“พี่เวล...จะไปส่งหนูไหมคะ”
“...ครับ~”
“จะไปส่งหนูตลอดไปรึเปล่า”
“...พี่จะรับส่งหนูตลอดไป จะไม่ทำให้หนูเสียใจจนขอร้องให้พี่เลิกยุ่งกับหนูอีกพี่สัญญา~”
“...”
“...”
เราสองคนมองหน้ากัน ต่างคนต่างก็เงียบไม่ได้พูดอะไรออกมาเลยสักคำ เรายังยืนอยู่ตรงที่เดิมด้วยกันทั้งคู่แต่สิ่งที่กำลังเปลี่ยนไปคือสีหน้ากับแววตาของพี่เวล
“...มิ่น”
“คะ”
“พี่...ขอกอดหนูได้ไหม”
“...อื้อ” ฉันพยักหน้ารับช้า ๆ คนตรงหน้าก็ยิ้มบาง ๆ แต่มันเป็นรอยยิ้มที่อบอุ่นมากในความรู้สึกของฉันจากนั้นพี่เวลก็เดินมาใกล้แล้วกอดฉันทันที
หมับ~
“ขอบคุณนะขมิ้น” เขากอดฉันจนแน่น แน่นมากแต่ไม่รู้สึกอึดอัดเลย ลึก ๆ ในใจอยากถูกกอดให้แน่นแบบนี้ตลอดไปเลยด้วยซ้ำ
“อย่าทำให้เจ็บปวดอีกก็พอค่ะ”
“พี่จะไม่ทำเด็ดขาด” พี่เวลกระชับกอดให้แน่นขึ้นอีกแล้วก็ยังหอมที่หัวฉันซ้ำ ๆ อยู่หลายครั้งทำฉันรู้สึกหวิว ๆ ขึ้นมา หวิว ๆ จนเกือบจะ...สยิว -///-
“พอแ
