WALA AKONG ekspresyon nang pumasok ako sa loob ng kotse ni Terina. Hindi ko na nga rin tiningnan pa si Yvo kahit kanina ko pa nararamdaman ang mga mata niya sa akin. Nagpanggap na lang ako na inaasikaso ko ang mga gamit ni Terina.
Siya naman ang naglagay sa akin sa posisyong ito, kaya wala siyang karapatan na magalit kung sakali. Wala siyang karapatan na magreklamo bakit hindi ko siya pinapansin, ganoong binibigay niya ako kay Terina ngayong araw.
“Bye!” Pumasok na rin si Terina sa loob ng sasakyan. Nagpanggap ako na nahihirapan na ayusin ang seatbelt ko nang sa ganoon ay hindi ko kailanganin na tumingin kina Yvo na nasa labas lalo na’t tumatagos sa salamin ng kotse nina Terina ang titig niya.
Hindi rin ganoong tinted ang bintana kaya kitang-kita kami sa loob.
“Nahihirapan ka ba?” tano
