My Valentine

Kabanata 1 LAKAD-TAKBO ang ginawa ni Dominica habang papunta sa simbahan ng Vigan Cathedral. Lunes ngayon at tumakas na naman siya sa kanyang mga bantay.  Napatingin siya sa kanyang suot na rolex. Eksaktong alas quatro ng madaling araw siya nang makarating sa simbahan.  Nang pumasok siya ay si Father Robert agad ang bumati sa kanya.  "Magandang umaga Dominica," bati nito sa kanya.  Nagmano siya rito.  "Magandang umaga rin po Father Robert." "Talagang hindi ka pumapalya sa pagbisita mo rito tuwing lunes."  Napangiti siya. Tama ito, wala nga siyang palya kung bumisita sa simbahan tuwing lunes. Iyon na ang nakagawian niya lagi at lagi niyang itinataon na madaling araw siyang pumupunta dahil wala pang mga tao niyan at kabubukas lang din ng simbahan.   "Iyon lang ang araw na maluwag po ako sa aking mga bantay."  Napailing naman si Father Robert. Alam niyang mali ang ginagawa niyang pagtakas ngunit masiyadong strikto ang kanyang Papa Emilio sa tuwing aalis siya nang hindi nagpapaalam.  "Oh siya, maiwan na kita," ani Father Robert. Tumango lamang siya at lumakad na papunta sa paborito niyang puwesto. Ang upuang malapit sa altar.  Umupo siya at agad na nagdasal pagkatapos ay humiling. "Please God, make me passed at my board exam, I swear to you, magpapaalam na ako ng maayos kay Papa. Please! Make it happen! You know I don't want to disappoint my father. Please!" taimtim niyang hiling. Pagkatapos niyang magdasal ay agad din naman siyang napatayo at lumabas na ng simbahan.  Muli ay lakad-takbo ang kanyang ginawa. Ayaw niyang mahuli kahit na ni isang beses ay hindi pa naman talaga siya nahuhuli ng kanyang ama.  NANG makauwi siya sa bahay ay agad siyang umakyat sa puno malapit sa kanyang kuwarto at tumawid sa sanga. Nang makapasok siya sa kanyang kuwarto ay mabilisan ang ginawa niyang pagpapalit ng kanyang damit at muling nahiga sa kanyang kama.  Muli siyang natulog at hinintay ang oras na sumikat ang araw. Nang sumikat na ang araw ay siya ring pagtunog ng kanyang alarm clock.  Automatic na bumangon ang kanyang katawan kahit na nakapikit pa rin ang kanyang mga mata. Nahilot niya ang kanyang magkabilang sintido. She's having a headache again. This is what she feel every monday. Daig niya pa ang nakainom dahil sa mabigat ang kanyang pakiramdam. Pero ginugusto niya pa rin ang bumalik sa simbahan tuwing lunes. Though she's going to church every sunday but monday is different for her. Monday is all for her wishes. Napalingon naman siya sa pinto nang biglang may kumatok.  "Pasok," humihikab niyang sagot.  Bumukas din naman ang pinto. Agad siyang napatayo nang makita ang kanyang Papa. He was wearing a business attire.  "Papa, magandang umaga po," bati niya rito at humalik sa pisngi.  "Anak, bakit para yatang kulang ka sa tulog?"  Namilog naman ang kanyang mga mata ngunit hindi niya naman ito pinahalatang nagulat siya.  "Wala ito Papa, masiyado lang siguro akong kabado sa resulta ng board exam ko kaya hindi ako makatulog ng maayos."  "Anak, papasa ka, magtiwala ka sa sarili mo." Hilaw siyang napangiti. If her father only knew what was she was going through. Hirap na hirap siya sa pagre-review at halos wala nang laman ang utak niya dahil sa dami ng kailangan tandaan. Pakiramdam nga niya'y parang natuyo ang utak niya.  "Yes, Papa," sagot niya na lamang at ipinagsa-diyos na lamang na sana nga pumasa siya.  "Come join me at the table before I leave. I have an urgent meeting today and later in the afternoon I have a business trip to attend."  "Papa, hindi mo naman kailangan magtrabaho ng husto. Our relatives were there to help you."  Kumunot naman ang noo nito at napabuntong-hininga.  "Dominica, you don't know what you're talking. Hindi mo kilala ang mga relatives mo. They have a hidden motive, puwedeng mawala sa atin ang lahat, that is why I am preparing everything. Hangga't kaya ko, bibilhin ko lahat ang stocks na mayroong available. I want you to solely own that company. I want you to become an heir at law." "Papa," may himig ng protesta niya sa kanyang boses.  Her father shrugs.  "Come on Dominica, I don't want to argue with you about this. You should focus on preparing yourself. You must have to be loaded in order for you to be capable to run our business."  "Yes, Papa," tanging sagot niya na lamang.  "I'll go first, you should follow me downstairs after you fix yourself."  "Opo," matipid niya lamang na sagot.  Nang makalabas ang kanyang Papa ay nahilot niya ang kanyang batok at napabuntong-hininga hininga. She suddenly feel pressured but again she doesn't want to disappoint her father so she never protests.  Inayos niya na lamang ang kanyang kama at kumilos na.  Nang makababa siya ay naabutan niya ang kanyang Papa na nagbabasa ng newspaper. Sa kabilang side naman nito ay ang ilang mga sobreng may lamang importanteng mga sulat.  "Did Felix visit you?" biglang tanong nito nang maupo siya sa hapag.  Felix Pascua is her childhood friend and he always visit her whenever he had time to come over. "Last week Papa and he said he might be gone for a couple of weeks again."  "I like that man. He's very dedicated to his passion."  Ngumiti lamang siya at nagsimula nang kumain.  "Dominica, have you seen your result?"  Bigla niyang nabitawan ang kutsarang hawak niya. Biglang nanigas ang kanyang leeg dahil sa naging tanong nito.  "Nawala sa isip ko Papa. I will check it later," aniya at kinuha ang table napkin at pinahiran ang kanyang labi. Jeez! She suddenly lost her appetite. Pinagpapawisan siya ng malamig.  "Tell me immediately what's the result, okay?"  "Yes, Papa," sagot niya at napainom ng tubig. Pakiramdam niya tuloy ay parang may bumara sa kanyang lalamunan. She can't even look at her father's eyes. She don't want to give him a doubt.  "Papa, I'll excuse myself first. I have to attend a business meeting," paalam niya. "You should bring Jorge." Her father was referring to her bodyguard. Muntikan niya pang mapaikot ang kanyang mga mata dahil sa narinig. She compose herself and give her father a cheerful smile.  "Papa, I can handle it. There's no need for you to get worry. The meeting area was just a three blocks away from our building," malumanay na sagot niya.  "Oh okay," sagot ng kanyang Papa. Nakahinga naman siya ng maluwag.  Umalis na siya sa harapan nito at bumalik ng akyat sa kanyang kuwarto. She grab her purse, car key, and her files. She then went downstairs.