Chapter Twenty-six
Nakatayo lang ako sa gilid ng waiting shed. Tulala. Okay naman sana... kaya ko namang matulog dito sa waiting shed. Pero malas... bumuhos ang ulan. Walang masakyan para sana maghatid sa akin sa pinakamalapit na hotel.
May isang tao akong naiisip na tawagan, kaso inaalala ko naman na baka ma-misinterpret n'ya iyong tawag ko. Baka isipin naman n'ya na payag ako. Neknek n'ya.
Giniginaw na ako. Parang walang plano ang langit na huminto sa malakas na pag-ulan nito. Sobrang dilim pa, sa parteng ito'y nag-brownout na nga.
Inaalala ko pa si Vicky at Via. Sana'y ayos lang sila sa lumang bahay namin.
11 pm. Parang babahain na sa parteng ito. Basa na ako. Nanginginig.
Pride na lang ang mayroon ako, pero mukhang kailangan ko munang ibaba. Hindi kina nanay... pero roon sa
