ตอนที่ 2 รักแรกในใจที่มิอาจลืม 2/2 (NC 100%)

2052 Words

“อื้ม!” ริมฝีปากร้อน ยังคงตักตวงความหวานนุ่มจากกลีบปากหวานไม่ยอมห่าง ดูดกลืนราวกับเป็นอาหารรสเลิศ มือหนาลูบไล้ตามผิวกายละเอียด ก่อนจะค่อย ๆ สอดเข้าไปภายใต้สาบเสื้อสาว ไม่คิดเลยว่าเธอไม่ประสาขนาดนี้ จนทำให้ตรีศูลตื่นเต้นแทบคลั่ง “หวานจริง ๆ หวานมาก เหมือนกินขนมอยู่เลย” ชายหนุ่มพร่ำชมคู่นอนคืนนี้ไม่ขาดปาก พรมจูบเธอทั่วแก้มนิ่ม ไล้ลงมายังซอกคอกรุ่น ขบเม้มแผ่วเบาจนเจ้าหล่อนยู่คอหนี แต่มีหรือที่จะหยุด เพราะความหอมและนุ่มแบบนี้ ตรีศูลไม่เคยเจอมาก่อน วงหน้าใกล้เพียงแค่ลมหายใจกั้น เขาต่างจากแต่ก่อนนิดหน่อย แววตาตรีศูล จากที่เคยอ่อนโยน ตอนนี้ดูดุดัน ด้วยอายุหรือเปล่า หรือว่าเขาเปลี่ยนไปกันนะ แต่สำหรับเพทายแล้ว ตรีศูลของเธอ ก็ยังเป็นพี่ตรีที่แสนอ่อนโยนอยู่ดี ‘ไม่ต้องแอบมองอีกแล้ว พี่ตรีอยู่ใกล้แค่นี้’ ภาพความทรงจำมันย้อนกลับมาเล่นในหัวอีกครั้ง เด็กอ้วนคนหนึ่ง กำลังแอบมองชายหนุ่มจากที่ไกล ๆ ทุกครั้ง เวลาเขามาเยี่ยมพี่สาวข้างบ้าน แม้อยากจะเข้าใกล้ แต่ก็อายเกินกว่าจะทำแบบนั้น เลยทำได้แค่แอบมองจากที่ไหนสักแห่งเสมอ แต่วันนี้ไม่ใช่แล้ว เขาอยู่เพียงแค่นี้เอง... มือเล็กยกขึ้นประคองแก้มหนุ่ม ตรีศูลแอบประหลาดใจเล็กน้อย แต่ด้วยความต้องการของร่างกาย เลยจับมือเล็กนั่นเข้ามาขบกัดเบา ๆ พร้อมเสสายตามองดวงตากลม มันกำลังจับจ้องชายหนุ่มด้วยอารมณ์ที่เริ่มแปรเปลี่ยนไป “เซ็กซี่จัง เธอทำได้อย่างไรกันเนี่ย” เป็นคำถามที่ไม่ค่อยเข้าใจเสียเท่าไหร่ ดวงตากลมปรือมองคนด้านบนด้วยความโหยหา ร่างกายกำลังถูกรุกล้ำไปทั่ว มือร้อนไล้ด้านหลัง ลูบไปมาเพียงเสี้ยววินาที ตะขอชั้นในได้ถูกปลดโดยไม่รู้ตัว “คะ... คุณตรี” เธอกระซิบแผ่ว เมื่อรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกาย ชั้นในถูกปลดออกแล้ว แถมกระดุมทุกเม็ดตรีศูลก็ทำการเปิดจนหมด แม้จะอายกับสิ่งที่กำลังปรากฏตรงหน้าเขาก็ตาม แต่เพราะเป็นตรีศูล เพทายเลยไม่คิดจะปิดบัง “เต็มไม้เต็มมือดีจัง” เจ้าก้อนนุ่มถูกเปิดเผยต่อสายตาชายหนุ่ม แค่มองจากข้างนอกก็รู้แล้วว่ามันมีขนาดน่าขย้ำแค่ไหน แต่พอได้เห็นของจริงเข้าไป ตรีศูลแทบกลืนน้ำลายไม่ลงคอ เธอไปอยู่ที่ไหนมา ถึงเพิ่งมาเจอเขาเอาป่านนี้ “อื้ม!” เป็นความรู้สึกซึ่งเธอไม่เคยพบเจอมาก่อน ร่างกายบิดพลิ้วไปด้วยแรงปรารถนากำลังก่อตัวขึ้น พวงเต้าทั้งสองถูกบีบเคล้นจากมือร้อนด้วยความเบามือ เพราะเธอความรู้สึกไวอย่างนั้นหรือ หรือเพราะความเจนจัดในด้านนี้ของตรีศูลกันแน่ มันเลยทำให้เพทายมีความต้องการมากขึ้นไปอีก ริมฝีปากร้อนยอมละจากผิวกายหอม มาครอบครองยอดถันเม็ดงาม ดูดดื่มมันทั้งสองข้างสลับซ้ายขวาราวกับหิวกระหาย แน่ล่ะ มันถูกใจเขายิ่งกว่าอะไร ทั้งนิ่ม และหอมหวาน แล้วแบบนี้ ตรีศูลจะห้ามตัวเองอย่างไรไหว “คุณตรี ฉัน... ฉัน” “ทำไม เธอต้องการอะไร?” เขาถาม หญิงสาวใต้ร่างบอกว่านี่เป็นครั้งแรก ดูเหมือนจะจริง ทุกอย่างที่เธอแสดงออกมามันช่างไม่ประสา หากเป็นผู้หญิงหลายคนที่ผ่านมา คงปล่อยลีลามาเอาใจเขาจนหมดความตื่นเต้นทุกครั้ง “ไม่รู้ค่ะ ฉันไม่รู้ แต่มัน... ทรมาน” แก้มใสแดงระเรื่อ ดวงตากลมหลับพริ้มไม่กล้ามองคนด้านบน แม้อยากจะเห็นเขาแค่ไหนก็ตาม ตอนนี้เกือบจะทั้งร่างกาย ถูกชายหนุ่มสำรวจจนหมด ความรู้สึกแปลกใหม่ มันเข้ามาเหมือนคนขาดสติ เธอร้องขอทั้ง ๆ ที่ไม่รู้ว่าต้องการอะไร “แต่ฉันรู้” ความต้องการของคนเบื้องล่าง ชายหนุ่มรู้ดี เขายอมผละมือออกจากเจ้าก้อนนุ่มทั้งสอง เหมือนว่าจะมีอีกที่ที่ต้องการให้สำรวจมากกว่า กระโปรงทรงสอบที่เธอสวมใส่มา เพียงไม่กี่อึดใจ เขาก็สลัดมันออก เหลือเพียงชั้นในตัวจิ๋ว ที่ปิดบังความงดงามข้างในเอาไว้ แต่เมื่อหญิงสาวรู้ตัวว่าจะถูกล่วงล้ำอีกขั้น ร่างกายก็รีบตอบสนองกระถดหนีทันที “จะ... ทำอะไรคะ?” เธอถาม พร้อมเด้งตัวขึ้นนั่งมองคนตรงหน้า ซึ่งเขาเองก็เริ่มจัดแจงสลัดเครื่องนุ่งออกจากตัวไม่ต่างกัน “ก็ทำในสิ่งที่เราต้องทำไง เธอคงไม่ไร้เดียงสาขนาดนั้นหรอกใช่หรือเปล่า?” เขายิ้ม มองดูคนบนเตียงกว้างกำลังทำหน้าตื่นกลัวเล็กน้อย มันดูน่ารักและน่าจับกินเหมือนกัน ตรีศูลกลับเข้าไปสู้ศึกอีกครั้ง พร้อมกับอาวุธถูกดีดเด้งออกมาโชว์ต่อหน้าสาวผู้ไม่ประสา จนเธอเบือนหน้าหนี “อายเหรอ?” “อะ... อืม” กระหม่อมเล็กพยักเบา ๆ ร่างกายเกร็งไปหมด แม้ว่าอยากจะพลีกายให้แค่ไหน แต่เจ้านั่นที่โผล่ออกมาให้เห็น มันกลับดูใหญ่โตจนน่ากลัว “ไม่เป็นไร ฉันสัญญาว่าจะไม่รุนแรง รับรองเลย... ว่าเธอจะชอบมัน” เขาพูดเหมือนต้องการจะปลอบขวัญคนตกใจ เพทายยังคิดไม่ออกเลยว่าจะชอบมันได้อย่างไร แต่ตอนนี้ ท่อนแขนแกร่งกลับมารั้งเธอเข้ามาใกล้อีกรอบ ดวงตาเข้มจ้องลึกเข้ามายังดวงตากลมโตอีกครั้ง เขาจูบเธอ เป็นจูบที่แสนบางเบา แต่หวานเข้าไปในหัวใจ “ขอชิมหน่อย” เพทายขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำขอของเขา มันทำให้ตรีศูลยิ้มกว้าง ช่างน่ารักและยั่วอารมณ์อะไรขนาดนี้นะ แผ่นหลังเนียนราบไปกับเตียงนุ่มอีกครั้ง ริมฝีปากร้อนจูบลงแผ่นท้องแบนราบแผ่วเบา ไล้ลงมาที่เจ้าเนินอิ่ม ก่อนจะสลัดปราการด่านสุดท้ายออก เผยให้เห็นความชุ่มฉ่ำซึ่งเขาเป็นคนปลุกมันออกมา “จะทำ... ไม่นะคะคุณตรี!” เธอร้องห้าม แต่ดูเหมือนจะไม่ทัน เมื่อเจ้าดอกไม้งามถูกครอบครองด้วยลิ้นร้อนจนใบหน้าสวยเหยเกด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ “อ๊ะ!!” ตรีศูลไม่คิดจะหยุด แม้เธอจะพยายามกระถดสะโพกออกห่าง แต่เพราะเธอมันหวานขนาดนี้ มือหนาเลยรั้งสะโพกเธอเอาไว้แน่น พร้อมล้วงชิมน้ำหวานจากเธอครั้งแล้วครั้งเล่า “อ๊าย!! คุณตรี พอก่อน ไม่นะคะ หยุดเถอะ!” แม้ปากจะบอกห้าม แต่เสียงเธอมันกระเส่ากว่าอะไร ยิ่งทำให้อารมณ์ของชายหนุ่มพุ่งสูง เริ่มออกแรงและเร่งความเร็ว จนเจ้าหล่อนครวญไม่เป็นภาษา ช่างไพเราะ มันเป็นเสียงน่ารักจนเขาอดตื่นเต้นไม่ได้ “มะ... ไม่ไหวแล้วค่ะ คุณตรี! ฉะ... ฉัน อ๊ายยยยยย!!” สะโพกนิ่มลอยวืดจากเตียงหนา ร่างกายกระตุกเกร็งหลายระลอก มันเป็นสิ่งที่เธอเองไม่เคยพบเจอมาก่อน ทั้งสุขสม และเขินอายไปพร้อมกัน แต่สำหรับตรีศูลนั้น มันเหมือนหนังเรื่องใหม่ ที่ยังไม่เคยรับชม และอยากจะเปิดออกมันเสียตอนนี้ น้ำหวานทะลักมาหลายระลอก เขาดูดกลืมมันจนหมด แม้เจ้าหล่อนจะพยายามผลักเขาออกก็ตาม แต่มีหรือที่ชายหนุ่มจะหยุดเพียงเท่านั้น ร่างสูงลุกขึ้น มองร่างนิ่มหมดแรงไปกับศึกที่เพิ่งเริ่ม ก่อนจะจับเจ้าอาวุธพร้อมใช้งาน จ่อเข้าปากถ้ำสวาท แต่... “คะ... คุณตรี!!” หญิงสาวสะดุ้งเฮือก และพยายามกระถดตัวหนี “ยะ... อย่างน้อย ใส่ถุงก่อน ได้หรือเปล่าคะ?” เธอถามแต่ก็ไม่กล้าจะสบตา แววตาเขามันช่างเซ็กซี่ หรี่มองคนตัวเล็กด้วยความเอ็นดู แน่ล่ะ ปกติเขาทำแบบนั้นมาตลอด ไม่เคยไม่ป้องกัน แต่กลับเธอมันไม่ใช่ เพราะเขาอยากจะสัมผัสเจ้าหล่อนให้มากขึ้น ไม่ว่าจะด้านนอก หรือด้านใน “ไม่ต้องห่วง ฉันปลอดภัยน่า~” มันเป็นคำตอบที่เพทายไม่ได้สนใจสักหน่อย ที่เธอกังวลมันเรื่องอื่นต่างหาก “หรือกลัวท้อง?” “อะ... อืม” เธอพยักหน้าเบา ๆ คิ้วเรียงตัวสวยขมวดมองคนตรงหน้า พยายามกระถดตัวหนี แต่สุดท้ายเขาก็รั้งไว้อยู่ดี “ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเอายาให้กิน และอีกอย่าง...” ใบหน้าหล่อโถมเข้ามาใกล้คนตัวเล็กกว่ามากขึ้น พร้อมจุมพิตแผ่วเบาตรงแก้มนิ่ม “... ฉันให้เพิ่มดีหรือเปล่า?” “มันไม่ใช่แบบนั้นนะคะ” “แล้วแบบไหน ฉันอยากให้ เท่าไหร่ดี...?” ตรีศูลครุ่นคิดเพียงครู่ ก็ปรากฏรอยยิ้มกริ่มที่ริมฝีปาก “... รอบละหมื่นเป็นไง พอหรือเปล่า? หรือจะแบบเหมาทั้งคืนหนึ่งแสน เธอชอบแบบไหน?” ไม่รู้ว่าจะตกใจกับอะไรก่อน กับจำนวนเงิน หรือรอยยิ้มนั่น ต่อให้ชายหนุ่มคิดว่าเธอทำเพราะเงิน แต่สำหรับเพทายแล้วเธอไม่สน เพราะเรื่องสำคัญที่สุด คือคนตรงหน้าต่างหาก พี่ตรีของเจ้าหล่อน ต้องการเธอมากขนาดนี้เชียวหรือ? สำหรับตรีศูลแล้วเงินแค่นี้มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ก็ไม่เคยนอนกับใครแล้วทุ่มสุดตัวขนาดนี้มาก่อน เพราะจริตที่ดูไม่ปรุงแต่งหรือเปล่า หรือเพราะความนุ่มนิ่มของเธอที่กำลังทำให้เขาแทบคลั่งอยู่ตอนนี้ แต่เพราะอะไรก็ช่าง สำหรับเขาแล้ว หญิงสาวตรงหน้า จะต้องถูกกินไม่ให้เหลือ “ไม่ต้องตอบก็ได้ ฉันจะให้เท่าที่ฉันอยากให้ก็แล้วกัน” ไม่อยากรอให้เธอต้องมาคัดค้านอะไรอีกแล้ว ร่างสูงใหญ่คว้าเธอเข้ามากดจูบลงที่ริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง พร้อมโถมกายเข้าทาบทับร่างนิ่ม คราวนี้เขาจะได้กัดกินเธออย่างสมใจเสียที จูบแสนหวานล้ำ มันเบี่ยงความสนใจจากเจ้าหล่อนไปโดยไม่รู้ตัว เลยเปิดทางให้เจ้าปากอาวุธใหญ่ค่อย ๆ คืบคลานเข้าถ้ำอย่างไม่รู้ตัว แต่เพราะมันคับแน่นจนรู้สึกได้ชัดเจน เธอจึงผละรีบฝีปากออก หมายจะกระถดตัวหนีอีกรอบ แต่มีหรือที่ตรีศูลจะยอม “คะ... คุณตรี” “ไม่เป็นไร ไม่ต้องเกร็ง เดี๋ยวมันจะดีเอง” เขาปลอบคนน้ำตารื้นออกมา แต่ถึงกระนั้น ก็ยังคงพยายามเข้าไปสำรวจโพรงหวานเรื่อย ๆ แม้เธอจะพยายามหนีแค่ไหน แต่สุดท้ายคนตัวเล็กกว่า ก็รับไปจนหมด “อ่า!!” “เจ็บจังคุณตรี ฉัน... อื้ม!!” กลัวจะใจอ่อน กลีบปากร้อนกลับเข้ามาประทับจูบหวานอีกครั้ง อยากให้เธอสนุกไปกับมัน และดื่มด่ำรสสัมผัสของเขามากขึ้น ไม่เคยเลยจริง ๆ ที่ต้องมาทำอะไรแบบนี้ นี่มันคงเป็นครั้งแรกที่ตรีศูลคนนี้ เอาใจคู่นอนเหมือนเมียคนหนึ่ง “เด็กน้อย~ อย่าร้องไห้” เขาปลอบด้วยเสียงนุ่ม เมื่อเห็นเธอหลั่งน้ำตาออกมาไม่หยุด จากความกระหาย กลายเป็นความรู้สึกผิดขึ้นมาดื้อ ๆ “ฉัน... ฉัน...” อีกครั้งที่ชายหนุ่มมอบจูบหวานให้เธอ มันเหมือนเป็นสิ่งที่เยียวยาให้ร่างกายค่อย ๆ ปรับให้ทั้งคู่เข้ากันอย่างน่าประหลาด “อ่า~ แน่นชะมัด” เขาบ่นอุบกับความแน่นหนึบที่ได้รับจากเธอ แต่ถึงกระนั้นก็ยังคงรั้งร่างกายไว้ไม่ให้ปล่อยไปตามอารมณ์ เพราะกลัว... กลัวความต้องการของตนเองจะทำร้ายเธอ นี่ฉันแคร์อะไรผู้หญิงคนนี้นักหนากัน... “คุณตรี” เสียงหวานเรียกคนที่ห่างกันแค่คืบด้วยเสียงกระเส่าบางเบา ทำให้คนใบหน้าเหยเกเพราะความปวดหนึบที่ได้รับจากเธอหันไปมอง มือเล็กเอื้อมขึ้นประคองแก้มหนุ่ม ก่อนเธอจะผงกหัวขึ้นจุมพิตริมฝีปากหนุ่มอีกครั้ง “ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ” “น่ารักเกินไปแล้วรู้ตัวหรือเปล่า” ไม่รู้ว่านี่ครั้งที่เท่าไหร่ที่เขาพร่ำชมเธอแบบนี้ แต่มันก็ไม่มีคำไหนเหมาะกับเธอเท่าคำว่าน่ารักอีกแล้ว “ถ้าอย่างนั้น ฉันจะเริ่มแล้วนะ” “ค่ะ... ฉันพร้อมแล้ว”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more