ฉันเดินมาหยุดตรงหน้าโทรศัพท์ที่เสียงมันก็ดังอยู่เรื่อยๆ คือตอนนี้มันตื่นเต้นอะ ไอ้วาด แกต้องทำได้ ฉันสะกดจิตของตัวเองแล้วก็ตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมารับสาย
“ฮัลโหลค่ะ”
“ผมกำลังจะส่งเงินเดือนไปให้คุณแล้วครับ”
นั่นไง ถ้าซื้อหวยก็คงจะรวยไปแล้วไอ้วาด แต่ประเด็นคือฉันอยากให้เขากลับบ้านแล้วปรึกษาเรื่องที่ฉันจะเริ่มทำธุรกิจ เพราะฉันมองไว้หลายอย่างอะ แล้วน้ำเสียงที่คุยกับเมียก็คือเย็นชาสุดๆ ฉันเลยรีบพูดออกไปอย่างรวดเร็ว
“เออ ไม่ใช่ค่ะ คือ ฉันจะถามว่าคุณจะกลับบ้านไหมคะ”
“คุณมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“คือฉันอยากให้คุณกลับบ้านค่ะ”
“ตอนนี้ผมต้องไปปฏิบัติภารกิจสำคัญ คงจะอีกหลายเดือนผมถึงจะได้กลับ คุณมีอะไรอีกไหมครับ”
“ไม่มีแล้วค่ะ”
“ครับ”
อืม เขาพูดแค่นั้นแหละ แล้วเขาก็วางสายไปเลย แต่ทำไมมันรู้สึกเสียใจยังไงมันก็บอกไม่ถูกอะ เหมือนน้อยใจสามี น้อยใจน้ำเสียงของเขาที่คุยด้วย แต่อันนี้มันเป็นความรู้สึก
