“หมอจะทำอะไร ปล่อยแก้วนะ!”
ผมลากแขนเธอเดินออกจากคลับมาจนถึงรถของตัวเอง ก่อนพาเธอขับรถกลับมาที่คอนโดของเธอ สภาพแก้วใสตอนนี้คงต้องทำแผลกันใหม่ ผมหยิบกระเป๋าแพทย์จากในรถเดินขึ้นไปบนห้องเธอด้วย
“นั่งลง เดี๋ยวจะทำแผลให้” ผมเอ่ย
“.........”
เธอยอมนั่งลงให้ผมทำแผลให้นิ่งๆ ผมล้างแผลแล้วพันแผลให้เธอซะใหม่จนกระทั่งเสร็จ
“อย่าใช้มือจับอะไรจนกว่าแผลจะหาย เข้าใจมั้ย” ผมเอ่ย
“ค่ะ ขอบคุณค่ะ หมอกลับเถอะ ดึกแล้ว” แก้วใสเอ่ย
“กลัวฉันหรือไง” ผมเอ่ย
“ปะ..เปล่าค่ะ แก้วแค่อยากพักผ่อน”
“ไปนอนซิ” ผมเอ่ย
“หมอก็กลับไปซิค่ะ” แก้วใสเอ่ย
“หมอ!!!”
ผมคว้าเธอเข้ามาหาตัวจนเธอจนเข้ากับอกแกร่งของผม สายตาผมมองใบหน้าลูกครึ่งของเธอใกล้ๆจนเธอเบือนหน้าหนีผม
“อยู่นิ่งๆ”
ผมเอ่ย ก่อนจะค่อยๆก้มลงไปประกบจูบลงบนริมฝีปากเธอ เธอหลับตาพริ้มและเกร็งไปทั้งตัว กระทั่งผมสอดลิ้นร้อนเข้าไปในโพรงปากของเธอ
“อื้อออออ”
“กลั้นหายใจท
