อย่าเล่นกับไฟ 3

1154 Words

เมื่อไม่เห็นวี่แววว่าเฮียจะเดินออกมาที่ระเบียงอีกครั้งฉันก็ลงมาข้างล่างกินข้าวเย็นกับพ่อแม่หลังจากกินข้าวเสร็จเก็บจานล้างเรียบร้อยก็รีบวิ่งขึ้นไปบนห้องนอน เมื่อเดินเข้ามาในห้องฉันก็ออกไปนอกระเบียงห้อง แต่ก็ไม่เห็นเฮียเกมส์ฉันไม่รู้ว่าเขาอยู่ในห้องหรือเปล่า เพราะผ้าม่านห้องเฮียเกมส์มันปิดสนิททำให้มองไม่เห็นด้านใน... ฉันยืนรอเฮียเกมส์ที่ระเบียงสักพักแต่ก็ไม่มีวี่แววเขาจะออกมาเลยจึงเลือกที่จะเดินกลับเข้าไปในห้อง ขืนถ้าให้รอเขาอยู่แบบนี้ชีวิตก็คงไม่ได้ทำอะไรกันพอดี เมื่อเดินเข้ามาในห้องก็เปิดผ้าม่านทิ้งไว้เผื่อเฮียเกมส์ออกมาสูบบุหรี่ที่ระเบียงห้องฉันจะได้มองเห็นเขา หลังจากที่นอนกลิ้งเกลือกเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียงดวงตาเหลือบมองเฮียเกมส์เป็นพัก ๆ หนังตาก็เริ่มหย่อนจำต้องฝืนดันตัวลุกขึ้นเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำไม่งั้นได้นอนเน่าบนเตียงทั้งคืนแน่ ฉันยืนอยู่ใต้ฝักบัวปล่อยน้ำไหลผ่านร่างกาย ยกมือถูสัมผัสตามร่างกายไปเรื่อย ๆ ในหัวพลางคิดถึงกล้ามหน้าท้องชวนให้หลงใหลของเฮียเกมส์ก่อนจะสะบัดหัวแรง ๆ เมื่อตั้งสติได้ว่าไม่ควรนึกถึงเขาในแบบนั้น... หลังจากอาบน้ำเสร็จก็นุ่งกระโจมอกออกมาข้างนอกห้องน้ำ โทรศัพท์ที่วางไว้บนเตียงก็ดังขึ้นพอดีฉันจึงเดินไปหยิบขึ้นมากดรับสาย “ว่าไง?” (ทำไรอะ?) “พึ่งอาบน้ำเสร็จ” ฉันตอบเดซี่เพื่อนสนิทของฉันก่อนจะทิ้งตัวนั่งที่ปลายเตียง (สรุปเสื้อผ้ากูมึงจะเอามาให้ไหม พรุ่งนี้ตอนเย็นกูจะไปเดตกับผู้ชายแล้วนะ) เมื่อวานฉันไปชอปปิงกับเดซี่แล้วขับรถไปส่งมันที่คอนโด เพราะมัวแต่เมาท์มอยทำให้เดซี่ลืมหยิบชุดที่พึ่งถอยมาใหม่ลงจากรถฉันไปด้วย “ชุดอื่นมีมึงก็ไม่ใส่” (มันไม่สวยกูจะใส่ชุดนั้น) “อืม ขอคุยกับเฮียเกมส์ก่อนถ้าเขากลับคอนโดพรุ่งนี้กูจะฝากไปให้ แต่ถ้ายังไม่กลับเดี๋ยวกูขับรถเอาไปให้มึงเองพรุ่งนี้เที่ยง” (น่ารักที่สุด แต่ถ้าเป็นเฮียเกมส์เอามาให้ก็ดีนะ) แหม่เห็นแล้วมันไส้ ทีพูดกับเพื่อนไม่เห็นเสียงหวานแบบนี้เลยแต่พอพูดถึงเฮียเกมส์เสียงสองเสียงสามมาเลย แต่เมื่อพูดถึงเฮียเกมส์ก็พึ่งนึกขึ้นได้จึงหันไปมองที่ระเบียงห้องอีกครั้ง ทำให้สบตากับเฮียเกมส์ที่กำลังยืนสูบบุหรี่อยู่ ฉันพูดไม่ออกเพราะมัวแต่จ้องมองเรือนร่างของเขาที่ในตอนนี้ทั้งตัวสวมใส่แค่บ๊อกเซอร์ตัวเดียว... คนอะไรอ่อยเก่งฉิบหาย... เราสองคนสบตากันสักพักเมื่อเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของเขาก็ทำให้ฉันได้สติ “เดี๋ยวกูไปคุยกับเฮียเกมส์แป๊บ” เอ่ยบอกเดซี่แล้วตัดสายเพื่อนอย่างไร้เยื่อใย... จากนั้นก็ดันตัวลุกขึ้นเดินออกไปนอกระเบียงทันที โดยลืมไปเลยว่าตอนนี้ตัวเองตกอยู่สภาพไหน “เฮียกลับคอนโดวันไหน” “ทำไม?” เขาตอบฉันแต่ดวงตากลับมองไปที่ไหนไม่รู้ เมื่อฉันไล่สายตาตามเขาก่อนจะหยุดที่หน้าอกตัวเองมันก็แทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมา แล้วยิ่งเห็นรอยยิ้มเจ้าเล่ห์บนหน้าเขาก็อยากเอานิ้วจิ้มลูกตาให้เข็ด ทั้งที่รู้ว่าฉันโป๊แทนที่จะบอกกัน แต่เปล่าเลย... “เฮียหยุดมองเดี๋ยวนี้นะ!” ฉันพูดน้ำเสียงตะกุกตะกักจากนั้นก็รีบยกมือขึ้นปิดหน้าอกแล้วหันหลังให้เขาทันที “ไม่ได้มองสักหน่อย” ไม่ได้มองเลย หน้าหันอีกทาง ลูกตาอยู่อีกทางขนาดนี้ ฉันไม่รอฟังคำแก้ตัวของเขาเพราะฉันก็ไม่รอบคอบเองที่เดินออกมาสภาพนี้ รีบเดินกลับเข้าไปในห้องด้วยใบหน้าเห่อแดงเพราะสายตาของเขาที่มองกันเมื่อสักครู่มันอันตรายมาก ๆ แพรวพราวไม่ไหว… ยกมือทาบหน้าอกลูบหัวใจที่เต้นแรงสั่นระรัวไม่หยุดพยายามสูดหายใจเข้าปอดลึก ๆ แล้วรีบสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยจากนั้นก็คว้าถุงเสื้อผ้าของเดซี่เดินออกไปที่ระเบียงอีกครั้งซึ่งเฮียเกมส์ก็ยังยืนสูบหรี่อยู่ที่เดิม “สรุปเฮียกลับคอนโดวันไหน?” “ถามทำไมจะกลับด้วย?” “หนูจะฝากของให้เดซี่หน่อย” “พรุ่งนี้ตอนเที่ยงมั้ง แต่ไม่รับฝากฟรี ๆ นะครับ” พูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ยักคิ้วส่งให้ฉันกวน ๆ “จะเอาอะไรหนูไม่มีตังเลี้ยงของแพงเฮียหรอกนะ” “ก็ไม่ได้ว่าจะให้เลี้ยงของแพงสักหน่อย” “กับน้องกับนุ่งฟรี ๆ บ้างก็ได้” เบะปากพูดด้วยท่าทีมันไส้กับความขี้งกของเขา “ครั้งนี้ฟรีแต่ถ้ามีอีกไม่ฟรีแล้วนะต้องมีของมาแลก” จำต้องพยักหน้ารับเพราะครั้งหน้าก็คงไม่ฝากเขาอีกแล้ว “ว่าแต่ถุงอะไร?” เฮียเกมส์เลิกคิ้วถามด้วยสีหน้าสงสัย “เสื้อ” “อ๋อ งั้นโยนมาเลย” ส่งบุหรี่เข้าปากก่อนจะอ้าแขนเตรียมรอรับถุงเสื้อจากฉัน “รับดี ๆ นะ” “โยนให้ถึงเถอะแขนสั้นขนาดนั้น” ฉันได้แต่สงสัยคนหล่อมันปากดีแบบนี้กันทุกคนเลยไหมอยากรู้จริง ๆ “ตัวเองแขนยาวตายแหละ” “แน่นอนและไม่ได้ยาวแค่แขนด้วยนะ” แล้วทำไมเขาต้องพาฉันเข้าเรื่องสิบแปดบวกด้วยเนี่ย “ทะลึ่ง!” ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่ในใจมันก็อยากเห็นไม่น้อย “คิดไปถึงไหนหมายถึงคอ” ในตอนนี้ฉันไม่รู้เลยว่าเขาหมายถึงคอบนหรือคอล่างแต่ขี้เกียจต่อความยาวสาวความยืดจึงเลือกที่จะเปลี่ยนเรื่องพูดคุย “จะโยนแล้วนะ” “ยกแขนรอจนปวดหมดแล้วเนี่ย” ฉันตั้งท่าให้มั่นก่อนจะโยนถุงเสื้อของเดซี่ไปให้เฮียเกมส์ซึ่งเขาก็รับมันได้สบาย ๆ “ขอบคุณค่ะ” “อ่าฮะ เป็นเด็กเป็นเล็กไปนอนได้แล้วไป” พูดจบเขาก็ส่งบุหรี่เข้าปากสูบมะเร็งเข้าปอดต่อ “ค่ะ คนแก่” พูดจบฉันก็สะบัดก้นเดินเข้ามาในห้องทันที ก่อนจะปิดกระจกบานเลื่อนและผ้าม่านให้เรียบร้อยจากนั้นก็ทิ้งตัวนอนลงบนเตียงหยิบโทรศัพท์มาเล่น

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more