6 | เอาอะไรมาแลกดี
1214 Words
@คลับหรูใจกลางเมือง
เสียงเพลงรักดังขับเคลื่อนอยู่ในผับช่วยให้ใบหน้าจิ้มลิ้มที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจนสวยกริบคลี่ยิ้มบางให้กับหนุ่มหล่อที่กำลังทำหน้าที่ขับร้องเพลงนั้น มือที่ควงแก้วเคลื่อนเข้าใกล้ริมฝีปากก่อนจะจิบเบาๆ ไม่ลืมว่าตั้งใจมาเพื่อผ่อนคลายไม่ได้อยากเมาจนไร้สติ
“เกินไป~” เสียงแซวดังจากปากของซีดี หนุ่มหล่อทรงเฟรนลี่ที่แซวเพื่อนผู้หญิงเพียงคนเดียวในกลุ่มที่กำลังสบตากับนักร้องหนุ่มบนเวที
“ถ้าจะสบตากันแล้วเขินอ่ะ ปาเบอร์ให้มันเลยไหม” สิงโตสบทบ ผู้หญิงมีล้นผับ ทว่าสายตาคนบนเวทีกลับเล็งมาตรงนี้ ทั้งที่เห็นๆ กันอยู่ว่าผู้ชายนั่งอยู่รอบตัวเธอตั้งสี่คน
“จะยิ้มให้ไอ้หนุ่มไหนก็เกรงใจผัวที่นั่งหัวโด่ด้วยนะพลอย” ขุนเขายิ้มกริ่ม สบตากับคนที่หันมามองตาขวางก่อนจะยักคิ้วให้ไอ้เสืออีกสามตัว
ขุนเขา ซีดี สิงโต คาลวิน เดิมทีพวกเขาทั้งสี่คนสนิทกันมากๆ ส่วนพลอยชมพูอาจจะมาสนิทกับพวกเขาในช่วงเวลาหลังจากนั้น แต่หนึ่งในสี่ที่พลอยชมพูสนิทก่อนใครเลยคือขุนเขา เราเป็นเพื่อนเก่ากันมาก่อน ส่วนพวกที่เหลือ เพราะเจอหน้ากันทุกวัน ไปไหนไปกันจนกลายเป็นความสนิทสนมและไว้ใจ เชื่อใจกัน
“มองไปทางอื่นกันเดี๋ยวนี้เลยนะ พวกนายอย่าไปมองแรงใส่นักร้องเด็ดขาด” คนตัวเล็กหันมาสั่ง พลอยทำให้ทุกคนอมยิ้มไปตามๆ กัน
“ชอบมัน?” สิงโตถามก่อนจะตวัดสายตามองนักร้องหนุ่มบนเวที เอาจริงๆ ถ้าเขาอยู่บนนั้น ตอนนี้สายตาก็คงเลือกมองเหมือนๆ กับมันนั่นแหละ ก็พลอยชมพูสวยฉิบหาย สวยแบบตะโกน เธอโคตรจะโดดเด่น ตัวเล็กๆ ผิวขาวๆ หุ่นคือที่สุด นมเป็นนม ตูดเป็นตูด สวยขนาดนี้ต่อให้จะอยู่ในวงของผู้ชายทั้งสี่เป็นกูกูก็มองอยู่ดี
“ไม่ต้องหาเรื่องใส่ตัวเลยนะพลอย” คาลวินตัดจบก่อนจะขยับตัวลุกไปนั่งเบียด ใครต่อใครมองมาจะได้ไม่กล้ามาวุ่นวาย
“วิน~”
“มึงหยุดเลยนะวิน ต่อให้ได้ยินเสียงอ้อนๆ มึงก็ห้ามใจอ่อนเด็ดขาด มึงนั่นแหละตามใจจนเสียนิสัย”
“ขุน~ พูดแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นผู้หญิงนะ”
“งั้นก็เลิกได้เลิกนะไอ้นิสัยแจกไลน์พอเขาทักมาแล้วไม่ตอบอ่ะ ถ้าไม่อยากคุยจะให้ไลน์เพื่อ?”
“ก็ตอนเขาทักมาฉันขี้เกียจตอบนี่นา” คนบอกหันไปซบใบหน้าที่ไหล่ของคาลวิน ต่อให้ทุกคนในนี้จะไม่ตามใจเธอ แต่แค่มีใครคนหนึ่งคนใดยอมตามใจเท่านั้นมันก็เพียงพอ
“ขี้เกียจตลอด แล้วก็แจกไลน์ตลอด เหมือนคนที่พร้อมจะเริ่มต้นใหม่แต่ก็กล้าแบบไม่สุดอ่ะ” คนฟังเม้มริมฝีปากก่อนจะถลึงตาใส่คนพูดนั่นก็คือขุนเขา
รู้เยอะ รู้จริง รู้เกินไปจนเริ่มน่ากลัว!
“ปวดฉี่ พาไปเข้าห้องน้ำเดี๋ยวนี้เลย” ร่างแบบบางดันตัวลุกจนกลับมาโดดเด่นที่สุดอีกครั้ง
“ไม่ไป” คนที่ตอบกลับคือขุนเขา เขายักคิ้วมองหน้าเธออย่างรู้ทัน ขืนโดนลากไปจากตรงนี้ มันก็มีเพียงเรื่องเดียวเท่านั้นคือเขาโดนเธอสวดยับแน่
“ต้องไป ลุกเดี๋ยวนี้เลยขุน”
“เดี๋ยวเราไปเป็นเพื่อนก็ได้” คาลวินเสนอ เหมือนเขาจะเป็นคนเพียงคนเดียวในกลุ่มนี้ที่ยอมเธอและใจดีกับเธอมากที่สุด
“ไม่เอาอ่ะ ขืนให้วินไปยืนรอหน้าห้องน้ำวินโดนผู้หญิงลากไปปล้ำแน่ เอาขุนไปดีกว่า มันเถื่อนดี”พูดจบปุ๊บโน้มตัวไปดึงแขนปั๊บ และต่อให้หมอนั่นจะตัวใหญ่มากกว่าเธอแค่ไหน สุดท้ายก็ต้องพ่ายแพ้ให้กับลูกตื้ออยู่ดี
“อะไรเนี่ย ไม่ไป”
“ต้องไป ลุกเร็วๆ”
“เธอแม่ง!”
“หยุดหยาบคายนะไอ้บ้าขุน”
“นี่พวกมึงทั้งสามตัวไม่มีใครคิดจะช่วยกูเลยเหรอ รู้กันไหมเนี่ยว่ามันจะลากกูไปด่า”
“รู้ โชคดีนะ” ซีดียกยิ้มพลางควงแก้วเหล้า เช่นเดียวกับสิงโตที่นั่งขำ รู้ชะตากรรมของไอ้เหี้ยขุนขึ้นมาเลย
สายตาคู่หนึ่งมองการเคลื่อนไหวของคนตรงหน้าไม่วางตา ไคเลอร์เห็นตั้งแต่ตอนที่พลอยชมพูลากผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนออกมาจากโต๊ะ หลบมุมไปเคลียร์อะไรกันสักอย่าง และสิ่งที่เขาเห็นชัดคือผู้ชายคนนั้นยอมเธอทุกอย่าง
หยอกกัน แกล้งกัน สุดท้ายมันก็ยอมเธอ เห็นแบบนี้คือรู้เลยว่าอะไรเป็นอะไร
เพราะมองอยู่แล้ว จังหวะที่ทั้งคู่ใช้เวลาในห้องน้ำกันคนละช่วง มาเฟียหนุ่มสาวเท้าไปยังห้องน้ำหญิง ไล่ทุกคนออกไปจากพื้นที่ตรงนั้นก่อนจะล็อกกลอนจากด้านใน นั่นหมายความว่าหากเขาไม่เปิด จะไม่มีใครเดินเข้ามาได้อย่างแน่นอน
แกร๊ก~
ร่างบางที่หายเข้าไปทำธุระส่วนตัวเดินกลับมาที่อ่างล้างมือ ยืนมองตัวเองที่หน้ากระจกก่อนจะชะงักเพราะเห็นภาพซ้อนของใครบางคน
“พะ… พี่เลอร์!”
“ดูเธอตกใจนะที่เห็นฉันตรงนี้” มุมปากหนายกยิ้ม ดวงตาคมกริบกวาดมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า
“นี่มันห้องน้ำผู้หญิงนะคะ พี่เข้ามาทำอะไรที่นี่”
“แล้วเธอคิดว่าไง” พอแน่ใจแล้วว่าเขาตั้งใจมาหาเรื่อง พลอยชมพูตั้งท่าจะเบี่ยงตัวหลบเพื่อหนีหน้าเขา กลับกลายเป็นถูกมือหนากระชากต้นแขนให้กลับเข้าไปเผชิญหน้ากับเขาตามเดิม
“โอ๊ย! พลอยเจ็บนะ”
“แล้วคิดจะเล่นชู้ต่อหน้าน้องชายฉัน เธอคิดว่าไอ้วินมันเจ็บไหม”
“อะไรนะ เล่นชู้? พี่พูดบ้าอะไร”
“อย่าให้ฉันต้องหมดความอดทนจนต้องหาคนมาแทนที่เธอนะ เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่ฉันทำแบบนั้น คนที่จะเสียใจก็คือเธอ!”
“พลอยไม่ได้ทำอะไรแบบนั้น”
“เหรอ… ที่ส่งสายตาให้นักร้องบนเวที สักพักแอบมาเคลียร์กับผู้ชายอีกคนที่ต่อหน้าทำเหมือนเป็นเพื่อนกันนะเหรอ โทษทีนะ ฉันไม่ได้โง่เหมือนไอ้วิน!”
“ถ้าพี่จะคิดแบบนั้นก็ตามสบายเถอะค่ะ พลอยไม่อยากทะเลาะ”
“ถ้ายังไม่เลิกนิสัยเดิมที่เข้ามาทำให้รักแล้วทิ้ง เธอก็ไสหัวไปจากชีวิตไอ้วินซะ เธอไม่เหมาะกับมัน”
“ไม่ค่ะ พลอยรักวิน พลอยจะไม่เลิกกับวินเด็ดขาด”
“อย่าท้าทายฉัน พลอยชมพู!”
“ต่างคนต่างอยู่ได้ไหมพี่เลอร์ พลอยอยากอยู่อย่างสงบ”
“เธอกำลังขอร้องฉัน?”
“ค่ะ พลอยกำลังขอร้องพี่”
“เอาอะไรมาแลกกับสิ่งที่เธอขอดีล่ะ”
“พี่เลอร์…”
“เอาของที่ฉันเคยใช้แล้วดีไหม?” คนถามสบตากับคนที่พยายามจะถอยห่าง
“ต่อให้คนอื่นจะเคยใช้มาแล้วฉันก็ไม่สน เพราะคนอย่างเธอ… ก็เป็นได้แค่ของเล่นของฉันเท่านั้นแหละ!”
**********************
- Writer
