But You Lied [FILIPINO]

CHAPTER 19: Hello, it's me

“Wow...you let me accompany you just for that? Are you nuts, bro?” His friend started to feel confused. He smiled at him in return. Napahinto sila sa tapat ng isang kilalang jewelry store na pagmamay-ari ng kaibigan niya na kasama niya ngayon lang.

“Well, I intend to let you go with me because I know you have a good taste when it comes to jewelries. Kailangan ko lang ng tulong, pre.”

“Hmmm...parang bago ‘to ah. Kanino mo ba ibibigay? Hindi ko natatandaang may binigyan ka sa mga babae mo ng alahas. This will be the first time for the record…”

“Baliw.” Natawa siya ng marahan sa pinunang iyon ng kaibigan niyang si Cray. Bumaba na sila ng sasakyan at tinungo ang malapad na jewelry shop na iyon. White and gold ang disenyo ng buong shop. Sa kabuuan, napakaeleganteng tingnan ito. When you look at the whole place, it’s like made for only those who can afford it for no less than one-hundred thousand pesos for every piece.

“I didn’t understand why you’re doing this effort. It’s like witnessing a live miracle.” Cray said as if feeling really amused. Nakatingin pa ito kay Prix na para bang hindi niya gustong paniwalaan ang inaakto nito ngayon.

"Wala lang." Tipid niyang sagot sabay tingin sa glass display ng mga mamahaling alahas at nakangiting tinitingnan ng mabuti ang mga iyon.

"Wala? Sa ngiti mong 'yan mukhang hindi 'yan "wala lang" ah. Tell me, who's the unlucky girl?" Nakangising sabi ng kaibigan niya.

"Kilala mo siya Cray. 'Yung palagi kong kinukwento sa'yo. Siya 'yun." Hindi pa rin maalis ang ngiti sa labi niya habang iniimagine ang magiging reaksyon ng pagbibigyan niya ng alahas na mapipili niya ngayong araw.

"Oh, si Jennica ba ang tinutukoy mo? Whoah! Isang Jennica lang pala ang magpapatino sa gago kong kaibigan?!" Natawa ng bahagya ang kaibigan niyang iyon. Tiningnan naman niya nito ng masama.

"Maka-gago ka naman pre. Oy, matino rin kaya ako minsan." Hindi pa rin niya inalis ang tingin sa mga alahas hanggang sa may nahagip ang kanyang paningin.

It is a necklace that has a butterfly pendant made of gold and the pair of wings is accentuated with tiny diamond stones that perfectly glitters through your eyes. Satisfied, he smiled at last and looked at his friend that's waiting for his selection.

"Eto kukunin ko 'to."

"Good choice, pareng Prix. Paniguradong magugustuhan niya ang design na pinili mo." Ngumiti lang siya ng tipid bilang ganti sa kaibigan niya at napagdesisyunang umuwi sa condo niya. Wala naman siyang pasok ngayon sa University dahil maraming activities at University week din.

Magkaiba ng University si Jennica at Prix. While Jennica and Jace attend the same University, Prix on the other hand is attending a different University that is just facing their school. Palibhasa kasi mas pinili ng mga magulang ni Prix na doon siya papasok dahil iyon ang best school para sa Nursing course niya.

Nakaupo si Prix sa malapad na couch kaharap ang TV. He's currently alone and bored dahil wala namang matinong ipinapalabas sa TV so he decided to put it off. He's not on the mood to watch a movie either. Iisa lang naman ang nasa isipan niya 'nung mga panahong iyon.

Wala sa sariling kinapa niya ang knapsack at kinuha ang binili niya para kay Jennica. Habang nilalaro niya sa kanyang palad ang kwintas ay bumabalik naman sa kanya lahat.

Prix's POV (Flashback)

She lit my cigarette instead 'nung hinablot niya iyon ng walang pasabi. I chuckled, knowing that she'll normally do it whenever she felt agitated at may iniisip.

"Is someone bothering you right now?" Sa wakas ay naitanong ko but she gave me an amused look instead na parang nanunuya. Napakunot ang noo niya habang tinitingnan ako habang nakaipit ang sigarilyo sa dalawang daliri niya.

"Are you serious? Bakit mo nagagawang magtanong ng mga bagay na iyan sa akin? Are you trying to crack a joke? Really funny then, honey." She gave me her most sarcastic grin and smiled as if hindi ako kapani-paniwala na tinanong ko nga siya ng ganoong klaseng tanong.

"Look, I am not what you think I am, all the time. I care...I mean, hindi ko mapigil. You looked miserable." Sa isang parte ng ugali ko na kilala na niya, 'yun ay ang pagiging walang pakialam sa halos lahat ng bagay. She also knew me as one of the ideal playboys that every woman is dreaming of.

Kaya siguro hindi ko rin siya masisisi kung bakit ganoon na lamang ang kanyang reaksyon noong naitanong ko kung okay lang ba siya or what.

Ibinaling niya ang atensyon sa paubos niyang sigarilyo. Paminsan minsan din kung ibuga niya ito sa mukha ko na siya namang ikinatawa ko nang bahagya. Hindi ko nga halos mabasa kung ano ang nasa isipan niya dahil hindi mo nga mababakas minsan sa mukha niya kung malungkot siya o talaga bang masaya sa mga ipinapakita niya.

I am looking at her eyes that looked sullen. I knew that there's something wrong somewhere in the deepest part of her heart ngunit hindi ko iyon matukoy tukoy dahil ko naman makita ang willingness sa kaniya na sabihin iyon sa akin.

"Don't be like that, Prix. Hindi bagay sa'yo."

"Ang alin?" Napakunot naman ang noo ko 'nung nagsimula na siyang magsalita.

"I'm good and I prefer you to not care at all." She looked at the ceiling and sighed peacefully. Mukha 'atang napapanatag siya base sa nakikita niyang maputing kisame sa loob ng pad ko.

I made a sound as if making her believe that I am already convinced na okay nga siya. But I always knew she's not.

"You know me so well. I’d love it if you’re one of those who can give the thing that I always crave to experience. Don’t mind me, I can manage myself." She traced my fingers on my chest at inilapag ang cigarette butt sa ashtray sa study table malapit lang sa kama ko. Ngumiti siya ng mapang-akit at nagsimula na naman akong makaramdam ng pagkasabik.

I started kissing her deep, savoring both her sweet tongue and that twist of menthol coming from the cigarette she just finished. I trailed small kisses on her neck that made her moan softly. I suddenly saw the passion and desire that's burning in her eyes.

She started stroking my long shaft habang hindi pa rin iniaalis ang ngiti niya. She even bit her lower lip that made me half-crazy out of anticipation. Pumakawala ako ng ungol sa ginagawa niya sa akin at sa idinudulot niyang sensasyon.

I removed all the possible covers on her body that made her chuckle a little. Nararamdaman ko rin ang pananabik niya sa ginawa ko sa kanya an hour ago. Ang pinagsaluhan din naming dalawa.

"I can never get enough of you...shit Jennica..." I whispered on her ear and as I bit her earlobe, she closed her eyes. Ipinahiga ko siya sa kama and as I spread her legs wide, napahaplos naman siya sa malapad kong dibdib habang pumapaibabaw ako sa kanya ay hinalikan ko naman siya ng mabilisan.

I started entering her slowly at dahil siguro sa kalakihan ko, nakita kong napangiwi ng bahagya si Jennica sa sakit but as she get used to it, I thrust fast and hard that made her whimper with pleasure.

"Ooohh yes...Prix...uuugghh" Pabilis ng pabilis hanggang sa isinagad ko ang ari ko sa ari niya at naramdaman kong nanginig si Jennica sa ilalim ko--tanda na naabot na niya ang orgasm niya.

We both came, sweating and panting with contentment and pleasure for what we have shared.

Napapikit siya habang binabalik-tanaw iyon at ngumiti. He looked at the necklace again, playfully caressing it with his hands at iniisip ang mga posibleng reaksyon mula kay Jennica.

"Will she ever believe me? What should I tell her?" Sa isip-isip niya. May kamahalan din kasi ang alahas na iyon at baka maging big deal kay Jennica kung magbibigay siya sa kanya ng ganoon. Actually he never mind spending huge amounts of money. He realized that he’s been spending money for his own pleasure.

This thing is never an issue anyway. He was born with a silver spoon on his mouth he can do whatever he liked to do. His parents never bothered anyway. They are giving him all the freedom since day one. They are the kind of parents that provide every financial needs their son wanted to have since they can’t be with Prix most of the time. They’re into business in and out of the country.

Hindi niya rin halos maintindihan ang sarili. Lalaki siya at aminadong alam naman niya ang namamagitan lang sa kanila ni Jennica. Both sides made it clear that no one should fall on each other. Pure s*x, no feelings or commitments attached.

But why is it different this time? Why is he feeling this way towards the woman he’s never intending to invest his feelings in the first place?

Prix shook his head and looked at the butterfly necklace with full of awe amidst gloomy circumstances that is starting to bother him.

What is this kind of feeling? Why is it staying when it’s foolishness?

Ngayon, nagsimula siyang magdalawang-isip kung itutuloy pa ba niya ang pagbibigay nito kay Jennica o hindi na.