ฉันตัดสินใจเปิดประตูแม้จะรู้สึกแปลก ๆ ที่ทอยมาโผล่ที่นี่ "มาได้ไงอะ"
"ปวดแผลทำแผลให้หน่อย" ทอยทำหน้าเศร้า เมื่อกี้ยังเห็นหงุดหงิดอยู่เลย
"อื้อหือ แล้วทำไมไม่ให้คนที่อยู่ด้วยกันทำให้ หรือไม่ก็ควรจะไปหาหมอ"
"ก็อยู่คนเดียว แล้วอีกอย่างหว้าเป็นคนทำทอยเจ็บ หว้าต้องรับผิดชอบ"
"อืม ๆ เข้ามาดิ" ไหน ๆ ก็มาแล้วให้เข้ามาเถอะ น่าจะไม่มีอะไรเพราะเมญ่าก็อยู่ในห้อง
"ไม่"
"อ้าว ยังไง แล้วจะทำไหมแผลอะ"
"ทำ"
"ทำก็เข้ามาค่ะ"
"ไปทำที่ห้องทอยดิ" ทอยเสนอ
"หืม ไม่เอาอะไกล ขี้เกียจขับรถ" จู่ ๆ มาชวนไปห้อง
"ห้องตรงข้ามครับ มันไม่ไกล จะไปไหม" ทอยชี้ไปที่ห้องฝั่งตรงข้าม
“...”
“ว่าไง เจ็บไม่ไหวแล้วเนี่ย”
“ไปหาหมอดีกว่าไหม หว้าไม่ใช่หมอ”
“ไม่ไป”
“...”
“หว้าทำทอยเจ็บ ทำแผลให้ทอยเลย”
“...”
“ไม่รับผิดชอบเหรอ ไหนว่าจะรับผิดชอบ”
“เออ ๆ ถ้าคิดทำไม่ดีไม่ร้ายเจอดีแน่”
“จะทำอะไรได้ ไม่ใช่คนฉวยโอกาสสักหน่อย
