İNTİKAM

7

7

Emre sabah sabah öğrendikleri ile sinirle merdivenleri çıktı . Başından beri bu adamı sevmiyordu zaten . Şimdi ise ondan nefret etmek için bir nedeni daha olmuştu. Hızla geldiği koridorda eniştesinin odasına adımladı. Kapısında duran sekreter Emre’yi gördüğün de saygı ile ayağa kalktı . Emre ise kıza bakmadan odanın kapısını açıp hızla içeri girdi .

Kenan kulağında ki telefon ile odaya dalan kişiye döndüğün de hemen “ Seni sonra ararım .” Diyerek kapattı. Telefonu masasına koyup kendisine öfke ile bakan oğlana aynı bakışlar ile karşılık verdi .

“ Ne oluyoruz Emre ? Ne bu saygısızlık?”

Emre elinde sıkı sıkı tuttuğu dosyayı adamın göğsüne çarparak durdu.

“ Al ne oluyormuş oku .”

Kenan halen göğsünde tutulan dosyayı aldığın da Emre hızla elini geri çekti. Adam dosyayı çabucak açıp okumaya başladı. Emre’yi bu kadar sinirlendiren şeyin ne olduğunu öğrenmek istedi. Her ne kadar onu sevmese de Emre’ye mecburdu. Şirkette büyük paya sahipti.

Okudukları ile hiç bir ifade göstermeyen yüzü ile Emre’ye baktı.

“ Sorun ne anlamadım ?”

Emre adamın tavrı ile iyice sinirlendi. Kendini tutmasa adamın yakasına yapışacaktı.

“ Sen benimle dalga mı geçiyorsun enişte. Yönetim kurulunu toplayacakmışsın. Konusu da babam . Onun yerine CEO seçilecekmiş. Tek aday da sen mişsin .”

Kenan derin bir nefes alıp elini beline koydu.

“ Sen mi aday olmak istiyordun yoksa kayınço? Ama senin zaten çalıştığın bir şirket var .”

Emre sinirle gözlerini kapatıp açtı.

“ Ben değil ama ablam olabilir.”

“ Ablanın hisselerini ben yönetiyorum. Unuttun sanırım .”

“ Malesef unutmadım. Ama durumlar değişti. Artık kendi şirketin de çalışmak isteyebilir. Eğer ben onunla konuşursam -“

“Eğer sen onunla konuşursan sonuç yine değişmeyecek. Çünkü ablan ben ne dersem onu yapar. “

Emre sözünü kesen adama dişlerini gıcırdatarak bakarken ellerini de yumruk yaptı.

“ Onun beynini yıkıyorsun . Eninde sonunda bunu fark edecek .”

Kenan sırıtarak karşısında ki oğlana baktı. Onu gerçekten sevmiyordu .

“ Ekin , ben onu istediğim sürece benim elimin altında olacak. “

Emre daha fazla dayanamayarak yumruk yaptığı elini adamın çenesine geçirdi. Onun darbesi ile geriye sendeleyen adam şaşkınlıkla oğlana baktı. Bir eli ile çenesini tutarken onun bu hareketine inanamadı. Ne kadar birbirlerini sevmeseler de Emre’nin asla ona sözlerden başka saldırısı olmamıştı.

“ Sen ne yapıyorsun lan ?”

Kenan elini çenesinden çekip dikleşirken Emre öfkeli gözlerini ona dikip işaret parmağını salladı.

“ Kenan bey . Gözüm üzerinde bundan sonra . Vereceğin çok hesap var .”

Başka bir şey demeden geldiği hızla odadan çıktığın da arkasında olabileceklerden korkan bir Kenan bıraktı.

&&&

Alaz arabadan inip üzerini düzeltti. Heyecanlıydı. Bir süredir sevda ile arasında olan soğukluğu düzeltmek eski hallerine geri dönmek istiyordu. Arka kapıyı açıp az önce satın aldığı çiçeği kucakladı. Sevdaya iş yerinde sürpriz yapacaktı. Neredeyse öğle saatiydi ve ara verdiklerin de onu yemeğe götürecekti. Sırtını dikleştirip Avm nin içine girdi. Güvenliğe polis kimliğini gösterip direkt merdivenlere yöneldi. Yüzünde ki gülümsemeyi bir türlü silemiyordu. Sevdanın çalıştığı giyim mağazasının önüne geldiğin de derin bir nefes aldı. Niye böyle heyecanlandığını anlayamasa da yavaşça mağazaya girdi. İçerisi hatırı sayılır bir şekilde kalabalıktı. Neredeyse bütün çalışanlar müşterilerle ilgileniyordu . Onu gören çalışanlar ise Alaza başı ile selam verdiler.

Alaz etrafına bakınıp Sevdayı göremediğin de her geldiğin de muhabbet ettiği bir çalışanın yanına gitti. Oğlan bir müşteri ile ilgileniyordu ancak Alazı fark edince karşısında ki adama bir şeyler söyleyip iki adımda yanına geldi.

“ Alaz abi hoşgeldin .”

“ Hoş bulduk aslanım . Sevda nerde göremedim .”

Oğlan Alazın elinde ki çiçeğe bakıp sıkıntı ile ensesini kaşıdı. Alaz ondaki bakışları fark edince ister istemez kaşları çatıldı. Çünkü çocuk ona acıyarak bakıyordu.

“ Abi . Sevda abla ee bir müşterisi ile konuşuyor. Daha önce satın aldığı ürünlerde sıkıntı mı ne olmuş. “

“ Tamam. Tamam da nerede konuşuyor . Göremedim burada .”

Alaz tekrar etrafına bakınırken oğlanın “ Personel odasında “ lafını duyunca hızla başını ona çevirdi.

“ Ne demek personel odasında ? Personel odası ne alaka amına koyayım. Ne zamandır müşteriler ile personel odasında görüşüyorsunuz ?”

Alaz hızlı hızlı konuştuğun da karşısında ki genç yutkunarak “ Abi müşteri bekliyor . Sen de Sevda ablanın yanına git istersen .” diyerek yanından ayrıldığın da Alaz kaşları çatılmış bir şekilde “ Sadece personel girebilir “ yazısı asılı olan kapıdan içer girdi. Karşısına çıkan iki kapıdan birinin müdürlerine ait olduğunu biliyordu . Adımlarını diğerine yöneltti ve eli kapının kulpunda bir kaç saniye durdu. Aklına olmadık şeyler geliyordu. Derin bir nefes alarak hızla kapıyı açtı. İlk gördüğü şey Sevda oldu. Ayakta duruyordu ve karşısında duran adama başını kaldırmış bakıyordu. Yüzünde sinirli bir ifade vardı. Karşısında ki adam ise aynı sinir ile ona bakıyordu. Üzerinde ki takım elbise oldukça şıktı. Varlıklı biri olduğu anlaşılıyordu. Kulağına gelen “ İşler değişti. Fazla vaktimiz yok .” sözü ile ne konuştuklarını anlamaya çalıştı. Ancak odaya girdikten bir kaç saniye sonra varlığını fark eden ikili sessizliğe gömülüp kendisine bakmaya başladılar.

İlk kendine gelen Sevda oldu ve karşısında ki adamdan bir adım uzaklaşıp gerginlikle gülümsedi.

“ Alaz . Hoş geldin canım “

Alaz kıza sadece başını sallarken Sevda hızlı bir şekilde onun yanına gelip kolunda ki çiçeğe uzandı.

“ Bana mı bunlar ?”

Alazın elinde ki çiçeği alıp burnuna götürürken Alazın gözleri adamın üzerindeydi. Onu bir yerden tanıyordu. Daha önce görmüştü ama nerede olduğunu hatırlayamıyordu.

“ Çok güzeller . Teşekkür ederim hayatım .”

Alaz yine sadece başını salladığında Sevda bir ona bir adama bakıp saçlarını kulağının arkasına kıstırdı.

“ Ee şey Kenan Bey . Dediğim gibi . İstediğiniz ürün geldiğin de sizi bilgilendireceğim . Ama şu an Malesef elimiz de yok .”

Kenan kendisini izleyen adama son bir kere bakıp Sevdaya döndü.

“ Pekala Sevda hanım. Haberinizi bekliyor olacağım .”

Kenan kapıya doğru adımladığın da tam kapıda duran Alaz bir adım kayarak ona yer verdi. Kenan kapıdan çıkarken “ İyi günler komiserim .” diyerek gözden kaybolduğun da Alaz Sevdaya döndü.

“ Ne oluyor Sevda ? “

“ Ne oluyor derken ?”

Sevda rahatlamış bir şekilde elinde ki çiçeği odada ki yemek yemek için kullandıkları masaya koyarken dönüp Alazın gözlerine baktı.

“ Elin adamı ile odada tek başınıza ne yapıyorsunuz siz ?”

Sevda kaşlarını çatarak sinirle konuştu.

“ Sen ne saçmalıyorsun yine Alaz. Kenan bey bu mağazanın en önemli müşterilerinden . Adamın ne kadar zengin olduğunu biliyor musun sen ?”

“ Sana ne adam zenginse ?”

“ Onunla ben ilgileniyorum Alaz . Bir sorun olduğun da görüşeceği kişi benim tabi ki .”

“ Hayır sevda . Bir sorun olduğun da görüşeceği kişi müdürünüz . “

Sevda susup Alaza bir süre baktıktan sonra birden dolan gözleri ağlamaya başladı.

“ Sana inanamıyorum Alaz . Beni neyle suçluyorsun ?”

Sevda ağlayarak hızla odadan çıkarken Alaz öfkeli bir şekilde arkasından baktı.

“ Bu adam benim polis olduğumu nerden biliyor amına koyayım.” diye söylendi. O adamı gözü hiç tutmamıştı. Tam odadan çıkacakken içeri giren oğlanı gördü.

“ Aslanım bak bana bi .”

Oğlan Alaza bakıp “ Buyur abi ?” dediğin de Alaz “ Şu Kenan denen müşteriniz . Onun soyadını biliyor musun sen ?” diye sordu.

“ Biliyorum abi .”

“ Güzel . Araştıralım bakalım kimin nesiymiş bu Kenan Bey .”

&&

Ekin öğretmenler için ayrılmış odada tek başına oturuyordu . Diğer öğretmenler dersteydi . Ekinin ise dersi bu günlük bitmişti. Ama Eda çıkmadan önce onunla bir kahve içmek istemişti. Kız kahveleri almaya gittiğin de Ekin oturduğu sandalyede pencereden yağan yağmuru izlemeye başlamıştı. Babasında halen bir değişiklik olmamıştı. Emre de sabah erkenden şirkete gitmişti. Ve Kenan. Akşam eve gelmemişti. Ekin onu beklemek istemese de uyku tutmamış ve adam eve gelip te yatağa girene kadar gözlerini açık tutmuştu. Kenan yanına yatıp ta ona arkasını dönüp uykuya daldığında saatin sabaha karşı beş olduğunu görmüştü. O saatten sonra da adam horlayarak uykuya dalsa da Ekin öylece duvarı izlemişti.

“ Geldim .”

Eda elinde iki kahve ile tam karşısına oturdu. Ekin teşekkür ederek aldığın da Eda gözlerini onun yüzünde gezdirdi.

“ Uzun zamandır dertleşmedik.”

“ Öyle oldu .”

Eda uzun uzun arkadaşına baktıktan sonra “ Ekin neyin var ?” dedi.

Edanın içten gelen samimi sesi Ekinin boğazından tırmanan bir duyguya neden oldu ve kızın anında gözleri doldu. Ağzını açmadan göz yaşları yanaklarından yuvarlanmaya başladı. Eda karşısında ağlayan kıza içi acıyarak baktı ve elinde ki kahveyi bırakarak arkadaşına sarıldı. Bir süre de birbirlerine sarılı bir şekilde ağladıktan sonra sakinleşerek ayrıldılar.

“ Biraz daha iyi misin ?”

Ekim burnunu çekerek başını salladı. Uzun zamandır çok dolmuştu ve bu duygusal boşalma ona iyi gelmişti.

“ İyiyim “

“ Sakinleştiysen anlat hadi. Neler oluyor ? Neden bir süredir üzgünsün ?”

Ekin derin bir nefes aldı. Bakışlarını pencereye çevirdi.

“ Kenan ile aramızda bazı sorunlar var. “

“ Nasıl sorunlar ?”

“ Bilmiyorum Eda . Sanki benden uzaklaşıyor gibi hissediyorum .”

“ Neden böyle hissediyorsun ki ?”

Ekin şu iki ay da olanları düşündü.

“ Eskisi gibi beni aramıyor. Eve sürekli geç geliyor . Bazen de gelmiyor . Sorduğum da çalışıyorum diyor. Bakışları bile değişti sanki . Yan yanayız ama çok uzağız Eda. Eskiden ona baktığım da hissettiğim huzuru artık hissetmiyorum. “

Eda dikkatle onu dinlediklerinden sonra bir süre sessiz kaldı. Düşünüyor gibiydi . Kenan ve Ekin şimdiye kadar gördüğü en ideal çiftti. Ancak bazen hakikat görünenden farklı olabiliyordu .

“ Ekin. Aranızda hiç kavga geçti mi ?”

“ Hayır .”

“ Acaba onu kızdıracak bir şey mi yaptın ?”

“ Hayır Eda . Neden soruyorsun ?”

Eda arkadaşının elini tuttu.

“ Evliliğinizi sarsacak bir şey mi oldu onu anlamaya çalışıyorum . Yoksa Kenan neden birden senden uzaklaşsın .”

Ekin omuzlarını kaldırıp indirdi.

“ Bir şey olmadı . Her zaman nasılsak hep öyleydik. “

“ Belki de monotonluktan sıkıldı. “

Ekin yüzünü buruşturarak arkadaşına baktı. Eda “ Peki seks hayatınız nasıl ?” dedi. Ekin utanarak gözlerini kaçırsa da bir süre sonra konuştu.

“ Yani iyi işte . İyiydi. Bir haftadır uzak duruyor gerçi .”

Eda hımlayarak bir süre daha sustu.

“ Ekin ya . Bu seni aldatıyor olmasın ?”

Ekin gözlerini kocaman açarak arkadaşına bakakaldı . Bunu söyleyen ikinci kişiydi.

“ Hayır . Yani bilmiyorum . “

Yenilmişlik ile omzu düşen Ekin, bu ihtimalin düşüncesinin bile kendisini nasıl yıkacağını farketti. Kalbi sıkıştı. Nefesi daraldı. Öyle bir şey olamazdı. Kenan onu çok seviyordu . Hatta Ekin onu sevmiyorken bile seviyordu. Eğer öyle bir şey olursa Ekin bunu nasıl kaldırırdı bilmiyordu .

Eda arkadaşının düşüncelere dalmış haline bakarak uzun bşr nefes çekti.

“ Hemen kötü düşünmeyelim ya. Belki de adam bunaldı . Her insanın böyle vakitleri olur. Yakında eski haline dönecektir. “

Ekin kısık bir “ İnşallah “ derken pekte bu duadan ümidi yoktu.

&&