ตอนที่ 6 ใจสั่นแปลกๆ

1052 Words
หลังจากที่หุนหันพลันแล่นออกมาจากห้องนอนเด็กสาวได้ ชายหนุ่มก็พยายามออกมาตั้งสติ พยายามคิดแล้วท่องในใจนั้นหลานลูกเพื่อน ลูกคนที่มีพระคุณ คนนี้ไม่ได้เด็ดขาดมึงจะอยากแค่ไหนก็ต้องหักห้ามใจ 'โถ่เว้ย!! ทำไมต้องทำตัวเหมือนเด็กหนุ่มคลั่งรักด้วยไอ้ร่างกายนั้นอีกทำไมต้องมีปฏิกิริยาแข็งชูชันน้ำไหลซึมออกมาจากปลายลำเอ็นพวงสวรรค์สั่นสะท้านขนาดนั้นแค่เห็นรูปร่างวับๆแวมๆ เองนี่ถ้าเห็นหมดไม่ตายเลยเหรอ' ชายหนุ่มได้แต่ก่นด่าตัวเองอย่างหัวเสีย จะให้สุชาติเอาข้าวและยาเข้าไปให้เขาก็ดันไล่ลูกน้องหนุ่มกลับไปเสียแล้วเพราะคิดว่าจะรับมือได้แต่เขาคิดผิด! ' เห้อ...ไอ้ดินมึงอายุปูนนี้แล้วนะทำตัวเป็นหนุ่มร้อนรักไปได้ ' เมื่อตั้งสติให้อยู่กับเนื้อกับตัวได้แล้วชายหนุ่มก็จัดอาหารและยาเข้าไปให้เกวลินที่ห้อง แต่ก็ต้องมีเรื่องให้ใจสั่นมือไม้อ่อนเมื่อเกวลินเล่นนอนเปิดผ้าห่มออกแล้วชุดที่ใส่ก็ขึ้นมากองที่เอวบาง เห็นชุดชั้นในสีดำลูกไม้ตัดเข้ากับผิวขาวยิ่งขับให้ผิวโดดเด่นน่ามองจนไม่อาจละสายตาได้ 'ตายๆเขาจะทำยังไงดีว่ะเนี่ย ตบะจะแตกก็ตอนนี้ล่ะถ้าเป็นคนอื่นคงกระโจนใส่เข้าไปแล้วฟัดให้จมเตียงแต่นี่มันคือของต้องห้าม ห้ามคิดห้ามแตะต้องเด็ดขาด ' "อือ ปะ..ลุงดินมาแล้วเหรอคะ" เกวลินที่ได้ยินว่าเขาเดินเข้ามาแล้วแต่ทำไมยังเงียบไม่มีอะไรเกิดขึ้น คนใจร้อนเลยทนไม่ไหวลืมตาเอ่ยถามขึ้นก่อน เห็นเขายืนนิ่งไม่ไหวติงแถมหน้าก็นิ่งไม่แสดงอาการหื่นกระหายใคร่รักเธอเลยหรือเธออ่อยน้อยไป หรือตัวเธอไม่มีเสน่ห์นะ แล้วก็ไม่แน่ใจว่าแผนเธอจะสำเร็จไหมกลัวใจเขาจริงๆ "ครับลุงว่าเธอควรแต่งตัวให้ดีๆหน่อยนะ ถึงจะเป็นลุงหลานกันแต่ลุงเป็นผู้ชายนะ เธอรู้ไหมผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ด้วยกันในห้องสองต่อสองอะไรจะเกิดขึ้น "เขาเอ่ยตักเตือนพร้อมโมโหกลบเกลื่อนอารมณ์ที่มันกำลังปะทุขึ้นจนควบคุมตัวเองไม่ได้ เกวลินเองได้ยินแบบนั้นก็ใจหายหน้าเสียไป " ลุงก็คือผู้ชายคนหนึ่งเหมือนกัน แต่เธอมั่นใจได้ลุงจะไม่ทำผิดต่อไอ้แทนมันเด็ดขาด"ว่าแล้วก็จัดการวางถ้วยข้าวลงแล้วเอาผ้าห่มมาปิดคลุมให้ถึงคอไม่ให้เห็นภาพบาดตาชวนตบะแตกอีก 'อ่าวจริงๆคุณลุงไม่ต้องตั้งมั่นขนาดนั้นก็ได้นะคะ'เธอได้เพียงคิดเสียดาย "เกลอึดอัดค่ะร้อนด้วย แค่กๆ อาจเพราะมีไข้ก็ได้ค่ะเลยเปิดผ้าออกแบบนั้น คุณลุงอย่าโกรธเกลเลยนะคะ " เกวลินที่หายหน้าเสียพูดขึ้น พร้อมออดอ้อนให้อีกฝ่ายไม่ให้ไก่ตื่นรู้ว่าตนจงใจจะจับคุณลุงทำผัวแล้วหนีเตลิดไปไกล "ลุงแค่เป็นห่วงถ้าเป็นคนอื่นไม่ใช่ลุงเธอจะเดือดร้อนเอานะ " หัสดินแค่คิดว่าไอ้คนที่มาเห็นไม่ใช่เขาแล้วก็คันยิบๆเจ็บจี๊ดๆหัวใจแปลกๆ ไม่รู้ทำไม "กินข้าวก่อนนะและกินยา " เขาปัดทิ้งคงเพราะห่วงเด็กสาวรุ่นลูกล่ะมั่งเลยเกิดอาการแบบนี้ "คุณลุงอยู่ดูแลเกลทั้งวันได้ไหมคะวันนี้ นะคะ" เธอร้องขอขึ้นอยากอยู่กับคนที่รักนานๆและอยากทำตามแผนให้สำเร็จ "อืมได้สิรีบกินเหอะข้าวเย็นแล้ว กินเสร็จจะได้พักผ่อน" หลังจากที่เกวลินได้คำตอบที่พอใจแล้วก็รีบกินข้าวและกินยา จากนั้นก็นอนพักตามที่ชายหนุ่มบอก ตอนแรกกะว่าจะแกล้งนอนหลับเฉยๆเพราะกลัวคนดูแลจะแอบกลับออกไปแต่พอนอนดันหลับจริงๆเสียได้ สะดุ้งตื่นขึ้นมาดูนาฬิกาอีกทีก็บ่าย4 โมงเย็นเสียแล้ว เห็นดังนั้นเธอก็ถึงกับรีบเด้งลุกจากที่นอนมองไปรอบๆห้องนอนไม่เห็นคุณลุง ก็รีบวิ่งออกมาด้านนอกโซนห้องรับแขกอย่างร้อนใจ "คุณลุงคะ ลุงดิน ป๋าดินคะ" วิ่งออกมาพร้อมตะโกนเรียกแต่ไร้ซึ่งเสียงตอบรับแต่พอหันกลับมาก็เห็นคนที่ตนเรียกหานอนหลับลึกจนไม่ได้ยินเสียงเธอเรียกอยู่บนโซฟาตัวยาวที่ปรับเป็นแบบนอนได้ "เห้อนึกว่าหายไปไหน " เธอถอนหายใจด้วยความโล่งใจแล้วค่อยๆนั่งยองๆคุกเข่าลงข้างๆโซฟามองรูปหน้าคนหลับ ค่อยๆเอื้อมมือไปยังใบหน้ากว้างคิ้วหนาดกเข้มมือค่อยๆไล่ลงมายังแพรขนตาดกงอนที่ขนาดผู้หญิงยังต้องอาย ซ่อนดวงตาคมที่ชอบมองมาที่เธอด้วยความเย็นชาไร้ความรู้สึก จมูกเป็นสันคมยาวเรียวรับกับใบหน้าที่ครึ้มด้วยหนวดเคราบางๆเหมือนเจ้าของเพิ่งโกนมาแต่ก็ขึ้นใหม่อีกแล้วเอาหน้าขยับเข้าไปไกล้ๆได้กลิ่นมิ้นหอมเย็นสดชื่น พร้อมจ้องมองริมฝีปากแดงสดอมชมพูล้อมด้วยหนวดเคราบางเบา เธออดไม่ได้ที่จะเอามือไปแตะไล่คลึงเบาๆที่ริมฝีปากหน้าจูบนั้น เธอเพียงแค่คิดแต่ไม่รู้อยู่ดีๆใบหน้าเล็กก็ค่อยๆเอาหน้าเข้าไปใกล้เรื่อยๆพลางคิดว่าอยากลองจูบคุณลุงจัง ไม่รู้อะไรโดนใจอยู่ๆก็ประกบริมฝีปากนุ่มอมชมพูแดงฉ่ำลงไปที่ปากหนาเบาๆ จุ๊บ!! แล้วถอยออกด้วยความตกใจที่เผลอไปจูบคุณลุงเข้า อีกอย่างกลัวอีกฝ่ายจะตื่นมาเห็นแล้วต่อว่าเธอ ยังไงเธอก็ต้องใจเย็นๆค่อยเป็นค่อยไป 'อ่าาทำไมเราชอบจูบของคุณลุงจัง ' เด็กสาววัยอยากรู้อยากลองกับความแปลกใหม่คิด
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD