Nagpalipat-lipat na ang pares ng kanilang mga mata sa akin nang i-angat nila iyon. Napipilitan silang ngumiti nang makita nila ang bulto ng aking katawan na nasa kanilang harapan at matamang nakatayo. May kabog ang dibdib kahit na halos abot sa aking tainga ang ngiti. Ilang beses pang kumibot ang labi ni Alma, ganundin si Azkey na may nang-iinis na aura. Ganunpaman, walang kahit anong salitang namutawi sa kanilang bibig. Samantalang si Celeste naman ay titig na titig lang sa akin ng mga oras na iyon. Napagtanto ko na noon pa lang yata niya ako muling nakita. Marahil ay hindi pa rin siya makapaniwalang naroon ako.
“S-Sanna?”
Sa wakas ay nagawang itanong ni Celeste na may biglaang pag-ahon ng katawan sa upuan. Mababanaag ang kakaibang saya sa mata. Sa aking paningin ay medyo pumayat na ri
