Masakit ang aking buong katawan paggising ko kinabukasan ng araw na iyon. Mabigat din ang aking pakiramdam. Pagkauwi kahapon ay nagmukmok lang ako sa aking silid. Nahiga sa aking kama hanggang sa makatulog. Paglabas ng aking silid ay nakita ko si Senda sa pasilyo ng aming tahanan, patungo na ito sa kusina.
“Senda, magandang umaga.” nakangiti at masiglang pagbati ko sa kanya.
Bahagya niya lang akong nilingon dahil sa abala siya sa kanyang hawak na cellphone. Panay ang tunog nito habang pinipindot niya.
“Kumusta na ang pakiramdam mo, Miura?”
Natigilan ako sa kanyang naging tanong at napawi ang aking masayang ngiti sa labi.
“Ayos lang naman ako Senda, ano ba ang iyong ibig na sabihin sa akin?”
Ini-angat niya ang kanyang mukha sa akin mula sa kanyang hawak na cellphone. Saglit niyang
