When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Twenty-seven Hindi ko nakita si Angkol Fifth. Kaya naman mas pinili kong pumwesto sa couch. Ang ganda no'n at ang sosyal. Walang binatbat iyong couch ni Madam Neneta na bawal naming upuan. Pagkaupo ko roon ay may gumuhit na ngiti sa labi ko... pero may naalala ako. Agad akong tumayo at sumalampak sa carpet. Baka ayaw rin ni Angkol Fifth na upuan ko ang couch n'ya. Mas mabuti ng dito na lang ako sa carpet, kagaya kapag nanonood kami ng TV doon sa mansion ng amo ko. Nang makaramdam na ako ng antok ay humiga na rin ako sa carpet, kahit iyong idikit man lang iyong katawan sa gilid ng couch ay hindi ko ginawa. Baka pagalitan ako ni angkol eh. Patulog na ako nang marinig ko ang mga yabag. Pinagbuti ko pa ang pagpikit, baka kapag nakita n'yang nakahiga ako sa carpet ay paalisin din n'