Candice's POV
Ilang buwan pa ang dumaan ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin mahanap-hanap ni Frank ang kaniyang mga magulang. Ramdam na ramdam ko ang pagkabigo n'ya, ang matindi niyang pag-sisisi ngunit wala naman kaming magawa upang maibsan ang nararamdaman niyang kasawian. Ang tangi lamang naming magagawa at maitutulong sa kaniya ay ang damayan siya bilang kaniyang mga kaibigan.
"Pare tama na 'yan lasing na lasing ka na." pag-aawat ni Arman kay Frank na ngayon ay langong-lango na naman sa alak na iniinom.
"Pare, wala akong kwentang anak! Wala akong kwentang tao! Dahil sa aking mga katarantaduhan ay nawala ang mga pinaghirapan ng aking mga magulang, dahil sa akin ay hindi ko alam kung ano na ang kalagayan ng aking mga magulang. Lahat ng nangyayaring kamalasan sa buhay namin ay ako
