Dahan-dahan kung tinignan si Zen na punong-puno ng galit ang kanyang buong mukha at nakakuyom pa ang kanyang kamao at ako naman na binabalot ng kaba ang aking buong puso hindi ko alam kung ano ang aking gagawin o sasabihin basta kusa nalang tumulo ang aking mga luha habang nakatingin sa kanya kaya mabilis niyang tinignan ang mukha at mas lalong bumakat ang galit doon ng makita niyang tumulo ang aking luha habang nakatingin sa kanya kaya mabilis niyang pinahid ang aking luha kaya ako naman biglang napayakap sa kanya kasi ngayong oras wala akung ibang maisip na ligtas na lugar kundi sa mga bisig lang ni Zen.
Narinig ko ang kanyang sunod-sunod na mura habang nakayakap sa akin ang isang kamay nito at sobrang higpit ng kanyang pagkakahawak sa akin habang ang aking mukha naman ay nakabaon sa k
