When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Thirty-one "Salamat, angkol." Dalawang salita lang iyon, pero ang tagal kong pinag-isipan. Kanina ko pa kasi iniisip kung ano ang sasabihin ko rito kapag naihatid na n'ya ako sa bababaan ko. Nandito na nga ako, at iyon ang dalawang salitang lumabas sa bibig ko. Bumaba si Angkol at tinulungan akong magbaba ng mga pinamili kanina na puro pagkain ko raw. "Vee, tawagan mo ako." Nakikiusap na ani nito. "Wala akong pantawag." "Load kita? Ilan ang kailangan mo? One thousand?" tanong agad nito. "Siraulo. Ano namang tingin mo? Maglo-loading business ako?" "Ano pala? Bakit wala kang pantawag? What do you mean?" "Pangit cellphone ko---" kumilos ang lalaki. Nagtungo ito sa backseat. May kinuha roon sa bag na naroon. Nang bumalik ito sa harap ko'y iniabot n'ya iyon. "Ano ito?"