My Valentine

Kabanata 15

Kabanata 15

Napatingin siya sa kanyang suot na relo. It's almost lunch na.

"Kinain mo na ba 'yong macaroons na bigay ko?"

Hilaw siyang napangiti.

"Not yet," sagot niya.

"Hmm."

"Wait, don't think an immediate conclusion about it. Nakalimutan ko lang talagang kainin," paliwanag niya pa. On the second thought, why on earth she's explaining!?

Pino naman itong tumawa. Oh, his laugh is so colorful to her ears. Napakurap siya. She's lost in trance again.

"Gusto mong dito na mag-lunch?" biglang alok nito. Napaawang ang kanyang mga labi. Is he asking her out? Wait!? What!?

"Nica?" untag nito sa kanya. Muli siyang napakurap.

"Uhm, n-no! I mean, I'm fine, I really do..." She's stuttering.

Suddenly, Valentine reach her chin to make her lips release from her teeth.

Namilog ang kanyang mga mata at parang napapasong napaatras. Oh? Ooh? That was...

"Relax," anito at matamis siyang nginitian.

"Next time na kita yayayaing kumain sa labas," anito at napatingin sa loob ng kuwarto kung saan naroon ang mga bata.

"Excuse me Nica," anito at pumasok sa loob.

Marahas siyang nagpakawala ng malalim na hininga. Did she just stop breathing for heaven's sake!?

Pinaypayan niya ang sarili. That was fast! She was hyperventilating inside and it kills her knowing that Valentine has a huge effect on her hormones. Pinilig niya ang kanyang ulo. She must be crazy!

Kumatok siya sa pinto at itinulak ito ng konti. The coldness of the room gentle slaps her cheeks.

"I have to go," imporma niya sa lalaki.

"Hatid na kita," anito at akmang lalapit sa kinatatayuan niya.

"No! I'm fine. No need to see me out," nakangiti niyang ani. She immediately turned her heels and walk downstairs. Agad siyang lumabas ng art gallery. Then later she find herself standing in front of her Mustang scolding herself.

"What's going on with you Dominica!?" she retorted and drive off her car.

DALAWANG minuto rin siyang nakatanga at napatitig lang sa pinto. He was lost in trance.

"Sir?" tawag sa kanya ni Gabby, ang isa sa mga students niya. Nabalik siya sa kanyang katinuan.

"Oh? May nakalimutan ba akong sabihin?" tanong niya kay Gabby na nakakunot ang noo.

"Sir, kanina pa po kayo nakatulala," sagot naman nito.

His eyes almost squinch at Gabby. Konti siyang napatikhim.

"Ha? Sorry."

"Bumalik ba 'yong bisita niyo sir?" tanong ni Lin.

Agad siyang umiling.

"May dumating bang iba sir?"

"Dumating? Ah, wala na, 'yon lang 'yong babae kanina pero umalis din naman agad. Excuse me," aniya at agad na lumabas ng studio room.

Mabilis siyang bumaba sa hagdan at halos takbuhin niya ang pinto palabas ng art gallery.

Nang makalabas siya'y sobrang hapo ng kanyang pakiramdam. He was disappointed. Hindi niya na naabutan si Dominica. Nagsisisi tuloy siya kung bakit hinayaan niya lang itong umalis. Ngayon ay gusto niyang awayin ang sarili. That was his chance to be close to her but he wasted it. f*****g wasted it! Annoyingly, he brushes his hair using his finger tips.

Marahas na lamang siyang napabuga ng hangin at bumalik na lamang sa loob. Napatitig siya sa mga paper bags na may lamang mga art materials. Sa totoo lang ay halos matameme siya kanina. Nahihiya siya kay Dominica at gusto niyang ibalik ang mga bigay nito pero nagbago agad ang isip niya. Alam niya kasing hindi nito tatanggapin kung sakali mang gawin niya. He c***s his head to the left side. He sighed again. Kumikit-balikat na lamang siya.

Marami pa namang oras para magkasama silang dalawa ng dalaga. Napangiti siya sa isipang iyon at bumalik na sa art studio para mag-instruct.

UGH! Malakas na ungol niya sa kanyang isipan. Halos ingud-ngod niya na nga ang kanyang mukha sa manibela. What an idiot excuse she had!?

Pakiramdam niya kasi ay para siyang naging tanga sa harapan ni Valentine. Bigla-bigla na lang siyang nag-stu-stutter ng ganoon.

Inis siyang napabuga ng hangin. She look at herself in the side mirror. Okay, she wanted to scold herself again. She's blushing too much. Daig niya pa ang sinampal ng ilang palette ng blush on. Muli siyang napaungol. Then she remembered what Valentine told her. The macaroons! She eyed for the box at the backseat of her car. Pati dashboard ay tiningnan niya na rin pero wala siyang makita. Natampal niya ang kanyang noo. Nawala sa isip niya iyon at nakalimutan niya kung saan niya iyon nailagay.

Sandali siyang tumigil sa paghahanap at huminga ng malalim. She close her eyes, trying to remember where she put that box.

At nang wala na siyang maalala ay sumuko na siya at nagmaneho pauwi. She must asks her maids about that. Minsan kasi ay nililinis ng mga ito ang kanyang sasakyan. Minsan din naman ay pinapa-carwash ni Jorge, ang kanyang bodyguard.

NANG makauwi siya ay agad siyang nagtungo sa kusina. Si Yaya Fatima agad ang kanyang hinanap.

"Yaya Fatima?" tawag niya at agad din naman niya itong natagpuan sa kanilang dirty kitchen. Abala ito sa pagluluto at nang lumapit siya'y agad niyang naamoy ang mabangong aroma sa niluluto nitong kaldereta.

"Oh 'nak? Bakit?"

"Ya, may nakita ka bang isang box ng macaroons sa sasakyan ko?"

Saglit naman itong napa-isip.

"Ay oo 'nak, inilagay ko 'yon sa loob ng fridge."

Hindi na siya nagsalita pa at dumiretso sa fridge. Hinanap niya agad ang box at laking tuwa niya nang makita ito. Agad din naman niya itong inilabas.

Nakahinga siya ng maluwag dahil hindi ito ginalaw ng mga katulong. Maybe because of the note. May nakasulat kasing pangalan niya.

"Bakit mo nga pala hinahanap 'yan 'nak?" tanong ni Yaya Fatima sa kanya habang naglalagay pa ng ibang ingredients sa niluluto nito.

Natigilan siyang sandali at pasimple kumamot sa kanyang leeg.

"Ah? I just forgot to eat it," pagdadahilan niya saka umalis sa harapan nito. Her lips quirks. Alam na alam pa naman ni Yaya Fatima kapag nagsisinungaling siya. Para na rin kasi niya itong naging tunay niyang ina. Kaya naman ay minsan ay mahirap din magsinungaling dito.

Tinungo niya dining table at agad na naghila ng silya para maupo. She open the box at agad niyang napansin na may maliit note sa loob.

'It was nice to see you again Dominica'

Valentine

Wala sa sarili niyang nakagat ang kanyang labi. Suddenly, she feel a butterfly in her belly and wanted to melt down. She find it so sweet. Bigla siyang napangiti at agad din naman na natigilan. Napatingin sa kanyang paligid. Baka kasi ay magmukha na naman siyang timang kapag may makikita sa kanya.

Itinaob niya ang maliit na papel sa mesa at kumuha ng isang macaroon na nakabalot pa sa transparent nitong wrapper. She tasted it and she likes it. Nakaubos siya ng dalawa, pagkatapos ay iniligpit niya na iyo at muling bumalik sa kusina. Muli niya itong ibinalik sa fridge.

Sandali pa siyang natigilan dahil naalala niyang naiwan niya pala sa mesa ang note na bigay ni Valentine.

Dali-dali siyang bumalik sa dining area. Sakto namang dumating ang kanyang ama at akma sanang kukunin ang papel na nasa mesa. Mabilis ang ginawa niyang hakbang at agad na inunahan ang kanyang ama. She crumpled it and throw it in the trashcan. Kumunot naman ang noo ng kanyang ama. Marahil ay nagtataka ito kung bakit ganoon na lang ang naging reaksyon niya.

"Is there a problem?"

"Hmm? Problem? No, Papa. That thing was... A note! Yes? Just a note from the cookies that I buy earlier," pagrarason niya.

Yikes! She's stammering.

"Oh? Okay?" sagot naman ng kanyang Papa Emilio sabay kibit-balikat.

"Napaaga yata ang pag-uwi mo ngayon Papa," pag-iiba niya ng usapan. Hoping he'll never catches her from lying.

"May nakalimutan lang akong files darling. I'll go upstairs, okay? Then we'll talk after," anito.

"Okay Papa, see you later," sagot niya at humalik sa kaliwang pisngi nito.