“Several years have been passed, at ngayon ay isa ka ng ganap na dalaga. I remember when you are young, sobrang iyakin mo at hindi ka natutulog ng wala ako sa tabi mo. Come, Sweetheart, let daddy hug you.” Malungkot na utos ni Papâ sa akin kaya naluluha na lumapit ako sa kanya. Batid ko na pinipigilan lang niya na huwag umiyak sa aking harapan. Isang matamis na ngiti ang lumitaw sa mga labi ko bago ko siya sinugod ng yakap.
“Papâ!” Ani ko ng makulong ako sa mga bisig nito, tuluyan na akong napaiyak habang mahigpit na yakap ang may kalakihan niyang katawan. Sa dibdib nito ay ibinuhos ko ang lahat ng sakit na kinimkim ko sa mahabang panahon. Pakiramdam ko ay sasabog na yata ang puso ko sa labis na kasiyahan ng paulit-ulit niyang haplusin ang mahaba kong buhok.
“I’m so sorry my Wesley, ku
