1 | เจอกันอีกครั้งในฐานะเมียน้อง
@คฤหาสน์เค
“ปะ..เปลี่ยนใจแล้วได้ไหม” เป็นวินาทีที่ใบหน้าสวยหวานของพลอยชมพูไม่มีรอยยิ้มให้เห็นเมื่อรถหรูเลื่อนเข้ามาจอดในคฤหาสน์ที่เธอเคยเห็นแค่ในภาพถ่าย ก่อนที่พลขับจะคะยั้นคะยอให้ลงจากรถด้วยกัน
ตอนนั้นที่เห็นแค่ภาพถ่ายของคฤหาสน์เคว่าใจแป้ว ไม่กล้ามอง ไม่กล้าเดินต่อแล้ว มาเจอของจริงบอกเลยว่าหน้าเหลือแค่ไม่กี่นิ้วเท่านั้น
ยิ้มไม่ออก บอกไม่ถูก ทำได้เพียงรั้งแขนคาลวินเข้ามาเขย่าแรงๆ
“วิน เราเปลี่ยนใจแล้ว เรากลับกันเถอะนะ”
“พลอย เราคุยกันแล้วนะ ถ้าเธอไม่มาขอความช่วยเหลือจากพี่เรา เธอต้องเอาตัวรอดไม่ได้แน่ๆ จำไม่ได้เหรอ” คนตัวสูงพยายามปลอบ ฝ่ามือประคองใบหน้าบูดบึ้งให้หยุดนิ่ง หยุดต่อต้าน หยุดคิดที่จะเปลี่ยนใจเพราะกลัวพี่ชายของเขาสักที
“เรามาถึงขั้นนี้แล้วนะ ขั้นที่จะเดินเข้าไปบอกทุกคนว่าเราเป็นแฟนกัน เธอกำลังเดือดร้อน ต้องการความช่วยเหลือเลยอยากขอให้เฮียเลอร์ช่วย”
“เฮียเธอต้องไม่ช่วยแน่ๆ”
“นั่นมันความคิดเธอ ไม่ใช่ความคิดและไม่ใช่คำตอบของเฮียเลอร์ ฉะนั้นเลิกดื้อ เลิกซน เลิกต่อต้าน นะครับคนเก่ง” หนุ่มหล่อเลื่อนใบหน้าเข้าไปใกล้ รู้ว่าตอนนี้ วินาทีนี้ คนที่ทำให้เพื่อนสนิทอย่างพลอยชมพูสบายใจได้คือเขา เขาคนเดียวที่เป็นที่พึ่งเพียงหนึ่งเดียวของเธอ
“ถ้าจะถึงขั้นนี้ไม่เปิดห้องให้เรียบร้อยก่อนแล้วค่อยมาล่ะ” น้ำเสียงประชดประชันส่งผลให้คนทั้งคู่หันไปมองพร้อมกัน
กลิ่นคลุ้งของควันบุหรี่ลอยมาเป็นอันดับแรก จากนั้นก็ได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงที่รุนแรงไม่ต่างกัน
“เฮีย ออกมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”
“ออกมาจนเห็นว่ามึงกับเมียมึงคลั่งรักกันขนาดไหน ขนาดที่ลานจอดรถก็ยังไม่เว้นไง” น้ำเสียงเกรี้ยวกราดและดุดันส่งผลให้พลอยชมพูกอดแขนคนตัวโตจนแน่น
ไคเลอร์เปลี่ยนไปมาก มันไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตา เพราะเรื่องนั้นทุกอย่างยังเหมือนเดิม หน้าหล่อๆ ที่เห็นแล้วหลงใหล อยู่ใกล้แล้วใจฟูแค่ไหนเธอรู้ เธอจำได้ แต่ที่ไม่เหมือนเดิมคือลักษณะการพูด น้ำเสียงที่ใช้และแววตาที่เหยียดมอง นั่นแหละนะ ก็ตอนนั้นกับตอนนี้มันไม่เหมือนกัน
ตอนนั้นเรารู้สึกดีต่อกัน แต่ตอนนี้เขาเกลียดเธอ!
“พลอย..นี่เฮียเลอร์ เฮียเราเอง” วินาทีที่คาลวินแนะนำตัว เป็นครั้งแรกที่เธอและเขาสบตากัน และวินาทีที่คาลวินหันไปแนะนำตัวเธอให้เฮียของเขารู้จัก ถึงได้เห็นว่ามุมปากของอีกคนกำลังยิ้มเยาะ เป็นคำตอบที่ทำให้รู้เองเลยว่าเขาต้องไม่ช่วยเธอแน่นอน
“เฮีย..นี่พลอย พลอยชมพู แฟนวินเอง”
“นี่คือผู้หญิงในสเปคของมึง?”
“พลอยน่ารักมากนะเฮีย ช่วงที่คบกันพลอยช่วยอะไรวินหลายๆ อย่าง เรื่องเรียนเอย เพื่อนเอย ดูแลตอนเมาเละอีกต่างหาก เฮียก็รู้ว่าวินคออ่อนจะตาย”
“แค่นี้เหรอ?”
“มันก็ไม่แค่นี้นะเฮีย เรารู้สึกดีต่อกันอ่ะ” ไคเลอร์กดปลายลิ้นเข้ากับมุมปาก ตวัดสายตามองหน้าผู้หญิงของน้องเล็กน้อย
ใช่แหละ ไม่ใช่ว่าเชื่อที่คาลวินพูดว่าทั้งคู่รู้สึกดีต่อกันนะ ใช่ที่หมายความว่า เบ้าหน้าเหมือนเมียเก่ากูเป๊ะเลย!
“ถ้าจะคบกันเล่นๆ ไม่จำเป็นต้องพามาบ้านหรอก กูไม่ได้ว่างพอที่จะมาดูหน้าแฟนมึงบ่อยๆ” ไคเลอร์คีบบุหรี่เข้าปาก ตัดจบเตรียมจะเดินหนี แต่ไอ้น้องเหี้ยมันก็ใช้เสียงของมันตามมาวุ่นวายกับหูกูอยู่ดี
“ไม่บ่อยแน่นอนเฮีย ที่วินพาพลอยมาบ้านเพราะจะบอกเฮียกับแม่ว่าวินจริงจังกับพลอย วินรักพลอยมาก ถ้าแต่งงานกันตอนนี้ได้ก็จะแต่งเลย”
“วิน!” พลอยชมพูรั้งแขนของคาลวินแรงๆ เพื่อให้เขาหยุด รู้ว่าเพื่อนอยากช่วย แต่ไม่รู้ว่าการพูดแบบนี้มันจะทำให้เธอซวยไหม
“แต่งงานงั้นเหรอ?” ไคเลอร์หลุดเสียงหัวเราะในลำคอพร้อมกับโยนบุหรี่ ใช้เท้าขยี้ซ้ำจนมันแหลกคาที่
นี่มันใช้สมองหรือส้นตีนคิดกันแน่!
“ครับ ถ้าแต่งงานกันได้ วินก็พร้อมจะแต่งทันที”
“กูไม่ให้มึงแต่ง!”
“ก็แล้วทำไมวินจะแต่งไม่ได้ วินโตแล้วนะเฮีย”
“ใช่..มึงโตแล้ว แต่ไม่ได้โตพอที่จะทันคนไง”
“เฮียหมายความว่ายังไง”
“มึงจะแน่ใจได้ยังไงว่าคนที่มึงเรียกว่าแฟนจะมีแค่มึงคนเดียว สวยๆ แบบนี้..โคตรอันตราย” ไคเลอร์ปรายสายตามองเมียน้องตั้งแต่หัวจรดเท้า ทำคนถูกมองยืนตัวแข็งทื่อ
“แต่วินมั่นใจว่าพลอยไม่ใช่คนแบบนั้น”
“พอเถอะวิน ไม่เป็นไร” พลอยชมพูบอกคนตัวสูงที่พยายามช่วยเหลือเธอเต็มที่ แต่ตอนนี้รู้แล้วว่ามันไม่มีประโยชน์จริงๆ
“ต้องทำยังไงเฮียเลอร์ถึงจะเชื่อว่าวินกับพลอยเราบริสุทธิ์ใจต่อกัน”
“มึงจะบอกว่ามึงชอบผู้หญิงคนนี้มากจนต้องพยายามขนาดนั้น?”
“ครับ วินชอบพลอยมาก และตอนนี้พลอยก็กำลังเดือดร้อน เราเลยอยากมาขอความช่วยเหลือจากเฮียเลอร์”
“กูไม่ช่วย!” ไคเลอร์ตอบกลับแทบจะทันที ยิ่งเห็นหน้าหงอยๆ ของเมียมันก็ยิ่งสะใจ
“ถ้าเฮียไม่ช่วย วินจะย้ายไปอยู่กับพลอย ตอนนี้พลอยโดนเจ้าหนี้ของพ่อตามตัวอยู่ พวกมันจะเอาพลอยไปขัดดอก นี่ยังโชคดีที่พยายามเอาตัวรอดได้ วินคิดว่าเฮียเลอร์จัดการเรื่องนี้ได้ก็เลยมาขอความช่วยเหลือ แต่ถ้าเฮียไม่ช่วย วินก็จะช่วยพลอยเอง วินจะย้ายไปอยู่กับพลอย ขอปืนเฮียสักกระบอกก็พอ” คำพูดคำจาของคนที่ไม่แม้แต่จะกล้าแตะปืนส่งผลให้ไคเลอร์ขบกรามแน่น
“วินไม่ได้ขู่นะ แต่วินทำจริง”
“เออ และผู้หญิงคนนี้ก็ทำให้มึงเปลี่ยนได้จริงๆ” มาเฟียหนุ่มสาวเท้าเข้าไปหาคนทั้งคู่ก่อนจะหันไปสบตากับคนที่เป็นต้นเหตุของเรื่องนี้
“ได้..กูจะช่วย แต่ถ้าแฟนมึงไม่อยากโดนจับไปขัดดอกก็ย้ายมาอยู่ที่นี่ ถ้าอยากให้กูช่วยต้องย้ายเข้ามา ให้มาอยู่ในสายตาจนกว่ากูจะแน่ใจว่าแฟนมึงมีมึงคนเดียวจริงๆ”
“ต้องทำขนาดนั้นเลยเหรอเฮีย” ไคเลอร์สบตากับน้องแท้ๆ ของตัวเองเล็กน้อย มันไม่มีประโยชน์ที่จะพูดกรอกหูมันซ้ำๆ โคตรรำคาญ
“ถ้าเธอจริงใจกับน้องฉัน ไม่ได้หวังเข้ามาเพื่อหลอกมันก็ทำตามข้อเสนอของฉันซะ แค่ย้ายมาอยู่ที่นี่ด้วยกัน อยู่บ้านหลังเดียวกัน มันคงไม่ทำให้เธออึดอัดจนตาย”
************************
ระดับเฮียเลอร์อ่ะนะ จะธรรมดาได้ยังไงล่ะ
คาลวินเป็นน้องชายแท้ๆ ของเฮียมันค่ะ หล่อมาก โสดมาก นิสัยน่ารักน่าชัง 555555 น่าจะประมาณนั้นนะคะ
อัปเดตตอนแรกให้แล้ว ฝากคอมเมนต์เพื่อเป็นกำลังให้ใจให้กันหน่อยนะคะ 🫶🏻🙏🏻💖