When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Thirty-two "Alalang-alala ako sa 'yo, ate." Mahigpit na yakap ako ni Vicky habang si Via ay nakamasid lang sa amin. Nang kumalas ito sa pagkakayakap ay si Via naman ang inabot ko ang kamay at bahagyang hinila para mayakap ko rin. Saka ko ito kinandong. "Ano ka ba naman, Vicky? Wala kang dapat ipag-alala. Fighter ang ate mo. Kayang-kaya kong dumiskarte kahit pa sa pinakagipit na sitwasyon." "Saan ka nagpunta? Saan ka natulog kagabi?" umupo ito sa tabi ko at niyakap n'ya kami ni Via, sabay patong ng baba sa balikat ko. "Nag-hotel ako." Tugon ko sa tanong nito. "Totoo? Hindi ka inabutan ng ulan kagabi?" "H-indi, Vicky. Tama na ang pag-aalala. Hindi lang kita na contact dahil na lowbat ako. Pero ayos na ayos lang si ate." Dinig na dinig ko ang pagbuntonghininga nito. "Kayo b