C11
964 Words
NASH'S POV
Kumakain kami ng hapunan ngayon at wala akong ibang naririning kundi yung kaliskis lang ng plato at kutsara.
Para kaming namatayan sa sobrang tanimik. Si daddy mahinang kumakain while si mom naman halos di natinag ang kanin sa plato niya.
" I decided to close our company" napa angat ako dahil sa narinig ko mula kay dad.
" Why? Maganda pa naman ang takbo ng negosyo natin ahh, kung di pa kayo okay ako muna bahala wala namang problema sa kompanya ko" Sabi ko, sayang kasi kong ipapa close niya na malaki naman ang Kita namin doon.
" I just thought na marami na naman tayong pera di namin mauubos ng mommy mo yun staka kaya mo na naman ang sarili may kompanya ka at di mo na kailangan ng pera namin dahil sobra pa nga ang sayo but don't worry hati pa naman kayo ni Dala sa mamanahin niyo na ibang negosyo" Sabi niya at parang naluluha niya.
" I will close my botique too" Saad naman ni mommy.
" I can't understand, bat napunta dito? Dad, mom? What's this all about? " Tanong ko di ko na kasi alam kung ano ang tumatakbo sa sa isip nila.
" We just thought na para san pa ba? Stable kana naman at marami pa tayong funds kaya it's better kung I close na muna natin yung ibang company natin. Yes dahil doon double ang kinikita natin milyon milyon pa nga but we realized that money don't give us the real happiness, yeah I admit nakukuha natin ang gusto natin at nabibili natin yung mga kailangan natin but yun lang yun wala na wala akong maramdaman na kasiyahan" Sabi ni dad.
" I also made an account for Dala and na transfer ko na yung pera" Sabi pa ni mom na tumutulo yung luha.
" But you know that even if you do that di niya tatanggapin yan she never ask money pag may gusto siya pinag hihirapan niya na makuha iyon. And di pa nga natin alam kung nasan siya o kung buhay pa ba and do you think na pag ginawa niyo yan magiging masaya siya? No dahil sisihin lang niya ulit ang sarili niya kung bakit kayo nag kakaganyan" Saad ko pa na naiirita na. Do they na pag ginawa nila yan babalik sa amin si Dala na parang walang nangyari?
Natapos ang hapunan namin na ganun ang nangyari pareho kaming walang gana kumain.
Kumuha ako mg tubig at dinala sa sala at dun umupo pero di ko sinadya na mahulog ang baso at buti nalang di ganun ka lakas ang impact at di na basag.
Tumayo ako at kumuha ng map sa stock room pero hindi ang map ang una kong nakita kundi yung lubid na ginamit ko noon kay Dala, the rope I used to choke her. Napaluha ako ng maalala yung ginawa ko noon kung gaano siya nag makaawa na pakawalan ko siya dahil di na siya maka hinga. I remember how she beg just to let her go. Hinawakan ko ang lubid at napa tingin sa mesa kung saan ko siya ginapos noon. I remember her cries and her position as I kick her hard. Those days na parang sinaniban ako dahil walang awa ko siyang sinaktan. I just stopped when I saw her nose bleeding. I remember how the rope marks leave in neck yet she still made my breakfast in the morning.
Ibinalik ko ang lubid at kinuha yung map at staka bikinis yung kalat kanina.
Bumalik ako sa sala at tulala na, every part of this house has a memories, a very bad memories, napa tingin ako sa sahig, sa sahig kung saan lagi siyang lumuluhod at nag mamakaawa para wag na siyang saktan.
Kinuha ko ulit yung phone ko at tinignan Yung picture niya.
" I miss you very much" I said as I look at her picture na nakangiti siya, but I know inside she's crying already.
11 pm yet I'm still awake, I can't sleep thinking kung nasan na si Dal. I get up from bed and went to her room.
Pag pasok ko palang ay nasimhot ko na agad ang bango niya. The perfume she always use.
All things here are arrange properly, her room is very clean kahit ilang lingo na siyang wala dito.
I went to her bed and hug her pillow tightly. Naka tingin lang ako sa taas habang mahigpit na naka yakap sa unan niya.
Napa bangon lang bako ng tumunog yung phone ko. And saw that it's my P.I calling.
" Yes?" Tanong ko sa kanya. It's very unusual na tumawag sa ganitong oras.
" Sir, I found your sister already" dun palang bigla nang bumilis ang pag pitik ng puso ko.
" W- where?" Tanong ko na nauuutal pa.
" She's in Sarsilmaz Medical Hospital" sagot niya at pinutol ko na agad ang tawag at nag mamadaling pinuntahan sila daddy kahit tulog na ang mga Ito.
" Mom, dad I have a good news" biglang napabangon sila ni mommy at mabilis na umupo sa kama at hinihintay na mag salita ulit ako.
" My P.I found Dal already she's in Sarsilmaz Medical Hospital now" biglang umiyak si mommy sa narinig.
" I can't wait to see her" she said then hug dad.
Pagkatapos mag pa alam ay pumunta na akong room ko at humiga na. I'm very excited to see Dal but I'm also curious kung bakit siya naroon.
May sakit kaya siya? Sana wala.
Nakatulog ako na si Dala ang iniisip ko.
Kinabukasan maaga kaming gumising at nag handa ng pagkain na dadalhin namin kay Dal.
May mga pasalubong pa si mommy at kung ano ano na para kay Dalary.
Nang makitang handa na sila ay agad akong tumayo.
" Let's go"
- Writer
