ผู้คนในเมืองเทียนหวงนั้นมีพฤติกรรมที่นิยมชมชอบความแปลกใหม่ สิ่งใดที่ดูเป็นของแปลก ของใหม่ อย่างเช่นข้าวเหนียวหมูฝอยของเซิ่นซิงเหยียนนั้นดูจะเป็นที่ถูกอกถูกใจของผู้คนที่นี่ แต่ตอนนี้ นางไม่สามารถทำข้าวเหนียวออกมาขายได้อีกแล้ว และก็ไม่รู้ว่าข้าวสารข้าวเหนียวใหม่จะมาถึงเมื่อไหร่ ทางด้านหอเหมยฮวาพันราตรีเองก็นึกเสียดายเพราะสามารถทำกำไรจากข้าวเหนียวหมูฝอยได้มาก แต่หลิงอ้ายฉีก็เข้าใจในสถานการณ์ที่เกิดขึ้น นางรู้ว่าผู้ใดคือผู้บงการอยู่เบื้องหลัง
ระหว่างที่หญิงสาวกำลังนั่งนึกอะไรเพลินๆ ก็มีคนคุ้นเคยเข้ามาเยือน
“ได้ข่าวว่าพี่ใหญ่ของข้าเจ๊งไม่เป็นท่า ไหนว่าขายดิบขายดีนักหนา ไหนล่ะ? ข้าวเหนียวอะไรนั่นน่ะ?”
เซิ่นหลินเหยา สาวน้อยวัยสิบสี่ปี บุตรสาวคนเล็กของเสนาบดีเซิ่นเอ่ยทักทายพี่สาวต่างมารดาอย่างสาแก่ใจ
“โธ่!นึกว่าผู้ใด ที่แท้ก็น้องสาวสุดที่รักผู้งดงามทั้งกายและใจของข้านี่เอง เป็นอย่างไรล่ะ หลินเ
