The Rosary

Alyanna 21

Ivan pov:

Nasa beach na ulit kami pero kasama na namin si Morrigan, kung nag-tataka kayo kung bakit kasama namin si Morrigan ito ang rason.

*Flashback*

Matapos ang labanan ay agad nag-diwang ang kaharian ni Reyna Jeralyn.

"Maraming salamat sa tulong na binigay n'yo sa amin lalo na sa tulong mo itinakda," pasalamat ni Reyna Jeralyn.

"Ginawa lang namin kung ano ang tama," sagot ko naman.

Napa-tingin naman ako ngayon sa mga sirena na nag-kakasayahan at hindi ko maiwasang mapa-ngiti, tumikhim naman si Reyna Jeralyn kaya napa-tingin ako dito.

"Bilang pag-suporta namin sa inyong misyon ay isa sa mga anak ko ang sasama sa inyong pag-lalakbay," ngiting sabi ni Reyna Jeralyn.

Sasagot sana ako pero biglang sumigaw si Jonito at Sittie.

"Si Morrigan ina!" sabay nilang sigaw ni Sittie at Jonito.

Dahil dun ay napa-tingin ito sa'min.

"Bakit si Morrigan?" tanong ni Reyna Jeralyn sa dalawang anak.

Pero ngumisi lamang si Jonito bago bumulong sa Ina, maka-lipas ang ilang minuto ay ngumiti rin si Reyna Jeralyn.

"Sige si Morrigan ang inyong makakasama at makakatulong n'yo sa misyon," ngiting saad ni Reyna Jeralyn.

Tumango naman kami at ngumiti.

*End of Flashback*

Habang inaayos namin ang mga damit namin ay hindi ko maiwasang mapa-isip dahil malapit na makumpleto ang rosaryo.

"Saan ang sunod nating misyon?" tanong ni Edrian.

Mabilis ko namang buksan ang mapa at tinignan kung nasan ang isa pang perlas.

"Nasa cavite," sagot ko habang naka-tingin sa mapa.

"Well mukang may magiging bagong experience si Morrigan dito sa lupa," ngiting sabi ni Edrian.

"Basta kasama ko si Jannelliza ayos lang ako pumunta kahit saan," sagot ni Morrigan na kina-taka ko.

Pero sa halip na pansinin ko ang sagot ni Morrigan ay pinag-walang bahala ko na lamang ito, matapos namin mag-empake ay agad kaming umalis sa kwarto namin at nag-pasalamat sa staff ng resort.

"Ano ang tawag sa transportasyon na yan?" tanong ni Morrigan.

"Bus ang tawag sa ganyan Morri," ngiting sagot ni Jannelliza.

Pag-pasok namin ay kami na ni Edrian ang mag-katabi at si Jannelliza naman ay katabi si Morrigan, habang nasa byahe kami ay tinignan ko ang rosaryong suot ko.

"Dalawang perlas na lang Beks," ngiting sabi ni Edrian.

"Dalawang perlas pero mas magiging delikado ang misyon natin," seryoso kong sagot.

"Ano kaba walang mahirap pag sama-sama tayo," sagot naman ni Edrian.

"Ini-isip ko, paano pag kumpleto na ang rosaryo dapat ko paba kayong isama lalo na at mapapahamak kayo lalo?" tanong ko.

Sumeryoso naman bigla si Edrian dahil sa sinabi ko.

"Beks mula nung una hindi ka namin iniwan sa tingin mo ba iiwan ka namin lalo na ngayon ang dami na nating hinarap?" tanong ni Edrian.

"Pasensya na." Yumuko kong sagot.

"Don't worry Beks we will never leave you specially now malapit na natin ma meet parents mo kaya Cheer up," ngiting saad ni Edrian at tinapik pa ang balikat ko.

"Thank you," pasalamat ko dito.

Tumango naman ito at tumahimik, ako naman ay na-isip bigla si Nanay Josan.

*Flashback*

Kasalukuyan ako ngayong nag-lalarong mag-isa sa hardin ng ampunan nang bigla akong tinawag ni Nanay Josan, ngumiti naman ako bago lumapit dito.

"Bakit po Nay Josan?" tanong ko.

"May ikwekwento ako sa'yo," ngiting sabi ni Nay Josan.

"Ano po yun nay?" tanong ko.

"Alam mo ba naaalala ko sayo ang kapatid kong si Louis," ngiting panimula ni Nay Josan.

"Wow may kapatid kayo Nay, pero nasan sya?" inusente kong tanong.

"Maaga kasing kinuha ni Papa God si Louis eh," malungkot na sagot ni Nay Josan.

"Don't worry po Nay, sigurado pong happy na yung sister mo sa heaven," ngiting sagot ko.

"I'm sure she is," Nay Josan said while looking up the sky.

At that time I just want to make her happy and smile so she can never be sad.

*End of Flashback*

I suddenly came back to my senses when Edrian suddenly tap my shoulder, I looked at him and he just smiled sadly.

"Why are you crying?" he asked.

"Namiss ko lang si Nay Josan," malungkot kong sagot.

"I'm sure Mother Josan is happy now beks, it's not bad to move on," malungkot na ngiting sagot sa'kin ni Edrian.

"Tama ka I don't want to be caged in the past," ngiting sagot ko.

"Yan smile lang always beks," sabi ni Edrian.

"Beks," biglang singit ni Jannelliza.

Dahil dito ay napa-tingin kami sa kanga.

"Bakit?" tanong ko.

"Morrigan is sensing danger," sagot ni Jannelliza.

"What do you mean?" I asked once again.

"She's not sure but something is odd according to her," her answer to my question.

"Stay alert," I said with a serious tone.

Tumango naman silang dalawa at tumahimik.

Jannelliza pov:

Napa-ngiti naman ako nang makita ko ang pagka-mangha sa mata ni Morrigan habang naka-sakay kami sa bus, pero bigla itong tumingin sa'kin.

"Parang may mali," seryoso nitong sabi.

"Ano yun?" tanong ko.

"Mukang may sumusunod sa'tin," sagot ni Morrigan.

"Hintayin mo ako sasabihin ko lang kay Ivan ang nararamdaman mo," saad ko.

Tumayo naman ako at lumapit kila Edrian, pag-lapit ko sa kanila ay agad ko silang tinawag.

"Beks," biglang singit ko sa usapan nila.

Dahil dito ay napa-tingin sila sa'kin at tila nag-tataka.

"Bakit?" tanong ni Ivan.

"Morrigan is sensing danger," sagot ko sa tanong ni Ivan.

"What do you mean?" he asked once again.

"She's not sure but something is odd according to her," my answer to his question.

"Stay alert," he said with a serious tone.

I just nod and went back to my chair, ngumiti naman sa'kin si Morrigan bago hawakan ang kamay ko.

"Pro-protektahan kita Jannelliza," ngiting sabi ni Morrigan.

"Wag kang mag-alala sa'kin Morrigan kaya kong protektahan ang sarili ko." Hawak ko sa kamay nito.

Nagulat naman ako nang biglang sumandal sa balikat ko si Morrigan, I just silently cursed myself cause my heart suddenly skipped a beat.

"Alam mo Jannelliza nung una kitang makita paki-ramdam ko kumpleto na ako," biglang saad ni Morrigan.

"Anong ibig mong sabihin?" tanong ko

"I'm already 118 years old Jannelliza and I know 5 different languages but I feel so empty back when I was in the sea," she said.

"Wait 118 kana?" gulat kong tanong.

"Oo, talagang hindi lang tumatanda ang muka ng mga sirena," natatawang sagot ni Morrigan sa tanong ko.

"Ang galing," ngiting saad ko.

"Je te protégerai de tout mal, (I will protect you from all harm,)" Morrigan whispered with a foreign and unfamiliar language in my ear.

Ivan pov:

Makalipas ang mahigit tatlong oras ay naka-rating na kami sa Cavite, ngumiti naman naman ako bago kami bumaba.

"So saan tayo mag-sisimula?" tanong ni Edrian.

Binuksan ko naman ang mapa at nag-zoom in ito.

"Nasa Kawit Cavite beks," sagot ko.

"Tara na sa sakayan ng jeep," sabi naman ni Jannelliza.

"Ano yung jeep?" tanong ni Morrigan.

"Isang uri ng transportasyon na ginagamit ng mga tao rito sa lupa," sagot ni Jannelliza.

"Parang bus lang?" Morrigan asked.

"Yup, kaso mas maliit ang jeep kesa sa bus," sagot ko.

"Ang dami nyong sasakyan dito sa lupa, kami sa tubig buntot lang inaasahan namin," manghang sagot ni Morrigan.

Natawa naman ako bahagya cause she looks like a kid who just got out from the house, well I can't blame her cause she lives in the ocean for so long.

"Arat na guys nako another boy haunt nanaman this," ngising sabi ni Edrian.

Kaya naman nag-tawanan kami sa sinabi nito.

Alyanna pov:

Naka-upo ako ngayon sa sala kaharap ng bolang kristal ko at tinitignan ang hinaharap, napa-tigil naman ako NG biglang mag-tanong si Johnrey.

"Anong ginagawa n'yo Nay?" tanong ng anak-anakan kong si Johnrey.

"Papunta rito ang bagong taga-pangalaga ng rosaryo, at mukang nasa lugar natin ang isa sa mga perlas na hinahanap nya," ngiting sagot ko sa tanong ng anak ko.

"Ahh akala ko ini-isip n'yo ang mayabang na Jepoy na'yun mukang lampa naman ehh, mukang makikilala ko na ang itinakda," sagot ni Johnrey.

"Ano kaba Nak, nakikita kong malaking pag-subok ang haharapin ni Jepoy sa mga darating na panahon at haharapin nya ito kasama si Ivan," saad ko naman.

Mag-sasalita pa sana ito pero biglang nag-dilim ang paningin ko.

Third person pov:

Nagulat si Johnrey nang biglang pumuti ang mata ng kanyang Ina-inahan, kasabay naman nito ang pag-sasalita ni Alyanna.

"Kakaibang sakit ang haharapin ng itinakda, sakit na walang makaka-pantay. Ngunit ang sakit na kanyang dadanasin ay kapalit naman nito ang sakripisyo nya sa isang bagay, bagay na bahagi ng kanyang pag-katao," saad ni Alyanna kasabay nito ang pag-balik nya sa ulirat at pag-habol nya ng kanyang hininga.

Si Johnrey naman ay agad inabutan ng baso na may lamang tubig ang Ina.

"Anong klaseng pangitain ang nakita mo nay?" tanong ni Johnrey.

"Hindi ko alam pero mukang mas hihirap ang misyon nila Ivan," sagot ni Alyanna sa anak nyang nag-aalala.

---

A/n: Manghuhula - a perso that professes to foretell future events.