Chapter Thirty-two
"Alalang-alala ako sa 'yo, ate." Mahigpit na yakap ako ni Vicky habang si Via ay nakamasid lang sa amin. Nang kumalas ito sa pagkakayakap ay si Via naman ang inabot ko ang kamay at bahagyang hinila para mayakap ko rin. Saka ko ito kinandong.
"Ano ka ba naman, Vicky? Wala kang dapat ipag-alala. Fighter ang ate mo. Kayang-kaya kong dumiskarte kahit pa sa pinakagipit na sitwasyon."
"Saan ka nagpunta? Saan ka natulog kagabi?" umupo ito sa tabi ko at niyakap n'ya kami ni Via, sabay patong ng baba sa balikat ko.
"Nag-hotel ako." Tugon ko sa tanong nito.
"Totoo? Hindi ka inabutan ng ulan kagabi?"
"H-indi, Vicky. Tama na ang pag-aalala. Hindi lang kita na contact dahil na lowbat ako. Pero ayos na ayos lang si ate." Dinig na dinig ko ang pagbuntonghininga nito. "Kayo b
