Narating na namin ni Vlad ang parking area nang matauhan ako at makabawi mula sa bilis ng mga pangyayari.
Pasimple kong binawi ang braso kong hawak-hawak niya na mabilis din naman niya itong binitiwan.
Ilang sandali munang namayani sa'min ang katahimikan bago ako napatikhim upang basagin ito.
"Salamat," kimi kong saad. "Pangalawang beses mo na akong natulungan."
"I didn't help you," malamig niyang tugon.
Timid ko siyang nginitian. Intensiyon man niyang tumulong sa'kin o hindi pero natulungan niya pa rin ako kaya dapat lang na magpasalamat ako.
"Ginawa ko iyon dahil may kailangan ako sa'yo." Mabilis akong nag-angat ng tingin dahil sa narinig kong sunod niyang sinabi.
"H-hindi kita naiintindihan," nag-aalangan kong sabi.
Wala akong maisip na pag-aari ko na pwedeng pagkainteresan ng i
