ร่านรัก (คุณลุงขา)

ตอนที่ 4 เด็กแสบ

หัสดินถึงกับกุมขมับเมื่อแทนไทโทรมาขอร้องแกมบังคับให้ตนช่วยไปเป็นพี่เลี้ยงเด็กจำเป็นให้เกวลิน จะปฏิเสธก็ไม่ได้เมื่อแทนไทถึงกับใช้ลูกไม้จะตายให้ได้ถ้าเขาไม่ทำตาม

แล้วยังถึงกับลำเลิกบุญคุณกันเลย แทนไทเข้าใจเพื่อนดีว่าถ้าไม่บังคับหัสดินคงไม่ยอมทำตามที่บอกปกติเพื่อนไม่ยุ่งกับเรื่องเกวลินอยู่แล้วแทนสบายเองก็ไม่รู้ว่าทำไมอาจจะเพราะเกวลินชอบดื้อและกวนประสาทหัสดินล่ะมั่ง

"คุณแทนครับถึงเวลาเข้าประชุมแล้วครับ หรือให้ผมเลื่อนไปก่อนไหมครับ" สุชาติลูกน้องคนสนิทเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นนายหลังจากว่างสายก็นั่งกุมขมับเป็นชั่วโมง วันนี้มีประชุมสำคัญเกี่ยวกับการขยายกิจการไปต่างประเทศด้วย

"ไม่เป็นไร ไปกันเถอะ"

"ครับ" หัสดินตัดเรื่องเกวลินออกจากหัวไม่อยากคิดให้ปวดหัวแค่ดูแลเด็กคนหนึ่งมันจะยากอะไรนักหนาเขาคิด

เกวลินหลังจากที่วางสายผู้เป็นพ่อก็คิดและวางแผนยั่วยวนและอ่อยคุณลุงที่เธอแอบคิดตั้งชื่อให้ว่า 'คุณป๋า' ที่ผ่านมาเธอทั้งพยายามสบายพยายามยั่วยวนแต่เขาก็ตีมึนเหมือนไม่รู้แถมยังตีตัวออกหากเธออีกถ้าไม่หาคิดแผนให้ผู้เป็นพ่อบีบบังคับให้มาใกล้ชิดเธอๆคงหาโอกาสได้ยาก

"อ่ะ! คิดออกแล้ว" เธอผุดลุกขึ้นด้วยความดีใจเมื่อคิดหาแผนการได้

"สวัสดีครับคุณหนู" สุชาติที่รู้จักและคุ้นเคยกับเกวลินมานานหลายปีตั้งแต่หญิงสาวยังแบเบาะจนตอนนี้เป็นสาวสวยสะพรั่งเต็มตัวรับสายและทักทายขึ้น เขาไม่ได้แปลกใจอะไรที่เด็กสาวโทรหาเขา ปกติถ้าเกวลินโทรหาหัสดินไม่ได้ก็จะต้องโทรมาสอบถามเขาตลอดจนสนิทสนมกันแล้ว

"ลุงชาติคะ เกลไม่สบายค่ะเกลติดต่อลุงดินไม่ได้เลยค่ะ แค่กๆ" เกวลินแสร้งทำเสียงแหบแห้งแล้วไอให้เหมือนคนไม่สบายที่สุด

" พอดีนายติดประชุมครับคุณหนูเลยอาจจะไม่ได้รับสาย คุณหนูเป็นอะไรมากไหมครับให้ผมพาไปหาหมอก่อนไหมครับ" ปกติสุชาติจะเข้าประชุมตามผู้เป็นนายตลอด แต่วันนี้เขาต้องไปทำธุระให้หัสดินอีกที่เลยไม่ได้อยู่ในที่ประชุมด้วยเอ่ยด้วยความเป็นห่วงหญิงสาว

"ไม่ๆๆ เออ.. แค่กๆ ไม่เป็นไรค่ะเกลยังไหว" เกวลินตอบด้วยความร้อนรนลืมไปว่าต้องแสร้งป่วยแต่พอคิดได้ว่าต้องทำเสียงป่วยจึงไอ้กลบเกลื่อน เกือบไปแล้ว...

" งั้นเดียวถ้านายประชุมเสร็จผมให้โทรหานะครับ" สุชาติบอกเขาทราบดีว่าเกวลินต้องการโทรมาออดอ้อนหัสดินเหมือนทุกๆ ทีแต่ถึงแม้เกวลินจะทำอะไรเขาก็มองว่าเธอน่ารักใสซื่อบริสุทธิ์ตลอดไม่เข้าใจทำไม่ผู้เป็นนายถึงอยากหนีห่าง

"ค่ะเกลรบกวนด้วยนะคะ แค่กๆๆ สวัสดีค่ะ"เกวลินยังแสร้งไอไม่เลิกเพราะกลัวไม่สมจริงไม่คิดว่าตัวเธอเองก็แสดงเก่งเหมือนกันนะเนี่ยน่าจะเรียนการแสดง

หลังจากวางสายเธอก็รีบไปอาบน้ำแต่งตัวแต่แต่งแบบเหมือนเพิ่งตื่นไม่สบายด้วยโทรมหน่อยๆ ใส่ชุดนอนซาตินสายเดี่ยวที่เล็กเท่าหนวดกุ้งผ้าลู่บางแนบเนื้อตั้งใจโนบราเพื่ออ่อย

แต่งผมนิดหน่อยให้ฟูๆแล้วนำไดเป่าผมมาเป่าใบหน้าและตามคอให้ตัวร้อนรุมๆ เมื่อเสื้อผ้าหน้าผมและตัวร้อนอย่างคนมีไข้ตามที่ต้องการแล้วเธอก็แค่กลับไปนอนรอให้คุณป๋าของเธอตกหลุมพรางมาหาที่คอนโดแล้วจัดการอ่อยให้หนักจนตบะแตกไปเลย

'อิอิ ฉันก็ฉลาดเหมือนกันนะเนี่ย' เกวลินคิดภูมิใจในตัวเอง