Sa itsura ngayon ni Tabitha ay parang binigyan ko pa ito ng pabor sa ginawa kong pagdukot dito. Sa lawak ng ngiti nito habang unti-unting tumataas ang kinalululanan namin ay hindi papasok sa sino man na dinukot lang ito at isa akong kidnapper.
Base sa investigation ko noon, limitado ang galaw ng babae lalo na sa harap ng ina nito. Parang mas nakalaya pa ito at ngayon ay ine-enjoy ang pagkakataon malayo ito sa istriktong ina.
Nang tumingin ito sa akin ay nginitian ako nito.
"Ang saya-saya, Atlas. Hindi ko naranasan ito kahit afford namin. Bawal sabi ni mama. Huwag daw naming bigyan ng panahon ang mga walang kwentang bagay. Thank you dahil dinala mo ako rito." Mukhang genuine naman ang pasasalamat nito.
Bigla na naman akong binalot ng lungkot. Ganito si Becca noong nabubuhay pa, kahit ma
