ตอนเช้าอาบน้ำแต่งตัวเตรียมไปเรียน เสียงแจ้งเตือนดังตริ๊ง ตริ๊ง ฉันหยิมากดดูเป็นไลน์จากทอย
(ทอย: หว้าครับทำแผลให้ทอยหน่อย)
(ทอย: รอนะครับ)
(ลูกหว้า: เดี๋ยวไป) ตอบกลับแล้วเปิดประตูเดินออกจากห้องนอน ออกมาก็เจอเมญ่าเปิดประตูจากห้องนอนเหมือนกัน
"จะไปแล้วใช่ไหมเจ้" เมญ่าถาม
"ยัง ไปข้างนอกแป๊บ"
"ไปไหน ไปด้วยได้ไหม"
"แล้วแต่เลย" ก็ไม่มีอะไรที่จะต้องห้ามอยู่แล้ว ไม่รู้จะห้ามทำไม
"งั้นไปด้วย" เมญ่าเดินตามฉันออกมาจากนอกห้อง ฉันเดินมาห้องตรงข้ามแล้วก็กดกริ่ง
"ห้องใครอะ" เมญ่ากระซิบถาม ฉันยังไม่ทันได้ตอบ ทอยก็เปิดประตูต้อนรับด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม ต่างจากเมญ่าที่มีท่าทางตกใจ "อีทอย"
"อะไร"
"มึงอยู่ห้องนี้เหรอ"
"แล้วเห็นใครอยู่"
"เจ้เมื่อคืนมึงมาอยู่นี่ใช่ไหม" ถามทอยไม่ได้คำตอบที่ดีนักจึงหันมาถามฉัน
"ทอยจะทำแผลใช่ไหม งั้นปะ" ฉันแกล้งทำเมินไม่สนใจคำถามของเมญ่า
"ครับ" ทอยยิ้ม ยื่นมื
