“Pasensiya ka na, Dea pero alam mo naman na hindi ako makakapagloan ng malaking halaga ng pera lalo pa at hindi alam ni Nanay. Kilala mo naman siguro ang ugali ng Nanay ko.” Paghingi ng pasensiya ni Kiko ng sabihin ko na may utang si tatay sa isang tao at kapag hindi nabayara ay maaari itong ilitin.
Kahapon lang ako nagpa x-ray at nakita na nga ng doktor na tumingin sa akin na magaling na ako at wala na akong tb.
Wala akong inaksayang oras kaya agad nga akong bumiyahe patungo rito sa bahay nina Kiko para magbakasali na matulungan niya ako.
Kahit alam ko naman na malamang na hindi niya ako magagawan ng paraan ay nagbakasali pa rin ako at baka naman makatulong siya.
Ngunit kung ano ang sabi ng isip ko ay siya rin sinabi niya ngayon.
Ang nanay niya ang una niyang inisip. Alam na alam niy
