Azad,
Hava limanında uçuş saatimi beklerken içimde adını koyamadığım bir sıkıntı vardı.
Kimseye yakalanmadan, yağdan kıl çeker gibi konaktan çıkmış, arada bir s.er bırakırım dediğim kızdan rahatça kurtulmuştum ama yine de sanki...
Nereden geldiğini bile çözemediğim öfke ile gözlerimi bir kez daha tavana asılı ekrana diktim. Uçuşa hala bir saatten fazla olmasına bu kadar öfkelenmem normal değildi ama tam şimdi şu an koca binayı yıkıp dökmek istiyordum.
Ne vardı biraz uyumlu olsa, beni şerefsiz ilan edip kovalayacağına onun için yaptıklarıma minnet duysa. Ölümden kurtarmıştım onu ben, yaşamak için bir şans vermiştim.
Tekrar yanına geleceğim dediğimde sanki hakaret etmişim gibi yüzüme bile bakmadan odayı terk etmişti. Oysa ben ona, hayatımda verebileceğim en geniş yeri vermiştim.
Daha
