Chapter 6

1262 Words

หลายวันผ่านไป........ ฉันมาทำงานปกติ แต่ที่ไม่ปกติก็คือตลอดหลายวันมานี้ฉันพยายามหลบหน้าฟิวเจอร์ก็คือให้เขาไปนั่งแทนคุณพริมข้างนอกฉันไม่อยากเจอเขา พอคุณพริมมาฉันก็ให้เธอสอนงานเขาซะเลยจะได้ไม่ต้องเจอหน้ากัน เพราะฉันยังทำใจไม่ได้จริงๆ ก๊อก ก๊อก ก๊อก "เข้ามาค่ะ" ฉันก้มหน้าเซ็นเอกสารตรงหน้าให้หมดจะได้ออกไปคุยกับลูกค้าข้างนอก ช่วงหลายวันมานี้ฉันออกไปคุยงานตลอดเอาง่ายๆคือแทบไม่เจอเขาเลยนั้นแหละ "เอกสารคุยงานกับลูกค้าบ่ายนี้ครับ" ฉันชะงักไปก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วก็ต้องตกใจเขาจริงๆด้วย ปกติงานพวกนี้คุณพรีมจะเป็นคนเอามาให้ฉันเองแต่ทำไมถึงเป็นเขาซะได้ "เอ่อ แล้วคุณพริม" "ผมอาสาเข้ามาเองครับ แล้วก็อยากจะขอไปข้างนอกด้วย" ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ฉันพยายามจะเลี่ยงการเจอเขา แต่ทำไมเขาถึงพยายามเข้าหาฉันตลอดเวลาตั้งแต่วันนั้น "ไม่รบกวนดีกว่าค่ะ คือฉันไปเองได้คุณช่วยคุณพริมทำงานเถอะ" "วันนี้ไ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD