Chapter Thirty-one
"Salamat, angkol." Dalawang salita lang iyon, pero ang tagal kong pinag-isipan. Kanina ko pa kasi iniisip kung ano ang sasabihin ko rito kapag naihatid na n'ya ako sa bababaan ko.
Nandito na nga ako, at iyon ang dalawang salitang lumabas sa bibig ko.
Bumaba si Angkol at tinulungan akong magbaba ng mga pinamili kanina na puro pagkain ko raw.
"Vee, tawagan mo ako." Nakikiusap na ani nito.
"Wala akong pantawag."
"Load kita? Ilan ang kailangan mo? One thousand?" tanong agad nito.
"Siraulo. Ano namang tingin mo? Maglo-loading business ako?"
"Ano pala? Bakit wala kang pantawag? What do you mean?"
"Pangit cellphone ko---" kumilos ang lalaki. Nagtungo ito sa backseat. May kinuha roon sa bag na naroon. Nang bumalik ito sa harap ko'y iniabot n'ya iyon.
"Ano ito?"
