bc

Mr. Coldman

book_age18+
772
FOLLOW
4.1K
READ
love-triangle
one-night stand
HE
playboy
arrogant
sweet
bxg
campus
highschool
addiction
like
intro-logo
Blurb

“เฮ๊ย! พี่จะทำอะไรเนี่ย!” ฉันร้องโวยวายทันทีเพราะพูดจบเขาก็จับมือฉันแล้วดึงให้เดินตามทันที ถามเสียงดังเลยนะแต่เขาไม่ตอบ!

อะไรของไอ้พี่คนนี้วะ! พูดเองเออเองไปหมดเลย! ที่สำคัญทำตัวไม่น่าไว้ใจอีกต่างหาก!

“พี่! ปล่อย! ปล่อยสิ!”

กริ๊ก!

ผลัก!

“โอ๊ย! ทำบ้าอะไรเนี่ย!” ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉันถูกเขาดึงให้เดินตามได้แค่ไม่กี่ก้าวเขาก็เปิดประตูซุปเปอร์คาร์ที่ฉันไม่แน่ใจยี่ห้อแต่รู้แค่มันคือซุปเปอร์คาร์สีดำสนิทจากนั้นเขาก็ยัดฉันเข้าไปจากฝั่งคนขับ!

มันไม่ใช่แค่ยัดฉันเข้ามาฝั่งคนขับนะแต่เขาเบียดตัวเข้ามาด้วยฉันเลยต้องรีบปีนไปด้านข้างคนขับแบบทุลักทุเลให้เร็วที่สุด!

ปัง!

เขาปิดประตูรถแล้วพร้อมกับมือฉันที่พยายามจะเปิดประตูเพื่อหนีออกไป มันน่ากลัวเกินไป สิ่งที่เขาทำมันโคตรน่ากลัว!

กึก!

มันเปิดไม่ได้! ทำไมมันเปิดไม่ได้ล่ะ! แล้วนี่มันปลดล็อคตรงไหนวะ! ชาตินี้ทั้งชาติอย่าว่าแต่นั่งเลยแค่เดินเฉียดใกล้ ๆ ก็ยังไม่เคยชาตินี้ทั้งชาติเคยนั่งแต่รถญี่ปุ่นก็เลยไม่สามารถรู้ว่ามันปลดล็อกยังไง! T^T

“ปลดล็อคเดี๋ยวนี้เลยนะพี่!” ฉันหันไปตะโกนบอกเขาเสียงดังแต่เขากลับสตาร์ทรถหน้านิ่ง

“คาดเข็มขัดถ้าไม่อยากหัวทิ่ม”

“บอกให้ปลด...”

บรื๊น!!!

“ว้าย!!!” จะตะโกนบอกเขาแต่เสียงรถของเขาดังสนั่นและมันมาพร้อมกับการออกตัวที่ไม่อ่อนโยนเลยสักนิด ไม่ใช่แค่หัวด้วยที่ทิ่มแต่ตัวฉันถูกแรงกระชากของรถทำให้กระแทกไปที่คอนโซนทั้งตัว

ปัก!

“โอ๊ย!” เจ็บ! มันเจ็บมาก ๆ

“ก็บอกแล้วไง” เสียงเขาพูดออกมาสั้น ๆ ติดดุด้วยแต่ตอนนี้ฉันไม่ควรกลัวเจ็บเท่ากับกลัวเขาพาไปทำมิดีมิร้ายหรอกนะ คนหล่อไม่ได้นิสัยดีมีความเป็นสภาพบุรุษทุกคนนะขมิ้น

ฉันมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเขาที่ดูนิ่งเย็นชา เป็นความเย็นชาแบบที่ฉันชอบ ฉันชอบผู้ชายลุคเย็นชาเพราะดูมีเสน่ห์น่าค้นหาดีแต่เวลานี้ฉันกลับเริ่มกลัว ไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกพาไปไหน เราไม่รู้จักกันเลย เขาเป็นใครก็ไม่รู้ รู้แค่สองอย่าง หนึ่งเขาชื่อแม็คเวล และสอง...เขาหล่อมาก

หยุด! หยุดเรื่องหล่อเอาไว้เดี๋ยวนี้ขมิ้น หล่อให้ตายก็พาแกไปตายได้เช่นกันจำไว้!

พอคิดเรื่องตายขึ้นมาฉันก็เริ่มน้ำตาคลอ เบียดตัวไปหาประตูเพื่อให้ห่างจากเขาให้ได้มากที่สุดจากนั้นก็เริ่มขยับปากช้า ๆ

“...พี่จะพาหนูไปไหน อย่าทำอะไรหนูเลยนะ หนู...หนูมีผัวแล้ว” ฉันบอกเขาเสียงสั่น ผู้ชายหล่อเกินมาตรฐานแบบนี้คงไม่อยากกินผู้หญิงที่มีผัวแล้วหรอก พอบอกออกไปเขาก็หันมานิดหน่อยแล้วมองด้วยหางตาทันที

...น่าจะได้ผลนะคะ

“มีผัวแล้ว?” นั่นไง! ได้ผลแน่ ๆ

“ค่ะ หนูมีผัวแล้ว ผัวสองลูกสามหลานอีกห้า พี่ปล่อยหนูไปเถอะนะคะ เครื่องหนูไม่ฟิตแล้วล่ะอย่าทำอะไรหนูเลย เอาหนูไปปล่อยที่เดิมแล้วควงคนอื่นกลับดีกว่า”

“ผัวสองลูกสามเลยเหรอ?”

“...ค่ะ” อายนะ แต่ต้องบอกว่ามีเยอะ ๆ พี่เขาจะได้รังเกียจที่ต้องกินเมียผู้ชายคนอื่นถึงสองคนไง ฉันพยักหน้ารับแล้วจ้องเขาไม่ละสายตาไปไหน ใช้สายตามองเพื่อให้เขามั่นใจว่าฉันไม่ได้โกหก เขาได้ยินคำตอบก็หันมามองฉันอีกครั้ง คราวนี้หันมามองตรง ๆ เต็มหน้าเลย รังเกียจแล้วสินะ โอเคสำเร็จ จอดรถเลยพี่ปล่อยลงตรงนี้หนูก็ไม่เกี่ยง ขอแค่หนูรอดก็พอจะปล่อยตรงไหนหนูก็โอเคทั้งนั้น

“หนูมีผัวสองคน ฟังดูแปลก ๆ ใช่ไหมคะ แต่ผัวหนูสองคนเข้ากันดีค่ะพี่ เขาเข้าใจกันดีแต่ถ้าพี่ทำอะไรหนูเขาคงไม่แฮปปี้แล้วก็คงตามล้างแค้นแน่ ๆ” ฉันรีบอธิบายเพิ่มเติมให้เขาเข้าใจว่ามีผัวแล้วสองแต่ผัวไม่ได้อยากให้มีผัวเพิ่ม พอพูดเขาก็ยิ่งมองหน้า อึ้งล่ะสิ ขอโทษนะคะสุดหล่อแต่ถ้าพี่เริ่มต้นความสัมพันธ์ได้ดีกว่านี้คงไม่เป็นแบบนี้หรอก

“...ปัญญาอ่อน”

“คะ?” ปัญญาอ่อนเหรอ? เขาด่าฉันทำไมเหรอ? ฉันแค่บอกว่ามีผัวสองกับลูกอีกสามเองนะ

“ปัญญาอ่อนไง...สั่นขนาดนี้คิดว่าฉันดูไม่ออกรึไงว่าเธอโกหก”

“เอ่อ...”

“เลิกพูดมากแล้วคาดเข็มขัดบอกไม่ทำอะไรก็คือไม่ทำอะไร จะพาไปส่ง” เขาดูรำคาญที่ต้องพูดซ้ำนะคะ ดูจากสายตาก็น่าจะใช่ว่ารำคาญชัวร์ ๆ

“จะไม่ทำอะไรหนูจริง ๆ ใชไหมคะ”

“หรืออยากให้ทำ?”

“มะ ไม่ค่ะ ไม่อยากค่ะ พี่อย่าเพิ่งรำคาญได้ไหมหนูกับพี่ไม่รู้จักกันอยู่ดี ๆ พี่ดึงหนูออกมาจากผับแล้วบอกจะไปส่งหนูก็ต้องกลัวเป็นธรรมดา”

“อืม ฉันรู้ ถ้ากลัวก็บอกทางกลับบ้านเธอมา ถึงบ้านจะได้เลิกกลัว”

“...พาไปส่งที่ผับได้ไหมคะ หนูห่วงพี่รหัสหนู”

“เขาไปกับผัวเขาแล้วไม่ต้องห่วงหรอก”

“พี่สาวหนูไม่มีผัวค่ะ” ไม่มีจริง ๆ รู้จักกันตั้งแต่ปีหนึ่งจนอยู่ปีสองกำลังจะขึ้นปีสามก็ไม่เคยเห็นว่าเจ้เบ้มีผัว อย่าว่าแต่ผัวเลยคนคุยยังไม่มี มีอย่างเดียวก็คือ...อยากมีผัว ^_^!

“อืม ไม่มีก็ไม่มี ช่างพี่รหัสเธอเถอะ”

“ถ้างั้น... / แต่ถ้าเธอยังไม่รีบบอกทาง...คืนนี้เธอมีผัว”

chap-preview
Free preview
EP : 1 : รักแรกพบ...ครั้งที่สอง
หมับ~ “…” อะไร…วะเนี่ย” หมับ~ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ไม่ใช่สิแต่ต้องเน้นเลยต่างหากว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกับ...ก้นฉัน! ฟรืบ~ OoO! ใคร...ใครมาลูบก้นมิ่น! ฉันยืนสั่นอยู่ในบีทีเอสประเทศไทยที่ตอนเช้าอัดแน่นกันเป็นลูกอ๊อดที่ถูกอัดอยู่ในถุงสูญญากาศ นี่แทบจะเรียกกว่าหายใจรดต้นคอไม่ได้แล้ว เรียกว่าหายใจรดรูขุมขนของเชื้อแบคทีเรียที่เกาะตามผิวหนังยังจะเห็นภาพได้ชัดกว่า! ฟรืบ~ มะ มันเริ่มลูบอีกแล้ว มาอีกแล้วค่ะ ลูบแล้วก็เริ่มนวดด้วย ฮื่อ~ ฮื่อ ๆๆ แม่จ๋าพ่อจ๋า ปู่ย่าตายายญาติสนิทมิตรสหายทุกคนช่วยมิ่นด้วย มิ่นโดนจับก้น! T^T “ชะ...” หมับ! กำลังจะร้องขอความช่วยเหลือแต่มือที่กำลังเริ่มจะบีบก้นก็ผละออก สงสัยได้แค่เสี้ยววินาทีคิดว่าโรคจิตมันตกใจเสียงฉันเลยรีบเอามือออกแต่ที่ไหนได้มีคนจับออกนี่เอง “เฮ๊ย! ทำอะไร?” ขวับ! ฉันหันไปมองพลเมืองดีที่มาช่วยแต่ไม่ใช่เลยค่ะ ไม่ใช่พลเมืองดี นี่มัน...เนื้อคู่ชัด ๆ  -///- เนื้อคู่ไม่ได้อยู่ประตูถัดไปแต่อยู่ในโบกี้เดียวกันแถมยังมาในเวลาที่มิ่นต้องการฮีโร่ขี่ แต่ฮีโร่ของมิ่นไม่ได้ขี่ม้าขาวนะคะ ฮีโร่ของมิ่นขึ้นบีทีเอสต่างหาก หล่อ เขาหล่อมาก หน้าหล่อ เสียงหล่อ น้ำใจก็ยังหล่อ  หล่อมากเลยค่ะคุณขา หล่อแบบที่มิ่นพร้อมถวายตัวให้เลย >///-เวลาต่อมา- “ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะ ถ้าไม่ได้คุณหนูคงแย่” ฉันกับเขาที่ได้รู้ตอนเขาบอกตำรวจว่าชื่อ คุณปกป้อง เดินออกมาจากโรงพกพร้อมกันฉันก็ยกมือไหว้ขอบคุณเขาทันที ชื่อปกป้องแถมยังปกป้องผู้หญิงได้ดีสมชื่อ เขาเกิดมาเพื่อเป็นสุภาพุรุษแบบที่หลายคนตามหาชัด ๆ  “ไม่เป็นไร คราวหลังก็ระวังตัวดี ๆ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ทุกวัน ถ้าโดนอีกก็อย่ากลัวอย่าปล่อยให้มันลวนลาม โวยวายหรือไม่ก็ด่าออกมาเลย” “หนูก็อยากด่านะคะ แต่ตอนนั้นมันตกใจมากจนทำอะไรไม่ถูก” “ก็จำไว้เป็นบทเรียน เอาล่ะเสร็จธุระแล้วก็รีบไปสอบเถอะเดี๋ยวอาจารย์ดุ” “จริงด้วย! หนูลืมไปเลย ว่าแต่ที่คุณบอกว่าคุณจะจัดการเอง / ผมโทรบอกอาจารย์ของคุณให้แล้ว ไปเถอะไม่ต้องห่วง” ท่าทางเขาจะดูออกว่าจะถามอะไรถึงได้พูดแทรกออกมา แถมยังยิ้มให้ด้วยนะ เป็นรอยยิ้มให้กำลังใจที่ทำให้ใจมิ่นฟูมากเลยค่ะคุณขา -///- “คุณ...เป็นอาจารย์ที่มหาลัย หนูไม่เคยเห็นเลย” ก่อนที่เราจะจากกันฉันก็เอ่ยปากถามในสิ่งที่สงสัย คุณปกป้องของขมิ้นก็ยิ้มอ่อนโยนให้ทันที “กำลังจะเป็น​ คงได้เจอกันนะ...นักศึกษา” ใช่จริง ๆ ด้วย คำว่ากำลังจะเป็นแสดงว่าเขาเป็นอาจารย์ใหม่สินะ  “...ค่ะ” คงได้เจอแล้วหนูก็หวังว่าเราจะได้เจอกันบ่อย ๆ นะคะ...อาจารย์ >///< ฉันลาเขา ยกมือไหว้เขาอีกครั้ง อยากทำความรู้จักให้มากกว่านี้แต่ก็ดูท่าทางเขาจะมีธุระเหมือนกันเลยไม่ได้ทิ้งคอนแท็คอะไรไว้เพื่อสานสัมพันธ์ต่อ เอาเถอะคุณเขาบอกว่ากำลังจะเป็นอาจารย์แถมยังบอกทิ้งท้ายเองว่าคงได้เจอกันนะนักศึกษา นั่นก็หมายความว่าต้องได้เจอแน่ ๆ ฉันเลยไม่ได้ทอดสะพานอะไรอีกเพราะทำอาหารไม่เก่งซะด้วยสิ อีกอย่างฉันก็ถือคติ...คู่กันแล้วไม่แคล้วกันหรอก ^^ ...ถ้าเราคู่กันสักวันอาจารย์จะเดินเข้ามาหาหนูเอง ^^ เซย์ไฮนะคะ ฉันลืมแนะนำตัวไปใช่ไหม ฉันเป็นสาวน้อยนักศึกษาอยู่ปี 2 คณะอักษรศาสตร์ชื่อ ขมิ้น ชื่อน่ารักใช่ไหมคะ ใช่ค่ะใครต่อใครก็บอกแบบนั้นเวลาได้ยินชื่อครั้งแรกหรือรู้จักกันครั้งแรก แต่พอนาน ๆ ไปทุกคนกลับเรียกฉันว่า...มิ่น อีมิ่น หรือ...อีมี้น~ -_-! แต่ช่างเถอะ ชื่อนั้นสำคัญไฉนฉันเชื่อคำนี้มาเสมอเพราะต่อให้ชื่อจะน่ารักแค่ไหนแต่สุดท้ายชีวิตของฉันดันบัดซบบรมตั้งแต่ที่ได้เจอไอ้สำเพ็ง เอ๊ย! ไอ้เส็งเคร็ง ไอ้เส็งเคร็งที่หน้าตาโคตรหล่อแต่สันดานดันอุบาทว์ชาติชั่วอย่างไอ้คนที่ชื่อ...แม็คเวล

editor-pick
Dreame-Editor's pick

bc

วิวาห์(ไม่)ไร้รัก

read
9.0K
bc

สอนรัก ลูกสาวท่านประธาน

read
1K
bc

ไฟรักซาตาน

read
51.6K
bc

ซาตานร้ายเดิมพันรัก

read
10.4K
bc

นางสาวอินทุอรณ์

read
8.3K
bc

ยังเก็บดวงใจไว้ให้เธอNC25+++

read
9.0K
bc

Warning baby เมียห้ามเลิกรัก

read
3.1K

Scan code to download app

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook