bc

Do not forget รักนี้..​ ไม่ลืม

book_age12+
10.4K
FOLLOW
30.2K
READ
sweet
lighthearted
like
intro-logo
Blurb

"เราสองคนเคยรู้จักกันมาก่อนเหรอครับ"

"ชั่งมันเถอะ มันไม่สำคัญแล้ว"

"ลูกชายของคุณลดาเหรอครับ น่ารักจังเลย"

"หน้าเหมือนตาฟิวเจอร์​ตอนเด็กๆเลย"

ฟิวเจอร์​ นายภัทรนันท์​ ภีระเกียรติคุณ​ อายุ 23ปี

ลูกชายคนเดียวของไร่ภัทรนันท์​

ลดา ลลิดา กันต์หิรัญ​กุล​ อายุ 24ปี

ลูกสาวของแม่อลิสกับพ่อโดมิโน่ ฝาแฝดกับลลิล

chap-preview
Free preview
บทนำ
@บริษัท "คุณลดาค่ะรอบนี้มีนักศึกษามาฝึกงานอยู่5คนค่ะ คุณเดย์ออฟจะให้มาฝึกงานเป็นผู้ช่วยคุณลดา1คนค่ะ คุณตาต้าอีก1คน อยู่ที่คุณเดย์ออฟ3คนค่ะ" ฉันพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจ ตั้งแต่กลับมาจากต่างประเทศฉันก็เข้ามาทำงานในบริษัทได้ประมาณเกือบปีแล้วหละ หลังจากเกิดเรื่องในวันนั้น ฉันก็ไปอยู่กับพี่เดย์ออฟที่โน่น หลายปีกว่าจะได้กลับมาตอนนี้ก็สภาพจิตใจก็ดีขึ้นมากแล้วด้วยแล้วฉันก็มีเจ้าตัวเล็กเป็นกำลังใจให้ด้วย ^^ ชื่อน้องฟิวชั่นตอนนี้ก็3ขวบแล้วหละ "แล้วอยู่ไหนหละนักศึกษาฝึกงานที่ว่านะ" "ตอนนี้ทางฝ่ายบุคคลกำลังพาเดินรอบๆบริษัทค่ะ เดี๋ยวก็คงมา" "อื้ม ถ้ามาถึงแล้วก็ให้เขาเข้ามาแล้วกัน" คุณพรีมเลขาของฉันพยักหน้ายิ้มๆแล้วเดินออกไปทันที ฉันก็นั่งทำงานต่อแหละชีวิตมันก็มีแค่นี้แหละ ทำงานกลับบ้านไปเลี้ยงลูก ชีวิตแม่เลี้ยงเดี่ยวก็เงี้ยแหละ ^^ ฉันนั่งทำงานไปเรื่อยๆเวลาผ่านไปเกือบชั่วโมงก็มีเสียงเคาะเรียกดังขึ้นจากด้านนอก ก๊อก ก๊อก ก๊อก " เชิญค่ะ" แอ๊ดดดดดดด "คุณลดาค่ะ นักศึกษาฝึกงานมาแล้วค่ะ ^^"  ฉันพยักหน้าแต่ยังก้มหน้าเซ็นเอกสารในแฟ้มอยู่  "เข้ามาเลยค่ะ"  "ขออนุญาตนะครับ ผมนายภัทรนันท์ ภีระเกียรติคุณ ฝ่ายบุคคลให้ผมมาฝึกงานกับคุณลดาครับ" ฉันชะงักค้างทันทีเมื่อได้ยินเสียงทุ้มดังขึ้นตรงหน้า แล้วก็ชื่อนามสกุลที่มันคุ้นเคย มันคงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกมั่ง ฉันค่อยเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าถึงกับช็อคไปอีกรอบ ใช่เขาจริงๆด้วย!!!!!! คนใจร้ายคนนั้น เขาจริงๆด้วย " ฟิวเจอร์!!!!!!!! " ฉันตะโกนออกไปด้วยน้ำเสียงสั่น น้ำตาที่เคยหายไปตอนนี้มันกลับมาอีกครั้งฉันพยายามปาดน้ำตาแต่มันทำยากจริงๆ เขาดูจะชะงักไปเล็กน้อยเหมือนจะตกใจอยู่ที่เห็นฉันร้องไห้ "เป็นอะไรหรือเปล่าครับ? คุณโอเคไหม? แล้วทำไมรู้จักชื่อผมด้วย? " ฉันถึงกับเงียบไปทันทีที่เขาเรียกฉันอย่างห่างเหินแถมยังทำเหมือนไม่รู้จักกันมาก่อน ไม่แน่ๆฉันจำเขาได้ดี ทุกๆอย่างที่เป็นเขาฉันจำได้ดีแต่ทำไมเขาถึงทำเหมือนไม่รู้จักฉัน "ไหวมั้ยครับคุณลดา" "อย่าเข้ามานะ!!!!!" เขาชะงักไปเล็กน้อยหลังจากพยายามเข้ามาใกล้ๆฉัน ฉันถอยหนีออกไปในหัวตอนนี้คือมันตีกันไปหมด มันตื้อไปหมดฉันยังไม่พร้อมเจอเขาตอนนี้ ฉันไม่อยากจะคุยกับเขาตอนนี้!!! "ออกไป!!!" "อะไรนะ?" "ออกไปสิ!!!!! บอกให้ออกไปไง!!!!" ฉันตะโกนเสียงดังลั่นเขาถึงจะเกาหัวงงๆ เขาจำฉันไม่ได้จริงๆด้วย ฮือๆๆ ทำไมเขาถึงเก่งนักทำเนียนมากเขาทำได้ยังไง เขาทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง!!!!!! แอ๊ดดดดดด "คุณลดาค่ะเกิดอะไรขึ้นคะ?" "เอาผู้ชายคนนี้ออกไป เอาออกไป!!!! " " เอ่อออ คุณๆออกมาก่อนค่ะ" เขามองหน้าฉันเหมือนไม่เข้าใจแล้วเดินออกไปทันที ฉันทรุดลงกันพื้นพยายามตั้งสติให้มากที่สุด ฉันจะทำยังไงดี ฉันจะทำยังไงดี ฉันหยิบโทรศัพท์ด้วยมืออันสั่นเทาก่อนจะกดโทรศัพท์หาเบอร์โทรปลายสาย แม่ฉันนั้นเอง!!! ตู๊ดดดดดดดด (ว่าไงลูกแม่) " แม่ค่ะ ฮึกๆ หนูเจอเขาค่ะแม่ ฮือๆๆหนูเจอเขาค่ะ" (เจอที่ไหนลูก หนูเป็นยังไงบ้างหนูโอเคมั้ย?) "เขา ฮึกๆ เขา ฮือๆ เขาทำเหมือนไม่รู้จักหนูค่ะแม่ ฮือๆๆ เขาจำหนูไม่ได้ ฮึกๆๆ" (โธ่ลูก กลับบ้านมาหาแม่เดี๋ยวนี้เลย) "ฮึกๆ ค่ะแม่ ฮือๆ หนูจะไปหาแม่ ไปหาลูกหนู"

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

สะใภ้ขัดดอก

read
26.0K
bc

Relazione เจ้าหัวใจสายใยรัก

read
4.1K
bc

เมื่อฉันแอบรักซุปตาร์นายเอกซีรีส์วาย

read
13.6K
bc

เล่ห์รักนายหัว

read
6.7K
bc

สวาทรักใต้เพลิงแค้น

read
14.3K
bc

ลุ้นรักสลับใจ

read
1K
bc

หวงรักเมียเด็ก

read
1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook