เจ้าสาวล้างหนี้

นวนิยายเรื่อง เจ้าสาวล้างหนี้ (ซุปตาร์อยากมีรัก) เขาร้อนแรงดั่งไฟส่วนเธอวูบไหวเพราะใจเผลอรัก.... “แกรู้หรือเปล่าเกรียนคีย์บอร์ดเอาแต่พิมพ์เรื่องของแกเสียๆหาย อยากเล่นซีรี่ส์คลั่งรักเหรอแกฝันอยู่หรือเปล่า” “ลาออกจากวงการดีไหม?” “ฉันเห็นด้วยนะ!” “ไออุ่น!!” เสียงหวานแวดขึ้นอย่างหมดความอดทน เพราะละครเรื่องที่เล่นล่าสุดทำให้ซุปเปอร์สตาร์สาวสายหนังผีต้องกุมขมับ ยิ่งอ่านคอมเม้นท์จิตใจยิ่งห่อเหี่ยวเกินจะรับไหว เธอก็แค่อยากแสดงให้เห็นว่าเธอก็เล่นละครรักคอมเมดี้ได้เหมือนกัน แต่ดูทรงแล้วต้องกลับไม่คิดใหม่ ‘นี้เอาคนหรือเอาก้อนหินมาวางไว้ เล่นแข็งชะมัด ดูแล้วโครตอารมณ์เสีย’ ‘ผู้กำกับเลือกนางเอกหนังผีมาเล่นหนังรักทำไม เปลี่ยนคนๆ’ ‘เพราะผู้ชายเป็นคนเลยเล่นไม่ดีเหมือนเป็นผีสินะ’ ‘ผู้กำกับอย่าหาทำแบบนี้อีกนะ นางเอกคนนี้เหมาะกับบทผีๆเท่านั้น’ “พอเถอะเลิกอ่านคอมเม้นท์แย่ๆพวกนั้นได้เเล้ว” มือเล็กชะงักเมื่อเลื่อนไปเจอคอมเม้นท์หนึ่งทำเอาสาวจ้าวใจกระตุกอย่างรุนแรง ‘เพราะครอบครัวเป็นเจ้าของค่ายทำภาพยนต์ยักษ์ใหญ่สินะ นางเอกคนนี้เลยได้เล่นบทนี้อย่าหาทำอีก’ “หนูเล่นแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ?” ผู้จัดการที่อยู่กับซุปตาร์หนังผีมาตั้งแต่เข้าวงการจำใจพยักหน้าขึ้นลง หลักฐานมันชัดเจนต่อสายตาขนาดนั้นใครจะกล้าโกหก เชอรีน กิจจะวัฒนะเมธาวี หรือ เชอรีน ปัจจุบันอายุ 26 ปี ซุปเปอร์สตาร์หนังสยองขวัญ เธอสวย เธอรวย เธอเก่ง แต่เธอแปลก? ส่วนสูง 168 น้ำหนัก 47 รูปร่างถือว่าดีมาก ใบหน้ารูปไข่ ดวงตากลมโตนัยย์ตาสีดำนิล จมูกเชิดรั้นปลายงุ้มรับกับริมฝีปากกระจับสีชมพูอ่อนแบบไม่ต้องแต่งเติม ขนตางอนยาว หางตายาวรีมีเสน่ห์ เชอรีนเข้าวงการตั้งแต่อายุ 7 ขวบคือการถ่ายโฆษณางานต่างๆ ชีวิตเธอค่อนข้างที่จะสบายหน่อยแม้จะเข้าวงการก็ไม่ยากเท่าไหร่เพราะครอบครัวทำธุระกิจเกี่ยวกับการสร้างหนังภาพยนต์ระดับเล็กจนถึงระดับใหญ่ เธอมีคนปูทางให้ แต่ไม่ได้แปลว่าทุกอย่างจะง่ายไปเสียทีเดียว ความฝันอันสูงสุดคือการได้เล่นละครแนวรักๆใคร่ๆ เพราะตลอดระยะเวลา 19 ปีที่เข้าวงการมาภาพยนตร์นับเรื่องไม่ถ้วนที่เชอรีนได้รับเป็นแนวผีสางทั้งนั้น แสดงเรื่องผีดันปังจนฉุดเรตติ้งไม่อยู่ แต่เพราะละครเรื่องล่าสุด บาปกรรมหนุนนำหรืออะไรไม่รู้ทำให้ประชาชนสาปเธออย่างหนัก แสดงแข็งบ้าง โดนแซะว่ามากองไม่อ่านบทบ้าง และอีกหลายๆอย่างที่อ่านเเล้วชวนจิตใจห่อเหี่ยวเหลือเกิน เธอแค่อยากแสดงละครแนวรักคอมเมดี้บ้างก็เท่านั้นเอง ไออุ่น อธิพัฒน์ แจ้งเกิด อายุ 27 ปี เธอคือเพื่อนของนางเอกหนังผี หรืออีกตำแหน่งคือผู้จัดการคู่บุญคู่บาปของเชอรีน สวย รวย เก่ง ปากแซ่บที่หนึ่งแต่กับผู้ชายต้อง สวย ใส ไร้สมอง เท่านั้นถึงจะตรงคอนเซ็บ ความสวยของสองสาวเรียกได้ว่าแม้วิญญาณในห้องก็ต้องเห็นด้วย คนหนึ่งสวยเปรี้ยวเข็ดฟันนั่นก็คือผู้จัดการ ผมยาวสลวยถึงกลางหลังสีควันบุหรี่ หน้าตาที่ผ่านมีดหมอมานับครั้งไม่ถ้วนเรียกได้ว่าสวยจนต้องมองหลังแน่นอน ยิ่งหุ่นเเละผิวพันธ์ต้องยอมรับว่าเธอสวยสังหารจริงๆ ส่วนเชอรีนจะเป็นสาวสวยแบบหวานซ่อนเปรี้ยว เธอเป็นคนหน้าคมแบบชาวเอเชียแท้แต่ดวงตากลมโตจึงทำให้เธอจะเรียกว่าสวยหมดจดก็ไม่เชิงจะเรียกว่าน่ารักมันก็ได้ “ฉันไม่ยอมแพ้หรอกนะ!” ซุปเปอร์สตาร์หนังผีลุกขึ้นยืนตามองที่หน้าจอทีวีกำลังทำข่าวเรื่องของเธอเองด้วยสายตามาดมั่น “กลับไปรับหนังผีเหมือนเดิมดีกว่าไหม” “ฉันเล่นมาจนเอียนแล้วเถอะ!” แต่ก็ต้องขอบคุณผีสางนางไม้เหมือนกันเพราะเรื่องที่ได้รับล้วนดังเป็นพลุแตกทำให้เธอมีค่าตัวที่แพงลิ่ว และงานมากมายก็ต่างติดต่อเข้ามาจนต้องเลือกสรรให้ดี “แต่ไม่ได้จะไม่รับ แค่อยากแสดงละครที่มีความรักบ้าง” ไม่ใช่วิ่งหนีผีอย่างเดียว “ก็ใครให้แกมีความสามารถพิเศษด้านนี้ แต่จะว่าก็ว่าในห้องมีกี่ตัววะ?” ไอทำหน้าเหยกวาดตามองไปรอบๆห้องที่ไม่น่ามีวิญญาณสักกะนิด “มีตัวเดียว นี้ตัวตึงเลย เขาทำนายว่าแกจะได้ผัวแก่ด้วย!” เชอรีนทิ้งตัวลงนั่งโซฟาก่อนจะปรายตามองวิญญาณข้างๆ “ทำไมถึงได้ผัวแก่?” ไออุ่นลูบแขนตัวเองแต่ในใจก็อยากแย้งหล่อนชอบผู้ชายรุ่นน้องมาตลอดจะได้ผัวแก่อะไรกัน บุญบาปเเท้ “มีค่าครู จ่ายมาสิ” เชอรีนแบมือไปตรงหน้าผู้จัดการตัวเองกดยิ้มมุมปาก “ค่าครูน่ะไม่มี แต่ขึ้นครูน่ะเคยอยู่” “เดินออกจากห้องไปอย่าใช้ลิฟต์นะ ถึงชั้น 20 ถึงกดลิฟต์” “แกอย่ามาหลอกฉันเรื่องแบบนี้ได้ไหม?” “เขาบอกมา” เชอรีนยักไหล่ด้วยท่าทีสบายๆ ใช่! ฉันมีความสามารถพิเศษคือการมีสัมผัสที่หก และละครเรื่องแรกที่รับเป็นหนังผีตอนนั้นฉันอายุ 13 ปี และฉากที่ทำให้ฉันเป็นที่รู้จักก็คือฉากที่ฉันต้องวิ่งหนีผี ความรู้สึกเหมือนเด็กผู้หญิงเห็นวิญญาณเป็นครั้งแรก แต่สิ่งที่ฉันทำลงไปทั้งหมดไม่ใช่การแสดง ในเวลาห้าทุ่มกว่าๆในป่าที่มืดมากฉันจำเรื่องนี้ได้ขึ้นใจ ฉันต้องวิ่งหนีผีที่สร้างขึ้นมา แต่สิ่งที่ฉันเห็นและหนีจริงๆคือวิญญาณเด็กที่ถูกฆ่าฝั่งอยู่จากสถานที่จริงที่ถ่ายทำเพียงแค่สองร้อยเมตร ทำให้ฉากหน้าตาที่ออกมาถูกใจคนดู นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉันเห็นคนที่ไม่ใช่คนจริงๆ วิญญาณเด็กมาขอให้ช่วยตอนนั้นฉันแทบแยกไม่ออกอันไหนนักแสดงสมทบอันไหนผีจริงๆ สิ่งที่ฉันทำคือสับขาวิ่งตีนแตกเหงื่อไหลพลั่กๆ ก็นั่นแหละจากนั้นฉันก็โทรแจ้งตำรวจและตำรวจก็มาขุดเจอศพเด็กที่หายตัวไปจริงๆ