Day-off ko kaya naman maaga pa lang ay gising na ako para maghanda na umalis.
Hindi kasi ako pwedeng abutan ni Ron dahil siguradong iiyak at hahabol siya sa akin at maawa naman ako kaya ang ending ay hindi ako makakaalis.
Kung pwede nga lang ay isama ko siya sa bahay ang kaso lang ay magtataka sina nanay at tatay dahil ang alam nilang trabaho ko ay call center pa rin.
Ginawaran ko na lang ng isang mabining halik ang pisngi ng batang himbing pa sa pagtulog pero ilang minuto pa akong nanatili sa loob ng silid niya bago ako nagdesisyon na lumabas ng kwarto.
Ang hirap para sa akin na iwan siya ng ganito. Isang araw lang akong mawawala pero para bang mamimiss ko na siya ng sobra kaya talagang hirap na hirap akong mawalay sa anak-anakan ko na kung tutuusin.
Kung pwede nga lang na ako na l
