บทที่ 05 บ้านเกิด
1254 Words
ตอนนี้ฉันถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว ฉันกลับรถทัวร์นี่แหละ เดินทางประมาณ 4 ชั่วโมง ความจริงมันไม่ได้ไกลขนาดนี้หรอก เพียงแต่รอให้คนมาเต็มคันรถ คิดถึงบรรยากาศที่บ้านสุดๆ บ้านฉันเป็นบ้านไม้สองชั้น ไม่เล็กไม่ใหญ่มาก บรรยากาศร่มรื่น ฉันชอบมากเลย
"พ่อออ คิดถึงจังเลยค่ะ ^^" ฉันวิ่งเข้าไปกอดพ่อที่กำลังอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โซฟารับแขก
"ว่ายังไงลูกสาวพ่อ เดินทางเหนื่อยมั้ย พ่อจะไปรับก็ไม่ยอม" พ่อฉันกอดฉันตอบพลางลูบหัวฉัน อบอุ่นจัง
"ไม่เหนื่อยเลยค่ะ หนูไม่อยากให้พ่อต้องขับรถไกลนี่คะ แค่นี้เองหนูกลับได้" ฉันบอกพ่อ
"ว่ายังไงคะลูกสาว คิดถึงแต่พ่อ ไม่คิดถึงแม่บ้างเหรอ น้อยใจแล้วนะ" แม่ฉันที่พึ่งเดินออกมาจากครัวก็พูด
"คิดถึงสิคะ คิดถึงทุกคนที่บ้านมากๆ เลย" ฉันวิ่งเข้าไปกอดแม่ ฉันเป็นแบบนี้แหละเวลาอยู่กับพ่อแม่ฉันก็สลัดคราบสาวห้าวกลายเป็นสาวขี้อ้อนทันที "แล้วใบพลูละคะแม่" ใบพลู น้องสาวคนเดียวของฉันอยู่ ม.4 หน้าตาน่ารัก ฉันรักของฉันมาก
"พี่ชะเอมมมมม คิดถึงจังเลย" ทันทีที่ฉันถามจบประโยค ใบพลูวิ่งออกมาจากห้องของตัวเอง แล้วตะโกนเรียกฉันดังลั่น พร้อมกับวิ่งเข้ามากอดฉัน
"พี่ก็คิดถึงเรา" ฉันก็กอดใบพลูแล้วลูบหัวน้อง "นี่พี่มีของฝากของโปรดเราด้วยนะ ของพ่อกับแม่ด้วยค่ะ" ประโยคแรกฉันพูดกับน้องสาวสุดที่รักของฉัน เสร็จแล้วก็หันไปคุยกับพ่อแม่
"พี่เรามาเหนื่อยๆ ให้พี่ไปพักก่อนใบพลู แล้วค่อยลงมาทานข้าวเย็นนะลูก" แม่ฉันเอ่ยขึ้น ฉันยิ้มแล้วกอดคอน้องสาวของฉันเข้าห้อง
"ใบพลูพี่ซื้อหนังสือเล่มนี้มาให้เราด้วย" ทันทีที่เข้าห้องมาฉันก็หยิบหนังสือที่ตั้งใจซื้อให้น้อง
"ขอบคุณค่ะพี่เอม" น้องสาวฉันชอบอ่านหนังสือเกี่ยวกับชีววิทยามาก ฉันจึงซื้อเล่มที่ไม่มีขายที่บ้านมาฝากน้อง "งั้นพลูให้พี่พักดีกว่า เจอกันตอนเย็นนะพี่เอม" น้องว่าเสร็จก็เดินออกจากห้องฉันไป
คิดถึงบอสจังโทรหาหน่อยดีกว่า ฉันยังไม่ได้บอกบอสเลยว่ากลับวันนี้
"ฮัลโหลบอส ทำอะไรอยู่" พอบอสรับสายฉันก็พูดขึ้น
"ไม่ได้ทำอะไรครับ พึ่งอาบน้ำเสร็จ" วันนี้พูดสุภาพจังแฮะ ไม่ชินเลย
"อะไรวันนี้ผีเข้าเหรอถึงพูดเพราะกับเค้า" ฉันก็ถามในสิ่งที่ฉันสงสัยทันที แต่ก็เขินอยู่หรอกนะเจออะไรแบบนี้
"แล้วเอมไม่ชอบเหรอครับ" เอาอีกแล้ว ครับอีกแล้ว ฉันยิ้มจนแก้มจะแตกแล้ว มันไม่ชินนี่
"ใครชอบ ไม่มี๊" เหรอเอมเหรอ ไม่ชอบแล้วยิ้มขนาดนี้เลยเหรอ
"จำเป็นต้องเสียงสูงขนาดนั้นเชียว เค้ารู้นะว่าเอมเขินอยู่" บอสเดาทางฉันถูกอีกแล้วต้องรีบเปลี่ยนเรื่องเดี่ยวโดนจับได้
"บอสเค้าถึงบ้านแล้วนะ" ฉันรีบตัดบทกลบเกลื่อนความเขินของตัวเอง
"ไม่เห็นบอกเค้าเลยว่าจะกลับวันนี้" กะจะบอกแหละแต่ฉันลืม
"เค้าอยากเซอร์ไพรซ์บอสไง" ได้ข่าวว่าแกลืมนะชะเอม "เออบอส พรุ่งนี้ไปกินบิงซูกันมั้ย เค้าคิดถึงบิงซูร้านประจำอะ" ร้านบิงซูใกล้ๆ มหาลัยบอสร้านประจำที่เราสองคนชอบไปกินกัน
"ได้ดิ พรุ่งนี้เจอกันที่ร้านนะ" แล้วเราก็คุยกันไปเรื่อย วางสายบอสฉันก็เข้าห้องน้ำ อาบน้ำแล้วลงไปทานข้าวเย็นกับพ่อแม่
"แม่คะ พรุ่งนี้เอมออกไปหาเพื่อนนะ" ฉันที่กำลังช่วยแม่ล้างจานเลยถือโอกาสบอกแม่
"ไปเถอะลูก นานๆจะกลับมาที ไปเจอเพื่อนหน่อยก็ดี แต่อย่ากลับดึกมากล่ะ" แม่ฉันใจดีแบบนี้แหละ ที่ฉันไม่บอกว่าไปกับแฟน เพราะแม่ฉันไม่รู้ว่าฉันมีแฟน ฉันไม่ได้ตั้งใจจะปิดบังท่านหรอก แต่ฉันไม่รู้จะบอกแม่ยังไง อีกอย่างพ่อฉันห่วงฉันด้วย ฉันกลัวบอกแล้วพ่อฉันจะดุเอา
"ค่ะแม่ รับรองเอมกลับไม่ดึกค่ะ" ฉันล้างจานเสร็จก็เข้าห้องนอน ตื่นเต้นพรุ่งนี้จะได้เจอหน้าบอสแล้ว วิดีโอคอลทุกวันจนฉันเบื่อแล้ว
วันนี้ฉันใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อยืดโอเวอร์ไซส์สีดำ รองเท้าผ้าใบ ฉันชอบแต่งตัวแบบนี้ฉันว่ามันสบายดีนะ มาถึงร้านบิงซูเห็นบอสนั่งรอที่โต๊ะแล้ว
"บอสสส รอเค้านานมั้ย ขอโทษนะเค้าตื่นสาย แฮะๆ" ฉันยิ้มแก้เขินให้บอส ฉันตื่นสายฉันยอมรับ
"ไม่เป็นไร เค้าก็พึ่งมาถึงเหมือนกัน" เราก็กินบิงซูเสร็จ แล้วไปเดินตลาดต่อ เราสองคนจะอยู่เหมือนเพื่อนกันมากกว่าด้วยความที่เราอายุเท่ากัน ทำมากสุดก็แค่จูบกันแค่นั้นแหละ ไม่มีอะไรมากกว่านั้น
"กลับบ้านดีๆ นะเอม เค้าไปนะ" บอสบอกฉันแล้วเราก็แยกย้ายกันกลับบ้าน
ฉันถึงบ้านก็นอนเล่นบนที่นอน ไม่มีอะไรทำ แล้วก็มีไลน์แจ้งเตือนเป็นแชทกลุ่มเพื่อนสมัยมัธยม เราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิมแหละ จีน่าก็อยู่ในกลุ่มด้วย กลุ่มเรามี 4 คน ผู้หญิงหมดเลย
กลุ่มไลน์
ปาย : ชะเอมมึงกลับบ้านไม่คิดจะบอกกูหน่อยหรือไง แหม่ถ้ากูไม่ดูรูปที่มึงลงกับไอบอสวันนี้กูคงไม่รู้ว่ามึงกลับมาสินะ
จ๋า : เออจริง พวกกูไม่สำคัญแล้วสินะ
ฉัน : ขอโทษค่าาาา กำลังจะบอกแล้วแต่เพื่อนดันมารู้ก่อนไง
จีน่า : ฉันก็อยู่บ้านเหมือนกันค่าาาา
ปาย : เออสองคนนี้กลับมาไม่บอกพวกกู
ฉัน : อย่างอนดิ เดี่ยวพรุ่งนี้ไปหาที่บ้าน
จ๋า : เปลี่ยนจากไปหาที่บ้านเป็นไปผับพ่อกูปะ รอบนี้อายุถึงแล้วไม่ต้องแอบแล้ว
ปาย : เออใช่ แล้วพวกมึงสองคนห้ามปฏิเสธด้วย
จีน่า : กูไม่พลาดอยู่แล้วค่ะ
ฉัน : ขนาดนี้กูก็ต้องไปแล้วแหละ
แล้วพวกเราก็นัดแนะเวลากัน ฉันก็ไปอาบน้ำแล้วเข้านอน ตื่นเช้ามาเห็นพ่อกับแม่ ใบพลูนั่งกันอยู่ ฉันเลยเข้าไปนั่งด้วย
"พ่อคะ วันนี้จ๋าชวนไปที่ผับของพ่อจ๋า พ่อให้เอมไปมั้ยคะ" ถ้าเรื่องขออนุญาตออกข้างนอกตอนกลางคืนแบบนี้ฉันต้องขอพ่อ เพราะพ่อฉันห่วงมาก
"ไปสิ เราก็โตแล้ว พ่ออนุญาต แต่กินแล้วต้องรู้ลิมิตของตัวเองนะ ถ้ากลับไม่ไหวก็นอนบ้านเพื่อนหรือไม่ก็โทรหาพ่อ" พ่อฉันน่ารักจัง ฉันยิ้มแล้วเข้าไปกอดอ้อนพ่อ แล้วพ่อกับแม่ฉันก็ไปทำงาน
ฉันอยู่บ้านรถน้ำต้นไม้บ้าง จัดบ้านบ้าง ทำอะไรเสร็จฉันก็โทรไปหาบอส เพื่อจะบอกว่าคืนนี้ฉันจะไปผับ โทรไปสายแรกไม่รับ สายสองไม่รับ งั้นค่อยบอกก็ได้ ฉันจึงอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปผับตามที่นัดไว้
- Writer
