Chapter Eighteen
Agad din silang umalis. Parang may binili lang. Hindi nga nito napansin na naroon ako. Pero hindi naman nakakagulat kung hindi n'ya ako kilala.
Ilang ulit ng nagsanga ang mga landas namin, pero ultimo pangalan ay hindi namin kilala ang isa't isa.
"Ate?" tawag ni Vicky sa akin. Natauhan naman ako't tumingin dito.
"Yes?"
"Hindi muna ako aalis. Kailangan kong bayaran iyong 5k. May pera ako rito pero hindi iyon sasapat."
"May pera rin ako rito. Pagsamahin na natin." Alok ko pa. "Bibitaw ka na sa trabaho. Pinagmamalupitan ka kaya dapat lang na huminto ka na d'yan."
"Sure ka po?" tanong ni Vicky sa akin.
"Oo naman. Pwedeng bumalik ka ngayon. Tapos kunin mo na ang mga gamit mo. Dito ka namin ni Via hihintayin." Malawak ang naging ngiti nito at tumango-tango pa nga.
Halat
