เคเซย์...
ผมสะใจสุดๆ ที่เห็นหน้าของปีแอร์เป็นแบบนั้น ใช่! ผมบอกมันไปว่า
“อย่านึกว่ากูไม่รู้ว่ามึงทำอะไรไว้ ตอนนี้โซรีนเป็นเมียกูแล้ว ถ้าไม่เชื่ออยากจะตามไปดูตอนเราอยู่บนเตียงด้วยกันที่บ้านก็ได้นะ!”
พูดเท่านี้มันก็หน้าซีดแล้วเดินหนีผมไปเสียอย่างนั้น
โซรีนมองหน้าผมเหมือนไม่เข้าใจ แต่ว่า... เรื่องอะไรผมจะบอกล่ะ เรื่องนี้มันเป็นเรื่องของผมกับปีแอร์ นึกว่าผมไม่รู้เหรอว่ามันเป็นคนเปลี่ยนของขวัญในกล่อง เพียงแต่ผมจับไม่ได้ไล่ไม่ทันเลยกลายเป็นเหยื่อเท่านั้นเอง
“นายพูดอะไรออกไปเคเซย์!”โซรีนหันมาตวาดมองผมตาเขียวปัด
“มันเรื่องของฉันเธอยุ่งอะไรด้วยโซรีน!”ผมย้อนเธอกลับไปนึกโมโห จะห่วงหมอนั่นทำไมนักหนา
“ถ้านายไม่ทำให้ฉันเสียหาย นายอยากจะพูดอะไรฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ แต่นายไม่มีสิทธิ์มาบอกคนอื่นว่าฉันเป็น... เป็น...”ผมเลิ่กคิ้วมองสนใจคำพูดต่อจากนี้ แต่เห็นเธอเอาแต่เงียบ
“เป็นอะไรโซรีน...”ผมถามย้ำแถม
