How Can I Make You Love Me?

Chapter 15

Kinaumagahan agad akong nagtungo sa office ni Mommy Angela. Nagpupuyos pa rin ang damdamin ko sa nakita ko kagabi.

This is it. Suko na talaga ako. Mas okay na na kaming dalawa na lang ni Alex kaysa sa nagsasama nga kami ng tatay niya pero nagdadala naman ng ibang babae sa bahay. Hindi na niya ako binigyan ng respeto o kaya ang nanay niya.

Last night, when I found that woman on his bed, I left immediately. Ni hindi niya man lang ako hinabol, ni hindi nag-explain. Sabagay, sino ba naman ako?

I just stayed in my room at tahimik na umiiyak hanggang sa nakatulugan ko na. Ang sikip-sikip ng dibdib ko. Alam kong kasalanan ko kung bakit kami nagkaganito, pero ano lang ba ‘yong respetuhin niya ako? Is it too much to ask? Ano ang klaseng environment ang gusto niyang kalakihan ni Alex? Ang nanay niya laging umiiyak at ang tatay niya nag-uuwi ng babae sa bahay? Hell no! Mas okay na na kaming dalawa na lang. At least, ‘di niya makita ang katarantaduhan ng tatay niya!

Kumatok ako ng tatlong beses bago ko binuksan ang pinto.

"Yes, Shin?" agad na tanong ni Mommy Angela sa akin pagkapasok ko ng opisina niya. Hindi siya nakatingin sa akin.

Nakaupo siya sa swivel chair. Kaharap niya ang kanyang ofice table. Maraming nagkalat na mga papeles doon. May hawak siyang mga papeles sa kaliwang kamay at sa kanan naman ay may hawak na tasa na feeling ko ay kape ang laman. Humihigop siya sa tasa habang binabasa ang papeles na hawak niya. Isinara ko ang pinto bago ako umupo sa katapat ng kinauupuan niya.

"Mommy, I'm here po to inform you na magfa-file po ako ng annulment,” walang patumpik-tumpik na saad ko sa kanya.

Unti-unting nangunot ang noo niya. Ang kaliwang kilay niya ay tumikwas agad. She looks so pissed. Pabagsak niyang inilagay ang mga dokumento sa center table. Napaangat ang p***t ko sa pagkabigla. Hindi ko inaasahan ang reaksyon niya. Ito ang kauna-unahang pagkakataon na nakita ko siyang nagalit.

"Ano na naman ito, Shin? Sa bawat pagkakataon bang nahihirapan ka na at ‘di mo makuha ang gusto mo eh susuko ka na agad?" aniyang parang pagod na pagod na sa pakikinig sa akin. I could almost swear I saw her eyes rolled at me!

"Hindi naman po sa gano'n, Mommy. Kaso po naisip ko po na napaka-unfair po sa aming dalawa ni Stu na matali sa kasal na ito. Ayoko pong ito ang makalakihan ng anak namin. Na-realized ko po ito noong makita ko kagabi si Stu na may babae sa kama niya. Alam ko pong malaki ang galit niya sa akin pero kawalang respeto naman po iyon na magdadala siya ng babae dito," mahabang paliwanag ko sa kanya. Pinagsalikop ko ang mga daliri ko sa ibabaw ng mga hita ko.

"So, ganoon na lang? After all you've done, susuko ka na?" nakataas ang kilay na tanong niya sa akin. Kung nakamamatay lang siguro ang tingin baka bumulagta na ako sa talim ng tingin niya.

"I-I realized po kasi na may mga bagay po talagang hindi pwedeng ipilit. Kung ‘di niya po makita ang worth ko bilang babae, nasa kanya na po iyon. Mag-fo-focus na lang po ako kay Alex."

She sighed loudly and desperately ran her fingers through her hair.

"’Di mo na ba talaga kayang pakisamahan si Stu? Think of your child.” Mula sa pagiging mabagsik naging maamo ang expression ng mukha ni Mommy Angela. “How would she feel if her dad was not around? Kailangan ng bata ang tatay niya, Shin. I knew it because I raised Stu by myself when his father died at nahihirapan akong araw-araw ay naghahanap si Stu ng kalinga ng isang ama. I don't want my granddaughter to experience that," masuyong paliwanag niya sa akin. In hopes na siguro magbago ang isip ko, but I'm done.

Ayoko na.

If Stu wants to be a father to our daughter then, I’ll let him be. But it will be without us being together.

"I understand po, Mommy kaso lang po ayoko rin naman lumaki si Alex na makikita si Stu na nagdadala ng ibang babae sa bahay. I don't want her to think na okay lang ang ganyang setup--"

"I'll talk to Stu then,” putol niya sa iba ko pa sanang sasabihin.

"I'm sorry, Mommy and I really appreciate all the things you've done for me, pero suko na po talaga ako. I want to start a new life. Deserve ko naman po siguro ang sumaya. Ilang taon na rin po akong nagpakatanga kay Stu. ‘Di ko naman po ipagkakait si Alex. If Stu wants to be a father for then, I will let him. Pero hanggang doon na lang po siguro. Pwede naman siyang maging ama kay Alex na ‘di kami magkasama. Saka pwede naman po niyang dalawin ang anak namin sa mansyon ng parents ko," determinado kong sambit sa kanya.

Nakipagtagisan ako ng tiningin sa kanya. Gusto kong malaman ni Mommy Angela na buo na talaga ang pasya ko. At hindi na niya mababago pa ang isip ko. I just hope that she understands my situation. Gusto kong sarili ko na naman ang isipin ko at ang anak namin. I’m done being a martyr.

"So, talagang buo na ang pasya mo?" nakataas ang kaliwang kilay na tanong niya.

"Opo," ani ko sabay tango sa kanya.

Hindi siya sumagot. Isang nakakabinging katahimikan ang lumukop sa opisina niya. Nagyuko ako ng ulo. Habang tumatagal mas lumalakas ang t***k ng puso ko. Feeling ko nasa death row ako at naghihintay ng sentesya habang naghihintay sa kung anuman ang sasabihin ni Mommy Angela. Evethough kahit ano pa ang sabihin niya o pagpipigil niya sa akin ay itutuloy ko pa rin ang plano ko.

"Wala ka talagang utang na loob, ano?" madiin at mapanganib niyang sambit.

Napatingin ako sa kanya na nanlalaki ang mga mata. I never thought she'd say that to me.

Did I hear her right? Hindi ba ako nabibingi lang?

"Po?" maang na tanong ko sa kanya. Feeling ko kasi dinadaya lang ako nang pandinig ko. Baka kasi hindi naman talaga ganoon ang tono ng pananalita niya.

"I did everything for you tapos when I asked you to give him another chance biglang aayaw ka na? Baka nakakalimutan mong anak ko ang pinag-uusapan natin dito? At baka nakakalimutan mo na ikaw ang may gusto nito, ikaw ang humingi ng tulong! Tapos ngayon dahil lang sa may babae kang nakita sa silid ni Stu mag-aalburoto ka at magpapatulong sa annulment? Are you f*cking kidding me? Sawang-sawa na ako na kada may problema ka sa anak ko ang dami mong reklamo. Do you think you're perfect?" Tumayo siya at padabog na hinawi mga papeles sa mesa. Nagkalat ang mga iyon sa sahig.

I was so shocked. ‘Di ako makapaniwala sa nakita ko. I never saw her like this. I couldn’t find myself to speak.

"If you only do your part as a wife for sure ‘di maghahanap ng iba ang anak ko! You fail as a wife and now gusto mong ilayo ang apo ko sa amin?! Anong klaseng ina ka?!" anitong ‘di na nagpigil na bulyawan ako.

"P-pero, Mommy kasi---"

"You're a very selfish person. And no, I will never help you at sinisiguro kong ‘di mo mailalayo ang apo ko!"

"M-Mommy, ‘di ko naman po ilalayo si Alex. Sa bahay ng parents ko po uli ako titira. Doon lang naman po kami ni Alex," I reasoned out to her.

"At akala mo maniniwala ako sa'yo? You've done awful things, Shin. You drugged my son, remember? Sige, subukan mong umalis sa bahay na ito and I will make sure na hindi mo madadala si Alex at hinding-hindi mo na siya makikita pa!"

She grins and I swear that is the creepiest smile I’ve ever seen in my entire life. But then, I know my rights and she can't blackmail me. For once, I have to stand up for myself. Ayoko ng maging martyr!

"You can’t stop me, Mommy. I know my rights and you can't just scare me like that,” matatag kong saad sa kanya. Kung ganito pala ang ugali niya sa likod ng maamo nitong mukha, pwes hindi ako natatakot. Tumayo ako.

"Oh, really? You don't know me, Shin. You basically don't know what I'm capable of. Gusto mo ba ng sample?" She smiles again which sends chills sliding down my spine.

Kinuha niya ang tasa at ibinato iyon. Napapikit ako at isinangga ang mga braso sa mukha ko. Akala ko kasi sa akin niya iyon itatapon. Lumikha iyon nang malakas na ingay.

Nakapikit pa rin ako nang marinig kong nagbukas ang pinto at parang may humahangos.

"Mom, are you okay?"

Napamulat ako ng mata at naibaba ang mga braso nang marinig ko ang boses ni Stuart. Sasabihin ko sana sa kanya ang nangyari nang makita ko siyang dinadaluhan niya si Mommy Angela. Nakadapa ito sa sahig and I don't know what the hell happened.

Bigla na lang siyang umiyak habang inaalalayan ito ni Stuart na umupo sa couch. I stood there completely clueless. How come nakadapa na sa sahig si Mommy Angela?

"What the f*ck happened?!" nanlilisik ang mga mata sa galit na kompronta sa akin ni Stu. Nilibot niya ng tingin ang mga nagkalat na papel sa sahig at may basag pang tasa.

"H-hindi--"

"Tinulak ako ni Shin, Stu."

Napanganga ako sa sinabi ni Mommy Angela. Anong pinagsasabi niya?!

"She was so devastated that she saw a woman in your room last night. She told me I have to do something about it or else she will do something you'll regret. I tried to console her but she was so mad that she pushed me. Ilalayo niya daw si Alex. Aalis sila rito sa bahay. Pinipigilan ko lang naman siya," sumbong nito.

At halos malaglag ang panga mo nang bigla itong humagulhol nang malakas!

Nag-aapoy ang mga matang napatingin sa akin si Stu. Para itong dragon na anumang oras ay bubugahan na ako ng apoy. Ni hindi ako makapagsalita dahil sa gulat. Tila pinako ang mga paa ko sa biglang pagbaligtad ng sitwasyon. I can't believe na gagawin sa akin ito ni Mommy Angela. This is far from being her.

Hinawakan ni Stu ang magkabilang balikat ko. I can feel his nails digging to my shoulder. It starting to hurt. Humigpit ang kapit niya doon at niyugyog ako.

"Is this how low you can get?! You even resorted by hurting my mother?! Anong klaseng tao ka?! Hindi pa ba sapat sa'yo na traydurin mo ako tapos ngayon ang nanay ko na naman ang sasaktan mo?! Ito ba ang igaganti mo sa nanay ko na walang ginawa kung hindi ang tulungan ka?!"

"I didn't do anything!!" Iwinaksi ko ang mga kamay niyang nakahawak sa akin.

"She even threatened me that she will hurt me kapag sinabi ko sa'yo, Stu. But I understand though alam kong nasasaktan ka lang, Shin lalo na sa nakita mo sa kwarto ni Stu kagabi. I understand why you're so angry and I forgive you. Just please, ‘wag mong ilalayo sa amin si Alex."

"Ano po ba’ng pinagsasabi ninyo? I didn't hurt you. Ikaw po itong nagkalat ng mga papeles dahil nagalit kayo sa akin! Wala kong sinabing ilalayo ko si Alex ang sabi ko lang aalis kami dito at doon muna kami sa bahay ng parents ko!"

Mas lumakas pa ang hagulhol niya. Litong-lito ako sa nangyayari. Bakit niya ginagawa ‘to?

"So, totoo pala talagang balak mong umalis?"

"Oo, pero--"

"Stop it, Shin!" putol nito sa iba pang sasabihin ko. "Hinding-hindi ko hahayaan na ilalayo mo sa akin ang anak ko."

Unti-unti namumuo ang galit sa dibdib ko. How dare him? He didn't even listen to my explanation. Naniwala agad siya sa nanay niyang may itinatago palang sungay. Napatingin ako kay Mommy Angela. Sakto ring tumingin siya sa akin kaya nakasalubong ang tingin naming dalawa. Bigla siyang ngumiti na para bang nang-uuyam. Hindi nakita ni Stu iyon dahil nakatalikod siya sa direksyon ng nanay niya.

Napailing ako. Walang saysay kung magpapaliwanag ako sa kanya dahil paniguradong ang nanay niya lang naman ang pakikinggan niya. I have to do something. Dahil sa inasal ng nanay ni Stu, hindi makakabuting manatili kami ni Alex dito. Baka kung ano pa ang maisipan niyang gawin.

Walang sabi-sabing tinungo ko ang pintuan at iniwanan sila sa loob ng opisina. Ilang beses tinawag ni Stu ang pangalan ko pero ‘di na ako nakinig. Tuloy-tuloy lang akong nagtungo sa kwarto namin ni Alex. Nagpupuyos ang kalooban ko. Bakit hindi ko napansin ang tinatagong ugali join ni Mommy Angela?

Palakad-lakad ako sa loob ng silid habang kinakagat ang hinlalaki ko. I have to think. I need a plan.

Kailangan kong matawagan si Mama Rosing siya lang ang makakatulong sa akin.