“ไงจ้ะเพื่อนรัก”
“เอ่อ...”
“เมื่อคืนเป็นอะไรเหรอ โทรหาไม่ติดเป็นห่วงแทบแย่เลยรู้ไหม กลัวแกไปไม่ทันเพราะเกิดอุบัติเหตุ แทบจะโดดลงจากเรือแล้วว่ายน้ำไปตามหาแกเลยรู้รึเปล่า”
“...มิ่น~” วีญ่าเรียกฉันเสียงอ่อย ยัยเพื่อนตัวแสบยังไม่รู้บทสรุปเรื่องเมื่อคืนหรอกค่ะฉันบอกพี่เวลว่าห้ามบอกวีญ่าเด็ดขาดว่าฉันยอมให้โอกาสเขาอีกครั้ง ถ้าบอกเป็นเรื่องแน่ แล้วพี่ชายสุดที่รักของเพื่อนรักก็ไม่กล้าบอกจริง ๆ ไม่สิ ต้องบอกว่า ไม่กล้าสร้างเรื่องเพิ่ม ต่างหากล่ะ
แสบพอกันทั้งพี่ทั้งน้อง นี่ขนาดเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องนะ บุญรักษาฉันแล้วที่สองคนนี้ไม่ได้เป็นพี่น้องท้องเดียวกัน -_-!
"ไม่ต้องมามงมามิ่นเลย นิสัยแย่”
“...” ฉันว่าเข้าให้ยัยวีญ่าตัวแสบก็มองตาปริบ ๆ แล้วก็ตีหน้าเศร้าไม่พูดไม่จาอะไรเหมือนจำเลยที่ยอมจำนนต่อทุกอย่าง
“นิสัยแย่มาก ๆ ที่โกหกเพื่อนไปแบบนั้น”
“ก็...เชียร์~”
“เชียร์น่ะรู้แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจ
