นี่เป็นความคิดที่แย่และอันตรายมาก หากไท่จื่อรู้ อาฟงเอ๋ยเจ้าได้ไปนอนคุยกับรากไม้เป็นแน่ ไม่น่าตะกละเลยเรา
แต่จะให้ขัดใจแม่นางอวี้เม่ยที่ดื้อดึงขนาดนี้ก็คงจะเป็นไปได้ยาก อีกทั้งเมื่อได้เห็นวีรกรรมต่างๆ ของนางผ่านสายตาตัวเอง ยิ่งทำให้อาฟงรู้สึกว่าชีวิตตัวเองนั้นช่างมีทางให้เลือกน้อยยิ่งนัก
การเดินทางกินเวลานานหลายวันกว่าทั้งคู่จะมาถึงเมืองลั่วหยาง
ลั่วหยางเป็นเมืองหลวงตั้งอยู่ทางตะวันตกของมณฑลเหอหนาน มีแม่น้ำลั่วเหอไหลผ่านตัวเมือง เป็นพื้นที่อุดมสมบูรณ์แต่อดีตกาล การค้าขายเจริญรุ่งเรือง ถนนทุกสายตัดผ่านกันเป็นตารางอย่างเป็นระบบระเบียบเพื่อความสะดวกในการสัญจร
มีพระราชวังใหญ่โตตั้งอยู่ริมฝั่งเหนือของแม่น้ำลั่วสุย เป็นที่ประทับของพระจักรพรรดิหรือเชื้อพระวงศ์เมื่อมาเยือนที่แห่งนี้ หากแต่หวงไท่จื่อไม่ต้องการเปิดเผยฐานะของตัวเอง จึงเข้าพักที่โรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งแทน
อาฟงที่พอจะจับทางของหวงไท่จื
