3 เดือนต่อมา
ใช่ค่ะ ฉันอยู่ที่นี่ในร่างนี้สามเดือนแล้ว ทุกอย่างก็กำลังจะไปได้ดี แต่บางเวลาฉันก็แอบร้องไห้คนเดียว ไม่ใช่อะไรหรอก บางทีมันก็เหนื่อยแล้วก็คิดถึงบ้าน ตอนนี้ลูกคนเล็กอายุ 1 ขวบ 2 เดือน แล้ว คนโต อายุ 3 ขวบ 3 เดือน แล้วตอนนี้ก็เข้าสู่หน้าหนาว มันหนาวมากกว่าในยุคฉันซะอีก แอร์ไม่ต้องเปิดเลยจ่ะ อ่อ บ้านนี้ติดแอร์ทั้งหลังเลยค่ะ มันเริ่ดมาก ดีนะท่านยมยังให้ฉันมาอยู่กับคนที่เขามีฐานะ ไม่อย่างนั้นฉันคงเรียกหาแล้วก็บ่นท่านยมทั้งวันอะ อ่อ ตอนนี้เจ้าตัวเล็กทั้งสองคนน้ำหนักเพิ่มมากขึ้นแล้วจ่ะ ตัวกลม แก้มยุ้ยทั้งคู่เลย ฉันบำรุงเจ้าเด็กตัวน้อยทั้งสองคนเยอะมากๆ เด็กๆ ต้องมีแก้มกลมๆ แบบนี้แหละ ถึงจะน่ารัก ตอนนี้ฉันสามคนแม่ลูกก็พากันมานอนห่มผ้าอยู่บนที่นอน แล้วก็ได้ยินเสียงของลูกชายคนโตพูดขึ้นมา
“ม๊าครับ”
“ครับลูก”
“พรุ่งนี้ภพอยากกินบะหมี่สีเหลืองครับ”
“หึหึ เขาเรียกว่าบะหมี่เกี๊ยวครับลูก”
