5 | หลบหน้า
1061 Words
@วันต่อมา
เสียงคุยกันปนความรีบร้อนดังขึ้นจากสองหนุ่มสาวที่กำลังลงมาจากบันไดชั้นบนพร้อมกัน ทั้งที่มั่นใจว่ารีบมากๆ แล้ว เร่งสุดๆ แล้ว แต่สุดท้ายคนที่แทบไม่เคยอยู่ในกรอบมาก่อนก็ยังสายเหมือนเดิม
ตากลมใสภายใต้ขนตางอนยาวตวัดมองเสี้ยวใบหน้าคมของคนที่นั่งอยู่บนโต๊ะก่อนแล้ว แว๊บหนึ่งที่เผลอสบตากันอย่างบังเอิญ สุดท้ายก็ยังคงเป็นเธอที่รีบเบือนหน้าออกไปอีกทาง
ในเมื่อตอนนี้มันไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้ว เธอก็ไม่อยากหวั่นไหวไปกับสายตาคู่นั้นเหมือนกัน!
“บ้านนี้ทานข้าวไม่เกินเจ็ดโมงครึ่ง เผื่อมึงลืม” ไคเลอร์ตวัดสายตามองน้องชายแท้ๆ ของตัวเอง ปกติก็ไม่เคยอะไร มาตอนนี้กลับรู้สึกว่าคาลวินทำอะไรขวางหูขวางตาไปหมด แม้แต่มองหน้าหล่อๆ ของมัน บางครั้งก็ยังหงุดหงิดแบบไม่มีเหตุผลเลย
“โทษทีครับเฮีย วินตื่นสายอ่ะ”
“ไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่ได้รอน้องนานขนาดนั้นสักหน่อย อีกอย่างวันนี้น้องๆ ก็มีเรียนเช้า สายนิดหน่อยไม่เป็นไรเลย น้องพลอยนอนหลับฝันดีไหมลูก เตียงนุ่มนอนสบายไหม” คุณคริสถามหญิงสาวใบหน้าจิ้มลิ้มพร้อมกับยิ้มให้
“นุ่มค่ะ”
“ที่นอนก็ออกจะนุ่ม แล้วทำไมพลอยบ่นว่ามานอนเอาตอนจะเช้าเพราะนอนไม่หลับล่ะ” คนตัวเล็กหันขวับไปมองหน้าคนที่แย้ง ส่งสายตาคาดโทษเหมือนทุกครั้งที่คาลวินไม่ยอมพูดคุยไปในทิศทางเดียวกัน
“แปลกที่นิดหน่อยค่ะคุณแม่” คนบอกยิ้มเจือน พลอยทำให้คุณคริสนึกเอ็นดูจนต้องยิ้มตาม
“มึงไม่เข้าไปกล่อม หรือไม่ก็ตบตูดเมียมึงก่อนนอนล่ะ บางทีที่เมียมึงนอนไม่หลับอาจจะเป็นเพราะนอนคนละเตียงก็ได้นะ”
“เลอร์ อย่าพูดน้องแบบนั้นสิลูก”
“รู้ๆ กันอยู่น่ะครับ ถ้าลูกชายของคุณแม่มันกล้าพาผู้หญิงเข้าบ้านแบบนี้ มันก็ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรอีกแล้วล่ะครับ”
“เลอร์…” คนเป็นแม่ปรามบุตรชายคนโตด้วยการส่ายหน้าไปมาเบาๆ ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถต้านทานความแรงของคนอย่างไคเลอร์ได้อยู่ดี
“เฮียไม่ชอบอะไรแฟนผมหรือเปล่าครับ ทำไมเฮียพูดแบบนี้อยู่เรื่อยเลย”
“แน่ใจเหรอว่ามึงจะให้กูพูด”
“พูดมาสิครับ ก็อยากรู้เหมือนกันว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้เฮียไม่ชอบแฟนผม ทั้งที่แฟนผมก็ไม่เคยทำอะไรให้เฮียเลย”
“ได้ ถ้ามึงคิดว่า…”
“พอเถอะวิน สายแล้วนะ เราลงมาช้าแล้วด้วย เกรงใจทุกคนน่ะ” มือขาวรั้งแขนของคนตัวโตมาจับเอาไว้ เช่นเดียวกับสายตาของอีกคนที่ตวัดมองพอดี
“เหอะ!” ไคเลอร์เค้นเสียงหัวเราะในลำคอออกมาเบาๆ
หน้าซีดเป็นไก่ต้มเพียงแค่เขาพูดเหมือนจะรื้อฟื้นในสิ่งที่เธอเคยทำกับเขา แบบนี้ก็แปลว่าไม่จริงใจต่อกันตั้งแต่แรกแล้ว
แน่จริงเธอจะปิดบังคาลวินทำไมเรื่องที่เคยคบกับเขา คนเคยอยู่ด้วยกัน ไอ้ร่างกายของเธอที่ตอนนี้เอาไปคลอเคลียคนอื่นเขาสัมผัสมาแล้วทั้งนั้น กูคนแรกด้วยซ้ำ แม่ง! ยังกล้าเฉยได้ใจกูจริงๆ
กว่ามื้อเช้าบนโต๊ะอาหารจะถึงเวลาแยกย้าย มีเพียงคุณแม่ที่พยายามชวนคุยเพื่อให้บรรยากาศกลับมาเป็นปกติที่สุด เกือบสิบห้านาทีที่อยู่บนโต๊ะอาหาร พลอยชมพูต้องทนกับสายตาที่จ้องเธออยู่ตลอด ไม่ว่าเธอจะกินหรือเธอจะพูด เธอรู้ว่าเขามองการเคลื่อนไหวของเธออยู่ตลอดเวลา
หลังเลิกคลาส
“..วันนี้มีธุระที่ไหนไหม หรือเหนื่อยอยากกลับไปพักที่บ้านเลย” คาลวินถือชานมซึ่งเป็นเครื่องดื่มเมนูโปรดของตัวเล็กที่ในตอนนี้ระหว่างเธอและเขาครองความสัมพันธ์กันแบบลับๆ เพราะเหตุเหตุผลที่มีร่วมกัน
ดวงตาคมกริบมองใบหน้าสวยหวานที่บูดบึ้งมาตลอดทั้งวัน ตอนแรกก็เข้าใจว่าอาจารย์เรื่องเยอะ สั่งงานเยอะไปหน่อย แต่นี่เลิกคลาสไปแล้ว สีหน้าของเธอยังเหมือนเดิมเลย
“เหนื่อยนะ แต่ไม่อยากกลับบ้านเร็วอ่ะวิน”
“ทำไมล่ะ อึดอัดเหรอ เรื่องเฮีย?” ไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิเสธ คนตัวเล็กพยักหน้ารับทันที
“ปกติเฮียเลอร์ไม่ค่อยกลับบ้านนะ แปลกใจเหมือนกันที่เมื่อคืนเขากลับอ่ะ”
“เฮียเธอไม่ชอบหน้าเราไง เขาก็คงกลับมานอนที่บ้านเพื่อจ้องจะหาเรื่องกันมั้ง”
“ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเฮียจะทำแบบนั้นไปเพื่ออะไร แต่ถ้าวันนึงเขารู้ว่าพลอยไม่ได้เข้ามาเพื่อหลอกเราเฮียก็คงเลิกเป็นแบบนั้นแหละ”
“อย่าให้ต้องคิดไกลไปถึงวันนั้นเลยวิน เอาวันนี้ให้รอดก่อน ทำยังไงดีถึงจะได้ไม่ต้องเจอเขา”
“เอาไงล่ะ แต่ยังไงก็ต้องกลับไปนอนที่บ้านนะ ไม่งั้นเฮียเลอร์ไม่ยอมหรอก”
“พรุ่งนี้วันเสาร์ งั้นเราไปดื่มกันไหม ดึกๆ ค่อยกลับบ้าน กะว่าทุกคนหลับหมดก่อนกลับเวลานั้นเลย”
“ถ้าต้องรอขนาดนั้นมันจะดึกไปป่าว”
“ไม่เป็นไร ไปนั่งดื่ม ไปนั่งฟังเพลง ไปนั่งแซวนักร้องหล่อๆ ก็ได้” คนบอกอ้อนทำตาปริบๆ ถึงยังไงซะเธอก็ไม่ยอมกลับไปเจอเขาแบบนั้นอีกแน่นอน ถ้าเป็นไปได้ก็จะพยายามเลี่ยง ถ้าต้องเจอขอเจอแค่มื้อเช้าตอนนั่งทานข้าวเท่านั้นก็พอ
“พลอยนะพลอย เธอเนี่ยนะ…”
“นะวินนะ อยากแต่งตัวสวยๆ ไปนั่งดื่มชิวๆ สวยๆ อ่ะ ขอร้องเถอะ ได้โปรด เมตตาลูกแมวเหมียวอย่างน้องพลอยหน่อยน้า”
“เนี่ย รับบทเป็นลูกแมวทีไรไม่เคยปฏิเสธได้ทุกที”
“วินน่ารัก น่ารักที่สุดเลย”
**********************
ชอบเรื่องนี้กันไหมคะ ถ้าอ่านแล้วชอบฝากคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังใจให้กันหน่อยน้าา เนมส่อง เนมอ่านทุกคนเมนต์นะคะ 😊☺️
- Writer
