ตอนที่ 3 เล่นยา
1460 Words
ตอนที่ 3 เล่นยา
“เธอคือเชอรีน ซุปเปอร์สตาร์ตกประป๋องในตอนนี้ครับ” เอริค เอ่ยขึ้นหลังจากผู้หญิงหน้าตาสะสวยเดินออกจากห้องไปแล้ว แค่มองตาก็รู้ใจว่าเจ้านายคิดอะไรอยู่ “เมื่อต้นปีเธอมีข่าวเป็นชู้กับลูกชาย ส.ส ชื่อดัง และมีการเล่นยาในงานเลี้ยงแห่งหนึ่งครับ เลยโดนสังคมต่อต้านอย่างหนัก”
“เป็นชู้? เล่นยา?” เรียวมะเลิกคิ้วสูงมาตามไปยังประตูที่อีกคนออกไปแล้ว
“ครับทำให้เธอมีแต่ข่าวเสียๆออกมา เลยไม่มีงานเลยในช่วงหลังมานี้ แต่เรื่องที่เธอเล่นยาไม่เป็นความจริงครับ เธอชนะคดีแต่ประชาชนได้ลงดาบเธอไปแล้ว”
เรียวมะพยักหน้ารับรู้ ประวัติเธอช่างน่าสนใจจริงๆ ใครจะคิดว่าเด็กผู้หญิงสูงๆผอมๆในวันนั้นจะโตมารูปทรงสะโอดสะองขนาดนี้
“เล่ามาให้หมด ว่าแต่ฉันยังไม่ให้แกไปสืบประวัติเธอเลยทำไมแกรู้มากขนาดนี้”
“ผมเป็นแฟนคลับหนังสยองขวัญเธอนะครับ มันก็น่าแปลกเธอเป็นถึงทายาทคนต่อไปของบริษัทผลิตหนังยักษ์ใหญ่แต่กลับต้องมานั่งแก้ข่าวเอง และร่อนไปแคสงานต่างๆเองหมดข้างกายมีแค่ผู้จัดการที่อยู่กับเธอมานานครับ มีข่าวลือว่าบริษัทนั่นจะเปลี่ยนตัวทายาทด้วย เธอเลยตกที่นั่งลำบากมากในตอนนี้”
“เป็นแค่ซุปเปอร์สตาร์ขาลงสินะ”
“ผมได้ยินข่าวสดๆร้อนๆมาอีกว่า นักเขียนชื่อดังอย่างมัธนาให้เธอเข้าหาคุณเพื่อผลประโยชน์บางอย่างที่เธอจะได้รับครับ”
“เข้าหาฉัน?” ไหนบอกว่าทำสปาไงยายนี่!
“ครับ มีคนปล่อยข่าวลือพวกนั้นในตอนนี้”
ดูเหมือนจะมีคนไม่ชอบเธอเยอะมากจนดักช่องทางเอาชีวิตรอดของเธอทั้งหมด ชื่อเชอรีนสินะเด็กผู้หญิงคนนั้น….
‘จะย้ายออกจริงเหรอรีน’
“ย้ายสิ ไม่ย้ายห้องจะมีเงินเลี้ยงวิญญาณกินจุแบบคุณหรือไง”
‘ก็ไม่ได้กินเยอะขนาดนั้นสักหน่อย ย้ายก็ย้ายเธอไปไหนฉันไปด้วย’
“อ่า เหนื่อยจริงๆ”
ใบหน้าเล็กซึมเหงื่อเดินไปเปิดระเบียงห้องใหม่ของตัวเอง มองออกไปไกลท้องฟ้ายังคงสดใสเหมือนเดิม ถึงแม้จะใช้บริการขนของแต่เธอก็ต้องจัดห้องใหม่ทั้งหมดเองเหมือนเดิมกว่าทุกอย่างจะเสร็จสิ้นไปด้วยดีก็ปาไปดึกดื่น ฉันนั่งตริตรองกับตัวเองมาเป็นอาทิตย์แล้ว ฉันขอยอมแพ้ในวงการบันเทิง สำหรับคนที่มีชะงักติดหลังและยิ่งไม่มีบริษัทไหนซัพพอร์ตมันยิ่งยากที่จะกลับเข้าไปใหม่ และอีกอย่างฉันไม่อยากเล่นกับความรู้สึกใครทั้งนั้น สัญญาได้สิ้นสุดลงเมื่อวานก็แปลว่าตอนนี้ฉันเป็นอิสระจริงๆ ไหนจะเรื่องข่าวลือที่ปล่อยออกมาไวปานสายฟ้าฟาดเอาซะเธอหลังเดาะ มีคนรู้เรื่องที่เธอไปตกลงกับคุณนักเขียนและนำมาเขียนข่าว
‘เห็นวิญญาณที่หน้าคอนโดไหม น่ากลัวมากฉันกลัว’
“ตัวเองก็เป็นผีไหม?”
‘ฉันเคยหลอกใครที่ไหน ไม่มีหรอก’
เธอย้ายมาอยู่ห้องที่ราคาไม่หรูเหมือนห้องเก่านักราวๆ 20 ล้าน แต่สภาพมันใหม่มากและห้องก็กว้างจริงๆเจ้าของบอกว่าห้องนี้เจ้าของซื้อไว้ไม่ได้เข้ามาอยู่ แอบกระซิบบอกมาว่าชอบเกิดเรื่องอะไรแปลกๆอยู่เสมอจนอยู่ไม่ได้ ขายก็ไม่ออก แต่วันที่ฉันเข้ามาดูฉันก็รู้ทันทีว่ามันเกิดเรื่องอะไร ทำไมห้องใหญ่โตดูดีในคอนโดใจกลางเมืองทำไมคนอยู่กันไม่ได้
ซ่าส์...
“ไปบอกคุณยายมาคุณกับรีนที รีนเหนื่อยจนกว่าจะเดินไป”
‘คุณยายก็น่ากลัว’
พรืบ!
ทั้งห้องตกอยู่ในความมืดอยู่ดีๆไฟก็ดับ เสียงลมหวิวๆผ่านหูไปทั้งที่ไม่มีทิศทางที่ลมจะเข้าได้ เชอรีนมองไปยังห้องนอนห้องหนึ่งซึ่งประตูมันเปิดไม่ได้ ไม่รู้ว่าเพราะอะไรใช้กุญแจไขก็ไม่ได้ดันเข้าก็ไม่ได้ จะพังก็ทำไม่ได้อีก
“ฉันมองเห็นคุณยายค่ะ มีเรื่องอะไรให้ฉันช่วยไหมคะ”
ผีคุณยายผมยาวลากพื้นในชุดเสื้อสีขาวกางเกงสีดำแบบคนแก่ชอบใส่หน้าตาดูไม่ดีชะงักกึกอีกนิดเดียวก็จะถึงตัวผู้หญิงคนนี้แต่เธอไม่มีทีท่าว่าจะกลัวเลย จากผีน่ากลัวกลายเป็นคุณยายแก่ๆหน้าตาปกติเธอพยักหน้างึกงักมือชี้ไปที่ห้องเจ้าปัญหาไฟทั้งห้องก็สว่างจ้า
ในคืนที่ฝนตกหนักแต่ฉันต้องขับรถยนต์มาที่สลัมแห่งหนึ่งพร้อมสมุดบัญชีและยายแก่ที่นั่งมาข้างๆ
“คนนั้นเหรอคะ?” ฉันชี้ไปที่ผู้หญิงวัยสี่สิบถึงห้าสิบปีนั่งร้องไห้ที่บันไดบ้างราวกับรอใครสักคน “โอเคค่ะ” เมื่อได้รับการพยักหน้าเป็นคำตอบฉันก็กำชับเสื้อกันฝนและหยิบร่มเบาะหลังมาเปิดประตูลงรถไปหาผู้หญิงคนนั้น
“แกจะออกจากวงการจริงเหรอ” ไออุ่นถามเพื่อนรักขึ้นแต่ถ้าเชอรีนตัดสินใจแบบนั่นจริงๆเธอก็จะยอมรับมัน เธอจะเคารพการตัดสินใจของเพื่อนทุกอย่าง
“ฉันยังอยู่ในวงการอื่นอยู่ไง”
“โอเค ขอแค่เป็นสิ่งที่แกเลือกแล้วฉันจะยอมรับมัน”
“ขอบคุณนะไอ ขอบคุณที่มาเป็นเพื่อนกับฉัน”
“ฉันดีใจที่สุดคือการได้เป็นเพื่อนกับแกรู้ใช่ไหม”
สองสาวพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนที่ต่างคนจะต่างจัดห้อง วันนี้เพื่อนสาวอย่างไอ หรือ ไออุ่น ว่างเลยมาช่วยเชอรีนจัดห้องใหม่
“ไม่เหมือนห้องราคา 20 ล้านเลยรีน แกหามาได้ยังไง”
มันทั้งใหญ่ทั้งใหม่แต่เสียอย่างเดียวที่มีข่าวลือแปลกๆ เธอเดินเข้ามาในห้องก็เผลอระแวงไปด้วยกับข่าวลือที่ได้ยินมา
“ก็อย่างที่แกคิด มีวิญญาณยายแก่อยู่ที่นี้จริงๆ”
“โอ๊ย! พอๆฉันขนลุก”
“ฟังก่อนสิ แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว มียายคนหนึ่งแกถูกรางวัลที่หนึ่งได้เงินมาหลายสิบล้านเลยแหละ แล้วแกก็มาดูห้องนี้ไว้แกถูกใจห้องนี้แล้วกะจะหอบเงินกลับไปหาลูกหลานแต่แกหัวใจวายเฉียบพลันและทำสมุดบัญชีตกไว้ที่ห้องนี้ แกกลัวคนไม่ดีมาเจอแล้วเอาไปแกเลยหลอกทุกคนที่เข้ามาในห้องเพื่อปกป้องสมุดบัญชีนั่น”
“จริงเหรอ แล้วยังไงแกเอาสมุดบัญชีไปให้ลูกหลานเขาใช่ไหม”
“อืม แกเล่าว่าแกเป็นแม่บ้านให้กับคนรวยถูกรางวัลก็เลยลาออกและมาจองห้องนี้ไว้ แต่ก็สิ้นใจซะก่อนที่จะได้อยู่”
พอได้ฟังอย่างนั้นบรรยากาศในห้องก็สดใสขึ้นมาเลย
“มีวิญญาณถามว่าแกอยากดูดวงไหม?”
“อีกแล้ว ไปเปิดสำนักทั้งสองคนเลยไป” ไออุ่นว่าเซ็งๆ เพราะมีวิญญาณแม่หมอมาอยู่ข้างกายเชอรีนเธอเลยขอดูดวงให้บ่อยๆ เพราะวันๆยัยนี่ไม่ค่อยไปเจอใครเท่าไหร่ เวรกรรมเลยตกมาอยู่ที่เธอเอง
“จะตั้งใจดู เขาบอกมา”
“เออก็ได้” ไออุ่นไปนั่งแมะที่พรหมวางแขนไว้บนโต๊ะกระจก เชอรีนเลยเดินมาทิ้งตัวลงที่โซฟา
“กำลังกรีดไพ่” เธออธิบายให้กับคนที่มองไม่เห็น แต่ยอมเชื่อวางแขนไว้อยู่อย่างนั้น “อะไรนะ เนื้อคู่มาแล้ว”
“เนื้อคู่ฉันเหรอ?” ไออุ่นมองเพื่อนตาโต
“แกจะได้เจอเขาคนนั้นผ่านฉัน”
“ผ่านแก?” เชอรีนพยักหน้าหงึกงักแบบยังงงเหมือนกัน
“มั่วหรือเปล่าแม่หมอวันวันหนึ่งฉันอยู่แต่กับผี หรือว่า...”
“ผ่านแกจริงๆเหรอ ช่วงนี้แกไปเจอใครแปลกๆมาไหม”
“ก็เจอนักธุรกิจคนนั้นไง”
“ฉันไม่ชอบกินน้ำแข็ง”
ไออุ่นดึงมือกลับไม่ใช่ไม่เชื่อแต่ไม่ปักใจไปลงว่าต้องเป็นคนนั้น เธอรู้มาว่าคนที่นักเขียนให้ยัยรีนไปเจอคือเรียวมะ แม้ธุระกิจเบื้องหน้าคือการขนส่งและบริการแต่ดูธุรกิจรองที่อาจสร้างเม็ดเงินมหาศาลพวกนั้นล่ะ ปล่อยเงินกู้...ถามว่าต้องรวยแค่ไหนก่อน ชื่อเสียงเรียงนามไม่ใช่ว่าไม่รู้ นักเขียนทำแบบนี้กับเชอรีนคงจะแก้เผ็ด
- Writer
