หลังจากที่หัสดินประชุมเรื่องการขยายกิจการไปต่างประเทศเสร็จก็เดินออกมาจากห้องประชุมพร้อมกันกับผู้ร่วมลงทุนคนอื่นๆ
พัชชา ว่าที่หุ้นส่วนที่จะมาขอให้หัสดินร่วมลงทุนด้วยกันในโปรเจคใหม่ที่จะสร้างโรงแรมที่กระบี่แต่ทุนไม่พอจึงมาหานายทุนเงินหนาและกำลังเป็นนักธุรกิจหนุ่มใหญ่ไฟแรงในขณะนี้
ครอบครัวของเธอทำธุรกิจเกี่ยวกับโรงแรมมาแล้วหลายรุ่นหลายช่วงอายุคน แต่ตอนนี้ทุกอย่างตกมาถึงรุ่นพ่อแม่ของเธอที่ดูแล
จากโรงแรมที่ใหญ่โตติดท็อปของจังหวัดท่องเที่ยว ตระกูลที่มั่งคั่งต้องเป็นหนี้และกำลังจะล้มละลายเมื่อผู้เป็นพ่อและแม่ติดการพนันเป็นหนี้หลายร้อยล้านบาทเงินหมุนเวียนไม่เพียงพอหนี้สินพะรุงพะรัง
แต่เหตุผลหลักจริงๆของโครงการหาทุนเพื่อสร้างโรงแรมนั่น ผู้เป็นพ่อและแม่เธอพยายามจะให้เธอจับหัสดินให้ได้เพราะเขารวย โสด เงินทุนหนาอนาคตไปได้ไกล และเป็นผู้มีอิทธิพลในแวดวงด้านธุรกิจโรงแรมถ้าดึงหัสดินมาร่วมลงทุนและเป็นลูกเขยได้ ผู้ร่วมลงทุนอื่นๆก็จะตามมาลงทุนด้วยสร้างความน่าเชื่อถือไปในตัว ถือว่ายิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวไม่สิถ้าเป็นไปตามแผนพวกเขาก็ยิงนกได้หลายตัวที่เดียวล่ะ
"พัชหวังว่าคุณดินจะนำข้อเสนอของพัชไปพิจารณาดูนะคะ"
"ครับ ผมจะให้คำตอบอีกทีในไม่ช้านี้แน่นอนครับ"
"ขอบคุณนะคะที่ให้เกียรติพัชได้เข้าพบคุณดิน หวังว่าพัชจะได้รับข่าวดีนะคะ" ถือว่าพัชชาเป็นคนฉลาดมากทีเดียวที่ไม่รีบเร่งรัดและไม่ได้แสดงออกมากจนอีกฝ่ายจับได้ว่าตั้งใจมาจับเขา
" ครับไว้จะให้คนติดต่อไปนะครับ"
" ค่ะพัชจะรอค่ะ ขอตัวก่อนนะคะพอดีมีธุระต่อ" จากนั่นหญิงสาวก็กลับไปเธอคิดว่าไม่เป็นไรยังมีโอกาสสร้างความสนิทสนมอีกเยอะค่อยเป็นค่อยไปยังทันยังไงหัสดินก็ต้องเป็นของเธอหญิงสาวคิดในใจ
หลังจากที่หญิงสาวขอตัวเดินกลับไปเขาก็ยืนมองจนลับสายตาโดยคิดอะไรบางอย่างสายตาเหยี่ยวคมจ้องมองเหมือนเจอเหยื่อที่โอชะ แต่คนภายนอกอาจเห็นเพียงสายตาว่างเปล่าและหน้าตาน่าเกรงขามเพียงเท่านั้น
"นายครับคุณหนูโทรมาเธอบอกไม่สบายน้ำเสียงไม่ค่อยดีเลยครับ" สุชาติรีบรายงานผู้เป็นนายถือว่าเรื่องนี้คือเรื่องสำคัญไม่ต่างจากเรื่องงาน
"ฉิบ! ทำไมนายไม่พาเธอไปหาหมอก่อนจะรอฉันทำไม" หัสดินเอ่ยดุขึ้น ตายถ้าแทนไทรู้ว่าลูกสาวไม่สบายเขาต้องโดนว่าแน่ๆที่ไม่ดูแลลูกสาวสุดที่รักของเพื่อนให้ดี ไม่ใช่กลัวแทนไทอะไรหรอกนะนะสั้นๆเลย เขารำคาญกับเสียงบ่นของมัน
"คือ.. ผมจะพาไปแล้วครับแต่คุณหนูจะรอนาย" สุชาติรีบบอกก่อนจะโดนว่ามากกว่านี้
" เออๆไปคอนโดเกวลินเดี๋ยวนี้เลย"
จากนั้นก็พากันรีบเร่งมาที่คอนโดเกวรินทันที หญิงสาวที่คาดการณ์เวลาเอาไว้แล้วก็พยายามจัดแต่งตัวเอาไดร์มาเป่าตามเนื้อตัวใบหน้าให้ร้อนอยู่ตลอดจะได้สมจริง ฉีดน้ำพรมๆตัวหน่อยจะได้เหมือนไข้ขึ้น
อ๊อดดดดๆๆๆ เสียงกริงหน้าห้องดังขึ้นติดๆกันบอกให้รู้ว่าผู้มาร้อนใจแค่ไหน ถึงกดอย่างร้อนรนถี่รัวแบบนั้น เธอจึงรีบเก็บอุปกรณ์แล้วรีบกระโดดขึ้นเตียง หัสดินรู้รหัสผ่านประตูอยู่แล้วก็คอนโดนี้เขาเคยมาแล้วถึงแม้จะไม่ได้มานานเป็นปีแล้วแต่เธอก็ไม่เคยเปลี่ยนรหัสที่เป็นวันเดือนปีเกิดของชายหนุ่มเลย
ติ๊ดๆๆๆๆแกร๊กๆแอ๊ดดดด เสียงประดู่เปิดออกตามด้วยเสียงเรียกหาเธอ "เกวลินๆๆ อยู่ไหน"
แกร๊กๆ ชายหนุ่มเปิดประตูส่วนห้องนอนเข้ามาเห็นเด็กสาวนอนซมอยู่บนเตียงจึงรีบไปดูอาการด้วยความเป็นห่วง
"เป็นยังไงบ้างเกวลิน " ว่าแล้วเอามือไปอังที่หน้าผากแต่ต้องรีบชักมือกลับด้วยความร้อน
"หืออ ลุงดินมาแล้วเหรอคะ " เกวลินครางเสียงอ่อนพยายามแหบแห้งพร้อมปรือตามองชายหนุ่ม
"ทำไมตัวร้อนจี๋ขนาดนี้ ไปหาหมอกันเถอะนะ " เขาเอ่ยอย่างร้อนรนลองเอามือทาบหน้าผากแล้วตัวร้อนรุุมๆ
"อืออ.. ไม่เอาไม่ไปนะคะ ลุงดินก็รู้เกลไม่ชอบไปหาหมอ " เธอรีบพูดกลัวจะได้ไปโรงบาลจริงๆ ถึงไปละก็มีหวังความลับเธอก็แตกสิ
"งั้นก็ลุกมากินข้าวกินยา แล้วค่อยนอนต่อ "เขาประคองหญิงสาวลุกขึ้นแต่พอผ้าห่มเปิดออกเขาแทบจะโยนเด็กสาวทิ้งเหมือนโดนของร้อนเมื่อผ้าค่อยๆหล่นลงมาถึงเอวบางชุดนอนบางผ้าซาตินแนบเนื้อเห็นยันจุกนมที่ชูชันดันผ้าขึ้นมา
สายเดี่ยวหนวดกุ้งสองเส้นตกลงมาจากหัวไหล่ถ้าขยับแรงกว่านี้คงหลุดลงมา เห็นเนินนมที่ใหญ่พอดีมือผิวขาวอมชมพู ทำให้คนมองคิดว่าถ้าเห็นหัวนมจะอมชมพูด้วยไหมนะ
เห้ยนี่!! เขากำลังคิดอะไรอยู่นี่หลานนะท่องไว้สิ หัสดินตกใจกับความคิดตัวเอง รีบเอามือออกจากร่างที่ประคองจนหญิงสาวก็เซไปอีกทาง ทำเหมือนจับโดนของร้อนต้องรีบปล่อยกะทันหันอะไรแบบนั้น
"เออลุงว่าลุงไปเอาข้าวกับยาให้ดีกว่านะ "ว่าแล้วก็รับเดินหน้าแดงออกไปเลยโดยที่หญิงสาวได้แต่อ้าปากค้างตามยังไม่ทันพูดอะไร
"หึแค่นี้ก็ทนไม่ได้แล้วเหรอคะคุณป๋า คอยดูเหอะแม่จะอ่อยให้ตบะแตกไปเลย ยังไงป๋าดินต้องมาเป็นผัวเกลให้ได้ "
เกวลินยิ้มกับความมาดมั่นของตัวเอง รอบนี้แผนของเธอต้องสำเร็จแน่ๆ ลองสู้อีกสักตั้งดู