Chapter 19

2100 Words

"Salamat, Vaun. Mag iingat ka pauwi." "Salamat, Kuya. Condolence po ulit. Huwag po kayo na mahiyang humingi ng tulong sa amin o pag may kailangan kayo, willing po kaming tumulong." Ngumiti ako sa kaniya at tuluyan ng bumaba ng kotse. Alam kong matutulungan kami ng pamilya ni Vaun sa bill ni Papa sa ospital. Pero hindi na nila kailangan na malaman iyon, problema ng pamilya namin iyon. At hindi namin dapat sila na hingan ng ganoong kalaking pabor, lalo na't kakakilala pa lamang namin sa kanila. Nang maka pasok sa bahay ay mabilis na nag palit lang ako ng damit dahil sa masyadong pormal ang suot ko. Nag plain black sweater na lamang ako at maong pants at itinali ang medyo mahaba ko nang buhok. Sa sobrang busy ko sa pag raket ay hindi ko na magawa ultimo ang magpa gupit. Pero kahit ano

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD