CHAPTER 2 ครอบครัวใหม่
577 Words
1 สัปดาห์ต่อมา
บ้านทวีทรัพย์ธาดา
หนูย้ายเข้ามาในบ้านหลังใหม่ที่ใหญ่กว่าบ้านเดิมหนูหลายร้อยเท่าได้เพราะหนูเข้ามาแล้วเหมือนตัวเล็กเท่ามดเลย ที่บ้านหลังนี้ทุกคนใจดีมากกกก ไม่มีรังเกียจหรือไม่ชอบหนูเลย หนูคิดว่าเป็นครั้งแรกที่หนูตัดสินใจเองและมันถูกต้อง^_^
“น้องซี...”
“คะ คุณมี๊?” คุณป้าใจดีอนุญาตให้หนูเรียกว่าแม่ได้แต่หนูก็เกรงใจและไม่อยากให้ใครมาทับที่ของคุณพ่อคุณแม่เลยขอเรียกว่าคุณมี๊และคุณแด๊ดแทนซึ่งทั้งคู่ก็ใจดีและยินยอมให้หนูเรียกแบบนั้น
“คือว่าพรุ่งนี้มี๊จะต้องเดินทางไปทำงานที่ต่างประเทศและแด๊ดต้องไปด้วย”
“นะน้องซีอยู่คนเดียวได้ค่ะ” หนูพยายามไม่เป็นภาระของท่านทั้งสองแค่เอาเด็กที่ไม่รู้จักมาอยู่ในบ้านหนูก็เกรงใจจะแย่แล้วทุกวันนี้หนูก็พยายามช่วยงานบ้านบางอย่างเท่าที่จะทำได้
“เอามี๊เป็นห่วงเดี๋ยวมี๊พาหนูไปอยู่กับเฮียชาร์คดีกว่า”
“เฮียชาร์ค...” หนูเคยได้ยินชื่อนี้เขาเป็นลูกชายของคุณมี๊กับคุณแด๊ดแต่หนูไม่เคยเห็นหน้าแต่น่าจะใจดีเหมือนกันแหละ
“ใช่จ๊ะ แต่ส่วนมากเฮียเขาอยู่คอนโดแต่คอนโดชาร์คใหญ่มากกกมีสองห้องพอดีเพราะงั้นน้องซีไปอยู่กับเฮียชาร์คก่อนนะคะ” คุณมี๊ส่งสายตาขอร้องสงสัยเรื่องใหญ่แน่ๆเลย
“ถ้าเฮียชาร์คโอเค น้องซียังไงก็ได้ค่ะ” เพราะไม่อยากสร้างปัญหาให้เพิ่มเลยต้องตอบตกลงสถานเดียวนั่นแหละ
“ดีมากจ๊ะ มี๊ขอโทษนะทั้งที่รับน้องซีมาอยู่ด้วยแท้ๆแต่กลับต้องไปทำงานต่างประเทศ T.T”
“มะไม่เป็นไรเลยค่ะเพราะถ้าไม่ได้คุณมี๊กับคุณแด๊ดน้องซีอาจจะต้องไปอยู่บ้านเด็กกำพร้าแทน...” ยิ่งเห็นหน้าเหมือนจะร้องไห้แบบนั้นหนูเลยต้องพูดอะไรสักอย่างเพื่อปลอบใจ
“ขอบคุณนะจ๊ะที่เข้าใจมี๊ งั้นน้องซีไปเตรียมกระเป๋าคอนโดเฮียชาร์คอยู่ใกล้โรงเรียนหนูด้วยน้า~”
วันต่อมา
คอนโด TD
วันนี้เราออกจากบ้านกันแต่เช้าเพราะท่านทั้งสองต้องไปสนามบินเพื่อเดินทางไปต่างประเทศ และตอนนี้เราก็กำลังขึ้นลิฟท์ไปหาเฮียชาร์คตื่นเต้นจังเลย...
ติ๊งต่องๆ
คุณแด๊ดกดออดหน้าห้องแต่ก็ไม่มีใครออกมาเปิดเลย แต่ข้างในก็เหมือนมีคนอยู่นะเพราะได้ยินเสียงแปลกๆออกมา
“ไอ้ลูกคนนี้อุส่ากดออดตามมารยาทยังไม่เปิดอีก” สุดท้ายคุณแด๊ดก็ต้องใช้คีย์การ์ดเปิดเข้าไป
ตับ! ตับ! ตับ!
“อ่าส์ โคตรแน่นเลยไอ้สัส!!!” ภาพตรงหน้าคือผู้ชายคนนึงกำลังโยกตัวอยู่บนโซฟา
“ไอ้ลูกเวร!!!”
“ว้าย!!ชาร์ค!!หยุดเดียวนี้เลยนะ” คุณมี้เอามือปิดตาหนูเอาไว้ก่อนที่จะมีเสียงด่ากันเกิดขึ้น
“พ่อ!!แม่!!!”
“เออสิ! ไอ้ลูกเวรมึงพาคู่นอนมึงออกไปเลยนะ” เสียงคุณแด๊ดไล่นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ท่านพูดไม่เพราะออกมา
ตะแต่ว่าเมื่อกี้เขาทำอะไรกันเหรอ 0-0?
- Writer
