“ขอโทษค่ะอาจารย์”
2137 Words
เปลวกนก TALK
“ฮ่า ๆ สมน้ำหน้า” ฉันมองดูคลิปของไอ้ชุมพลที่ถูกฉันอัพโหลดลงก่อนจะหัวเราะด้วยความสะใจ ตอนนี้คลิปของมันว่อนเน็ตไปหมด มันคงอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีแล้ว
และแล้วข่าวของไอ้ชุมพล ก็ไวยิ่งกว่าแสง ข่าวฉาวโฉ่ของไอ้ชุมพลดังกลบข่าวฉันหมด พวกมันเอากันในห้องน้ำเป็นที่กล่าวขานเลื่องลือ โคตรสะใจเลย แล้วห้องน้ำห้องนั้นก็เป็นตำนานให้คนได้กล่าวขานกัน
มันจะได้รู้ว่าถูกสายตาคนอื่นมองอย่างเหยียดหยามมันเป็นอย่างไร ฉันเกลียดมันที่มันมีความสุข ทั้งที่ตัวฉันเองต้องทุกข์ระทมตรอมตรม ฉันเกลียดมันที่มันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่กระทำกับฉันเลยแม้แต่น้อย ฉันปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าฉันจะแก้แค้นมัน ถ้าฉันเรียนจบฉันจะกลับมาสะสางความแค้นแน่นอน
ฉันตั้งใจไว้ว่าเรียนจบจะไปเรียนต่อเมืองนอกเลย ขอพักเรื่องทุกข์ใจไว้ก่อน กลับมาค่อยชำระทีเดียว และคนเลวเลวอย่างไอ้ชุมพลมันต้องได้รับผลกรรมอย่างแน่นอน
“ตื่นเต้นไหม? อีกไม่กี่วันก็จะรับปริญญาแล้ว ศินนี่โคตรตื่นเต้นเลย”
“ตื่นเต้นสิ ตื่นเต้นมากด้วย ปริญญาใบแรกใบที่สองที่สามจะตามมาแน่นอน แม่คะน้าคงจะมีความสุข ถ้าเปลวเรียนจบตามที่เปลวตั้งใจเอาไว้”
“ศินถามพ่อกับแม่แล้ว ศินคงไม่ได้ไปต่อเมืองนอกกับเปลวหรอก ท่านให้ต่อที่ไทย”
“ไม่เป็นไรหรอก เปลวไปแค่ไม่กี่ปีเอง”
“อืม แล้วเปลวเห็นคลิปยัง? ใครถ่ายไม่รู้ ครั้งนี้ไอ้พลคงอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเลยล่ะ” วศินเอ่ยในขณะที่ฉันฉีกยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“แล้วคิดว่าใครถ่ายล่ะ” ฉันดูดนมเย็นเข้าปากอย่างอร่อย วันนี้รู้สึกว่ากินอะไรก็อร่อย เพราะได้แก้แค้นไอ้ชุมพลเลยทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆ
”ร้ายนักนะ” วศินยีผมฉันเบาๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ตลอดหลายปีที่ฉันเรียนด้วยกัน เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเลยก็ว่าได้ เวลาที่มีคนมาพูดให้ฉันวศินจะเป็นคนที่รีบปกป้องฉัน ไม่ยอมให้ฉันถูกกระทำฝ่ายเดียว
“ไปห้องประชุมเลยไหม?”
“อืม” ฉันพยักหน้า วศินลุกขึ้นก่อนจะยื่นมือมา ฉันวางมือลงบนมือวศินแล้ววศินก็ดึงฉันลุกขึ้น เราสองคนทำแบบนี้ประจำ เป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว มิตรภาพดีๆมีให้กันตลอด เขาคือเพื่อนสนิทที่สุดของฉันตอนนี้เลยก็ว่าได้
“มานั่งเล่นคุยหยอกล้อกัน ตามประสาผัวเมียใช่ไหมแพรว” เหมียวเดินมากับแพรวพร้อมกับดูดชาไทยไปด้วย
“ก็ธรรมดาแหละผัวเมียเขาหยอกล้อกันมันเป็นเรื่องธรรมดา”
“แล้วพวกมึงเสือกอะไรด้วย อี2ตัวร้อย”
“ไอ้วศิน มึงก็ชอบแต่ของร่านๆนั่นแหละ”
“ถ้าของร่านๆมันดี กูขอเลือกร่านๆดีกว่า ส่วนผู้หญิงแบบมึงประเคนให้กู กูยังไม่มองเลย”
“ไอ้วศิน!!” เหมียวกำหมัดแน่น แต่ไม่ได้จ้องหน้าวศินนะกลับจ้องหน้าฉันอย่างเคียดแค้น ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเหมียวถึงได้แสดงอากัปกิริยากับฉันแบบนี้ ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเหมียวถึงได้โกรธฉัน
“ส่วนมึงอีแพรวมึงด้วยอีเหมียว กูจะบอกให้นะ ใครที่เอามึงสองตัวไปทำเมีย คงโคตรซวยตลอดชีวิต ผู้หญิงปากไม่ดี ผู้หญิงขี้อิจฉา ผู้หญิงที่ชอบพูดเยาะเย้ยทับถมเพื่อน ผู้หญิงแบบพวกมึงต่อให้มีพวกมึงแค่สองคนอยู่บนโลกใบนี้ คงไม่มีใครอยากจะเอาพวกมึงเป็นเมีย ถ้าเอาพวกมึงไปทำปุ๋ยต้นไม้ ต้นไม้ก็คงจะไม่เอา เพราะพวกมึงไม่มีค่าเท่ากับปุ๋ยขี้วัวด้วยซ้ำ”
“กรี้ดดด ไอ้วศิน! ไอ้บ้าไอ้คนสารเลว แกพูดแบบนี้กับผู้หญิงอย่างพวกฉันได้ยังไง ไปเอากระโปรงมาใส่เลยไอ้หน้าตัวเมีย” แพรวกรีดร้องจนเราแสบแก้วหู เรื่องมันเริ่มลุกลามใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ
”ไปเถอะเปลว หนวกหูสัมภเวสีแถวนี้”
วศินจับมือเราเดินออกมาเลย ฉันไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเหมียวกับแพรวหรอกนะ ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ถ้าวันไหนความอดทนสิ้นสุด คงต้องฉะกันบ้างแหละ
................................
ฉันนั่งฟังอาจารย์พูดในห้อง ฉันกำลังตั้งใจฟังอาจารย์พูด ส่วนคนที่มาสายสุดคือ 'ไอ้ชุมพล' ฉันไม่สนใจมันหรอก มันเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน ฉันมองขวางมันทันที
“ทรงผมใหม่เหรอ? เท่ห์ดีนะ”
“อีเปลว!!” มันกำหมัดแน่นพร้อมกับฟันกรอดๆ เหมือนกำลังระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
“ได้ข่าวว่าดังนี่ ดังกว่ากูซะอีก กูว่ากูเจอคนดังแบบมึงต่อไปนี้กูคงต้องขอลายเซ็นมึงแล้วล่ะ มึงนี่ดังมากจริงๆเลยนะไอ้ชุมพล ดังในโลกโซเชียล แม่มึงคงจะภูมิใจมึงน่าดูเลยที่มีลูกโด่งดังได้ขนาดนี้” ฉันพูดถากถางมันก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆ
“เพราะมึงไงอีเปลว!” มันตวาดฉันเสียงดัง ทุกคนในห้องหันมามองมันเป็นตาเดียว
อาจารย์ :”ชุมพล!!”
ชุมพล :”ขอโทษครับอาจารย์”
”ข่าวคาวๆเยอะเหมือนกันนะ ป้องกันด้วยล่ะ เดี๋ยวเอดส์จะถามหาเอา เป็นห่วงนะจ้ะ” เราฉันมองหน้ามันก่อนจะเบ้ปากรูปส้นตีนให้
“อีเชี่ย”เปลว!!! มันตวาดฉันเสียงดังอีกครั้ง แต่ใครจะสนฉันไม่กลัวอยู่แล้ว
”แล้วไง” เราไหวไหล่เบาๆ
“อีแพศยา อีนรก” มันกำหมัดแน่นพร้อมกับพ่นคำหยาบคายใส่เรา แต่ฉันไม่ตอบโต้ค่ะฉันฉีกยิ้มสวยๆให้มันเลย
อาจารย์ :”ออกไปเลยชุมพล” อาจารย์ชี้นิ้วไปที่ประตู ตอนนี้อาจารย์โกรธมาก เพราะอาจารย์กำลังอธิบายขั้นตอนการรับปริญญาบัตร ชุมพลลุกแล้วเดินออกไปทันที
“สมน้ำหน้า!!”
อาจารย์ : “เปลวกนก!!”
“ขอโทษค่ะอาจารย์” ฉันกล่าวขอโทษอาจารย์ ก่อนจะหัวเราะเบาๆด้วยความสะใจ
เปลวกนก TALK
“ฮ่า ๆ สมน้ำหน้า” ฉันมองดูคลิปของไอ้ชุมพลที่ถูกฉันอัพโหลดลงก่อนจะหัวเราะด้วยความสะใจ ตอนนี้คลิปของมันว่อนเน็ตไปหมด มันคงอับอายแทบแทรกแผ่นดินหนีแล้ว
และแล้วข่าวของไอ้ชุมพล ก็ไวยิ่งกว่าแสง ข่าวฉาวโฉ่ของไอ้ชุมพลดังกลบข่าวฉันหมด พวกมันเอากันในห้องน้ำเป็นที่กล่าวขานเลื่องลือ โคตรสะใจเลย แล้วห้องน้ำห้องนั้นก็เป็นตำนานให้คนได้กล่าวขานกัน
มันจะได้รู้ว่าถูกสายตาคนอื่นมองอย่างเหยียดหยามมันเป็นอย่างไร ฉันเกลียดมันที่มันมีความสุข ทั้งที่ตัวฉันเองต้องทุกข์ระทมตรอมตรม ฉันเกลียดมันที่มันใช้ชีวิตอย่างมีความสุขโดยไม่รู้สึกผิดกับสิ่งที่กระทำกับฉันเลยแม้แต่น้อย ฉันปฏิญาณกับตัวเองเลยว่าฉันจะแก้แค้นมัน ถ้าฉันเรียนจบฉันจะกลับมาสะสางความแค้นแน่นอน
ฉันตั้งใจไว้ว่าเรียนจบจะไปเรียนต่อเมืองนอกเลย ขอพักเรื่องทุกข์ใจไว้ก่อน กลับมาค่อยชำระทีเดียว และคนเลวเลวอย่างไอ้ชุมพลมันต้องได้รับผลกรรมอย่างแน่นอน
“ตื่นเต้นไหม? อีกไม่กี่วันก็จะรับปริญญาแล้ว ศินนี่โคตรตื่นเต้นเลย”
“ตื่นเต้นสิ ตื่นเต้นมากด้วย ปริญญาใบแรกใบที่สองที่สามจะตามมาแน่นอน แม่คะน้าคงจะมีความสุข ถ้าเปลวเรียนจบตามที่เปลวตั้งใจเอาไว้”
“ศินถามพ่อกับแม่แล้ว ศินคงไม่ได้ไปต่อเมืองนอกกับเปลวหรอก ท่านให้ต่อที่ไทย”
“ไม่เป็นไรหรอก เปลวไปแค่ไม่กี่ปีเอง”
“อืม แล้วเปลวเห็นคลิปยัง? ใครถ่ายไม่รู้ ครั้งนี้ไอ้พลคงอายแทบแทรกแผ่นดินหนีเลยล่ะ” วศินเอ่ยในขณะที่ฉันฉีกยิ้มอย่างอารมณ์ดี
“แล้วคิดว่าใครถ่ายล่ะ” ฉันดูดนมเย็นเข้าปากอย่างอร่อย วันนี้รู้สึกว่ากินอะไรก็อร่อย เพราะได้แก้แค้นไอ้ชุมพลเลยทำให้ฉันรู้สึกดีมากๆ
”ร้ายนักนะ” วศินยีผมฉันเบาๆ พร้อมกับส่งยิ้มให้ฉัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ตลอดหลายปีที่ฉันเรียนด้วยกัน เขาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเลยก็ว่าได้ เวลาที่มีคนมาพูดให้ฉันวศินจะเป็นคนที่รีบปกป้องฉัน ไม่ยอมให้ฉันถูกกระทำฝ่ายเดียว
“ไปห้องประชุมเลยไหม?”
“อืม” ฉันพยักหน้า วศินลุกขึ้นก่อนจะยื่นมือมา ฉันวางมือลงบนมือวศินแล้ววศินก็ดึงฉันลุกขึ้น เราสองคนทำแบบนี้ประจำ เป็นเรื่องธรรมดาไปซะแล้ว มิตรภาพดีๆมีให้กันตลอด เขาคือเพื่อนสนิทที่สุดของฉันตอนนี้เลยก็ว่าได้
“มานั่งเล่นคุยหยอกล้อกัน ตามประสาผัวเมียใช่ไหมแพรว” เหมียวเดินมากับแพรวพร้อมกับดูดชาไทยไปด้วย
“ก็ธรรมดาแหละผัวเมียเขาหยอกล้อกันมันเป็นเรื่องธรรมดา”
“แล้วพวกมึงเสือกอะไรด้วย อี2ตัวร้อย”
“ไอ้วศิน มึงก็ชอบแต่ของร่านๆนั่นแหละ”
“ถ้าของร่านๆมันดี กูขอเลือกร่านๆดีกว่า ส่วนผู้หญิงแบบมึงประเคนให้กู กูยังไม่มองเลย”
“ไอ้วศิน!!” เหมียวกำหมัดแน่น แต่ไม่ได้จ้องหน้าวศินนะกลับจ้องหน้าฉันอย่างเคียดแค้น ฉันเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเหมียวถึงได้แสดงอากัปกิริยากับฉันแบบนี้ ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเหมียวถึงได้โกรธฉัน
“ส่วนมึงอีแพรวมึงด้วยอีเหมียว กูจะบอกให้นะ ใครที่เอามึงสองตัวไปทำเมีย คงโคตรซวยตลอดชีวิต ผู้หญิงปากไม่ดี ผู้หญิงขี้อิจฉา ผู้หญิงที่ชอบพูดเยาะเย้ยทับถมเพื่อน ผู้หญิงแบบพวกมึงต่อให้มีพวกมึงแค่สองคนอยู่บนโลกใบนี้ คงไม่มีใครอยากจะเอาพวกมึงเป็นเมีย ถ้าเอาพวกมึงไปทำปุ๋ยต้นไม้ ต้นไม้ก็คงจะไม่เอา เพราะพวกมึงไม่มีค่าเท่ากับปุ๋ยขี้วัวด้วยซ้ำ”
“กรี้ดดด ไอ้วศิน! ไอ้บ้าไอ้คนสารเลว แกพูดแบบนี้กับผู้หญิงอย่างพวกฉันได้ยังไง ไปเอากระโปรงมาใส่เลยไอ้หน้าตัวเมีย” แพรวกรีดร้องจนเราแสบแก้วหู เรื่องมันเริ่มลุกลามใหญ่โตขึ้นเรื่อย ๆ
”ไปเถอะเปลว หนวกหูสัมภเวสีแถวนี้”
วศินจับมือเราเดินออกมาเลย ฉันไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเหมียวกับแพรวหรอกนะ ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน แต่ถ้าวันไหนความอดทนสิ้นสุด คงต้องฉะกันบ้างแหละ
................................
ฉันนั่งฟังอาจารย์พูดในห้อง ฉันกำลังตั้งใจฟังอาจารย์พูด ส่วนคนที่มาสายสุดคือ 'ไอ้ชุมพล' ฉันไม่สนใจมันหรอก มันเดินเข้ามานั่งข้างๆฉัน ฉันมองขวางมันทันที
“ทรงผมใหม่เหรอ? เท่ห์ดีนะ”
“อีเปลว!!” มันกำหมัดแน่นพร้อมกับฟันกรอดๆ เหมือนกำลังระงับอารมณ์โกรธของตัวเอง
“ได้ข่าวว่าดังนี่ ดังกว่ากูซะอีก กูว่ากูเจอคนดังแบบมึงต่อไปนี้กูคงต้องขอลายเซ็นมึงแล้วล่ะ มึงนี่ดังมากจริงๆเลยนะไอ้ชุมพล ดังในโลกโซเชียล แม่มึงคงจะภูมิใจมึงน่าดูเลยที่มีลูกโด่งดังได้ขนาดนี้” ฉันพูดถากถางมันก่อนจะยกยิ้มมุมปากเบาๆ
“เพราะมึงไงอีเปลว!” มันตวาดฉันเสียงดัง ทุกคนในห้องหันมามองมันเป็นตาเดียว
อาจารย์ :”ชุมพล!!”
ชุมพล :”ขอโทษครับอาจารย์”
”ข่าวคาวๆเยอะเหมือนกันนะ ป้องกันด้วยล่ะ เดี๋ยวเอดส์จะถามหาเอา เป็นห่วงนะจ้ะ” เราฉันมองหน้ามันก่อนจะเบ้ปากรูปส้นตีนให้
“อีเชี่ย”เปลว!!! มันตวาดฉันเสียงดังอีกครั้ง แต่ใครจะสนฉันไม่กลัวอยู่แล้ว
”แล้วไง” เราไหวไหล่เบาๆ
“อีแพศยา อีนรก” มันกำหมัดแน่นพร้อมกับพ่นคำหยาบคายใส่เรา แต่ฉันไม่ตอบโต้ค่ะฉันฉีกยิ้มสวยๆให้มันเลย
อาจารย์ :”ออกไปเลยชุมพล” อาจารย์ชี้นิ้วไปที่ประตู ตอนนี้อาจารย์โกรธมาก เพราะอาจารย์กำลังอธิบายขั้นตอนการรับปริญญาบัตร ชุมพลลุกแล้วเดินออกไปทันที
“สมน้ำหน้า!!”
อาจารย์ : “เปลวกนก!!”
ฉันกล่าวขอโทษอาจารย์ ก่อนจะหัวเราะเบาๆด้วยความสะใจ
- Writer
